Doelen 2015 en doelen 2016

Eind 2014 schreef ik wat doelen op voor mezelf en ik heb ze in mei al eens geëvalueerd. Nu aan het eind van 2015 wil ik nogmaals terugkijken op deze doelen. En tot slot wil ik nog een paar nieuwe doelen voor 2016 opschrijven.

1. Mezelf terugvinden en mijn onzekerheden overwinnen.
Met dit doel ben ik al een aardig eind op weg. Onzeker ben ik nog steeds, dat hoort bij mij. Ik weet eigenlijk niet anders, al van kind af aan ben ik onzeker en wil ik alles graag goed doen. Ik kan me heel erg schuldig voelen als ik iets niet goed heb gedaan. Ik merk dat ik daar nu wel beter mee om kan gaan, maar het zit er nog steeds. Wel merk ik de laatste maanden dat ik meer en makkelijker contact maak met anderen. Eerder bouwde ik een muurtje op, ik had het al druk genoeg dus praat alsjeblieft niet met mij. Ook vond ik het moeilijk om zomaar een gesprekje met iemand te beginnen. En nu merk ik dat het als vanzelf gaat. En dat geeft mijn zelfvertrouwen een hele grote boost. Ik ben er nog niet, maar ik ben op de goede weg. Ik verwacht ook niet dat het helemaal weg zal gaan. Ik vind het vooral belangrijk dat ik ermee om kan gaan, dan ben ik al een heel eind geholpen.

2. Een heleboel leuke blogposts waar anderen wat aan hebben en geïnspireerd door raken.
Het afgelopen jaar heb ik bijna 100 posts geschreven. Ik vond het erg leuk om te doen en ga er ook zeker mee door. Wel ga ik mijn insteek wat veranderen, maar daarover schrijf ik later meer. Ik hoop dat ik mensen geïnspireerd heb met mijn verhalen. Wat vooral veel gelezen werd zijn de posts over planning. Ik ben van plan om hier het komende jaar ook wat meer mee te gaan doen. Mijn best gelezen post is de post over zelf kinetisch zand maken. Ik ga zeker door met bloggen en hoop nog steeds mensen te inspireren, helpen en ik hoop weer mooie verhalen te kunnen schrijven. Wat ik ook erg leuk vond om te doen was het interview voor  "het moederfront" over mijn keuze om te stoppen met werken en thuisblijfmoeder te worden. In mei vulde ik dit doel aan met mijn blog aanpassen zodat het echt bij mij past. Hier ben ik mee bezig geweest. Ik heb wat dingen aangepast, maar ik ben er nog niet tevreden mee, want ik vind vooral de achtergrond wat te druk. Hier ga ik het komende jaar dus weer mee aan de slag.

3. Veranderingen in mijn werk, vooral meer begrip voor wie ik ben.
Begrip voor wie ik ben heb ik zeker gekregen. Ik heb tot nu toe nog geen negatieve reacties gehad op mijn keuze om te stoppen met mijn werk. Iedereen heeft er begrip voor. Verder heb ik ook mezelf meer kunnen laten zien. Helaas heb ik nog geen baan gevonden, maar ik heb er alle vertrouwen in dat ook dat goed gaat komen.

4. Nieuwe kansen.
Nieuwe kansen heb ik zeker gekregen. Door het stoppen met werken heb ik de kans gekregen om bij mijn gezin te zijn. Dit was wennen, maar ik geniet er ook enorm van. Verder heb ik veel leuke dingen mogen doen in mijn traject met de jobcoach. Ik heb daar veel geleerd en mezelf weer teruggevonden. Erg fijn. Ik ben trots op wie ik nu ben!

5. Mijn planning en organisatie op orde.
Nog steeds ben ik erg blij met mijn planner. Ik heb er veel aan gehad. Helaas overkwam het me ook nog wel eens dat ik afspraken verkeerd opschreef of vergat, maar over het algemeen werkt het goed. Ik ben inmiddels ook al bijna klaar met mijn planner voor 2016. Daar lezen jullie binnenkort meer over. Ook begon ik dit jaar met to do lijstjes en dat werkt ook fijn. Al merk ik dat ik in drukke tijden weer terugval in oude patronen, dan overzie ik het niet meer. Het opruimen is me minder gelukt. Ik heb in de woonkamer alles opgeruimd en verder ben ik nog niet gekomen. Iets wat dus ook in het nieuwe jaar blijft staan.

Dit waren mijn doelen voor 2015. Dan wil ik nu graag vooruit kijken naar 2016. Voor 2016 wil ik ook weer een paar nieuwe doelen opstellen. Dat zijn de volgende:

1. Beter voor mijzelf zorgen! Ik cijfer mezelf nog teveel weg. Ik wil eens wat vaker dingen voor mezelf doen, dingen die me energie geven, ik wil vroeger naar bed gaan zodat ik meer uitgerust ben.
2. Ik wil graag de zolder netjes maken. Het is nu erg rommelig op zolder. Alles wat we niet meer nodig hebben verdwijnt naar zolder. Ik wil het graag opruimen en alles netjes ordenen. Ook wil ik er een soort "kantoor" maken waar mijn man goed kan thuiswerken en ik ook eventueel kan zitten om b.v. aan mijn blog te werken.
3. Op zoek naar een nieuwe baan. Hier ben ik natuurlijk al mee bezig, maar ik wil hier graag nog intensiever mee aan de slag.
4. Blijven bloggen. Ik hoop weer veel leuke posts te schrijven in het komende jaar.

Dit zijn mijn doelen voor 2016. Rest mij nu nog jullie allemaal een goede jaarwisseling en alle goeds voor 2016 te wensen!

beye, beye 2015

"Ik hoop dat 2015 voor mij een jaar wordt met nieuwe kansen waarvan ik gelukkig word en waardoor ik ook weer gelukkig met mijzelf word!"
Zo eindigde ik eind vorig jaar mijn eerste blogpost sinds jaren en de laatste blogpost van 2014. Ik hunkerde naar een nieuwe start, ik zat in de put en hoopte vurig dat 2015 een beter jaar zou worden. Want 2014 was niet mijn beste jaar.

Of dit me gelukt is ga ik nu met jullie delen. Want 2015 was een pittig jaar, maar ik kijk er met een beter gevoel op terug dan destijds op 2014.

In januari heb ik het besluit genomen om te stoppen met mijn werk als kleuterjuf. Een moeilijk besluit. Hier kun je daar meer over lezen. Ook al wist ik dat het beter was voor mij en voor mijn gezin, ik liet ook iets achter. Ik had er keihard voor geknokt om dit te bereiken en dat vond ik moeilijk om op te geven. Maar het kon echt niet langer op deze manier. En nu, bijna een jaar later, weet ik dat het een hele goede beslissing is geweest. Het werk slokte me op en nu kan ik me meer richten op mijn gezin. Ook kan ik me richten op wat ik leuk en belangrijk vind. Ik ben er in dit jaar ook achter gekomen dat ik niet alleen gestopt ben omdat het me teveel was. Gaandeweg kwam ik er ook achter dat ik niet mee kon en wilde met het onderwijssysteem van nu. Het resultaatgerichte. Bij de kleuters horen kinderen te leren door spel en dat zag ik steeds minder terug. Als een kind slecht scoorde op de citotoets moest daar een plan voor gemaakt worden om beter te scoren (ja, ook bij de kleuters.......). Ik was dus ook veel RT aan het geven. Dit strookte met wat ik belangrijk vind voor kinderen. Ik wil hier niet te lang bij stilstaan, maar dat maakte uiteindelijk ook dat ik mijn plezier in het werk verloor. Maar wat nu belangrijk is, is dat ik gelukkig ben met mijn keuze en dat ik door deze keuze veel nieuwe dingen heb meegemaakt en geleerd, ook over mezelf.

In februari was daar dan het moment van afscheid nemen. Voor mij met een traan en een lach. Ik heb deze maand nog veel werk achter de schermen op school verricht en kon met een goed gevoel afscheid nemen. Vlak voor de voorjaarsvakantie nam ik afscheid en het eerste weekend gingen we even weg met ons gezin. Als afsluiting van een moeilijke periode en als start van een nieuw begin. Het was heerlijk.

In de maanden daarna ben ik tot rust gekomen en gestart met een traject op zoek naar een andere baan. Dit traject kreeg ik mee bij mijn vertrek uit het onderwijs. En het heeft me veel gebracht! Het is een stukje verwerking geweest, een stuk aan mezelf werken en kijken wat ik wil en een stuk begeleiding bij het solliciteren. Het heeft me helaas nog geen nieuwe baan opgeleverd, maar dat vind ik niet erg. Voor mij is het belangrijkste dat ik mijn vorige baan achter me heb kunnen laten, iets wat me meer moeite heeft gekost dan ik verwacht had. Verder heb ik een psychologische test gehad om te kijken waar mijn talenten liggen, ik ben bij een stylingcoach geweest voor kledingadvies, ik heb een workshop persoonlijke presentatie gevolgd en ik heb met mede werkzoekenden ervaringen gedeeld en veel geleerd over solliciteren en netwerken. Ik heb met leuke mensen gesproken en veel geleerd! Helaas is mijn traject nu afgesloten en moet ik het zelf gaan doen. Iets wat me zeker gaat lukken!

Verder heb ik dit jaar aan mezelf gewerkt en heb ik veel met de kinderen kunnen doen en dat vond ik erg fijn. Ik heb dingen op kunnen pakken die anders waren blijven liggen (opruimen, plannen, contacten met anderen, etc).

En dan is het nu alweer bijna 2016. Ik ben benieuwd wat er op mij te wachten staat in het nieuwe jaar. Ik kijk met een goed gevoel terug op 2015 en ik ga met veel vertrouwen 2016 tegemoet! Kom maar op 2016! Ik hoop dat 2016 me een nieuwe, leuke baan gaat geven en dat ik nog meer zelfvertrouwen zal krijgen! Ik hoop op een jaar met veel geluk en plezier. En dat wens ik jullie ook toe!

Update!

Hier een kleine update over hoe het met mij, of eigenlijk met ons gaat.

Het zijn hectische weken geweest bij ons thuis. Dat begint al eind november als onze dochter jarig is. Dit jaar is ze 4 geworden en mocht dus de week voor Sinterklaas starten op school. Heftig voor haar, de drukste en spannendste week van het jaar beginnen op school. Gelukkig ging dit hartstikke goed, alleen was ze wel wat dwarser de afgelopen periode. Maar voor mij was dat ook best heftig. Ineens 2 kinderen naar school krijgen en vervolgens weer alleen terug naar huis. Het was erg stil in het begin, maar ik begin er nu aan te wennen.

De eerste week had ik het ook druk genoeg. Verschillende afspraken, cadeaus in huis halen voor Sinterklaas, huishouden. Kortom, de dagen waren goed gevuld. Inmiddels heb ik een beetje mijn ritme gevonden en heb ik ook wat meer tijd om dingen op te pakken die al veel te lang zijn blijven liggen. Ik zal me dus niet vervelen.

Toen de verjaardag van dochterlief geweest was werd het Sinterklaas. Ook een spannende tijd. Onze zoon had er dit jaar flink last van. Hij had pittige driftbuien, waardoor het niet altijd gezellig was hier in huis. Daarom hebben we ook besloten om  een dag eerder pakjesavond te vieren, zodat we niet 2 dagen vol spanning zouden hebben en dat is goed bevallen. Er was meteen weer een stukje rust.

En afgelopen weekend was zoonlief jarig. Hij is 6 geworden. Vooral zijn geboorte heb ik flink herbeleefd. Waarom weet ik niet, maar dit jaar kwam er weer veel naar boven. Iets wat elk jaar wel weer terugkomt is dat er toen hij geboren is veel sneeuw lag. Half Nederland lag plat door de sneeuw, wat er tot ver in januari gelegen heeft. Ik blijf dat bijzonder vinden. Verder besef ik nu dat hij wel heel groot aan het worden is. Soms mis ik dat kleine peutertje van 2. Maar nu is het ook erg leuk. Hij ontwikkeld zich in een razend tempo. Zijn eerste tand zit los, hij begint al wat te lezen en ook met zwemles maakt hij grote sprongen.

En dan ikzelf. Zelf heb ik het ook best druk gehad. Ik heb veel gesolliciteerd, wat helaas nog niks heeft opgeleverd. En ik had de job search club. Eén keer in de twee weken kwam ik met nog een aantal werkzoekenden samen en wisselden we ervaringen uit over het zoeken naar werk. Ik vond dit erg fijn. Ik heb veel tips gekregen en het zette me elke keer weer op scherp. Nu is mijn traject afgesloten en moet ik het zelf doen. Spannend maar ik weet dat ik het kan en dat het me gaat lukken. Ik kwam daar binnen aan het begin van dit jaar als een gebroken vrouw en vertrek daar nu als een sterke vrouw. Ik heb veel geleerd en het belangrijkste van alles: ik heb mijn sores achter me gelaten en ik kan met vertrouwen naar ee toekomst kijken!

Wat het bloggen betreft ben ik de laatste tijd minder actief geweest. Ik heb me vooral op mezelf en mijn gezin gericht. Ook heb ik goed nagedacht over wat ik wil met mijn blog. Hier schrijf ik binnenkort meer over. Ik ga in ieder geval weer meer schrijven en heb daar erg veel zin in!

En nu gaan we genieten van de vakantie en de hectiek van de feestdagen tegemoet. Gelukkig hangt hier niet veel spanning omheen en gaan we gezellige dagen tegemoet. Manlief heeft na vandaag ook lekker vakantie en we gaan leuke dingen doen met ons gezin. Ik kijk ernaar uit! Ik wens iedereen hele fijne kerstdagen toe en alle goeds in 2016!

Ik ben stil

Ik ben stil.
Stil van het gebeurde in Parijs. Het grijpt me aan, ik ben er stil van.
Zoveel onschuldige slachtoffers. Ik ben er stil van.

Mijn man en ik zaten gezellig tv te kijken vrijdagavond. Drankje erbij, bakje chips erbij, zoals we dat altijd doen in het weekend. Op een gegeven moment kijkt mijn man de nieuwsberichten even door op zijn telefoon, zoals hij meerdere keren op een avond doet, als er even reclame op de tv is. "Er is iets aan de hand in Parijs." Zegt hij. We zappen door naar een zender waar het nieuws op is. En dan komt het keihard binnen. We zijn geschokt, stil. We kunnen het niet bevatten. Waarom doet men dit? Ik kan het niet begrijpen. Met een rotgevoel gaan we uiteindelijk naar bed.

's Morgens ga ik met de kinderen naar beneden. Zij mogen even tv kijken. Het eerste wat ik doe is de tablet aanzetten en het nieuws checken. Wat is er gebeurt. Ik schrik van het aantal slachtoffers. Ik lees de verhalen van de ooggetuigen. Wat een angst moeten zij gevoeld hebben. Er is een jonge vrouw die een uur tussen de lichamen ligt om haar leven te redden. Wat moet dat verschrikkelijk geweest zijn.

Ik ben stil. Ik ben er stil van.

Voor de kinderen gaat het leven gewoon verder. Zij weten niet wat er is gebeurt. Ik wil ze daar graag nog even voor beschermen. Zij verheugen zich op de komst van Sinterklaas. Bij hun leeft niet de angst. Zij zijn bang dat de Sint misschien niet komt, want hij is verdwaald in de mist. Geduldig stel ik ze gerust. Het zal vast goedkomen, het is altijd nog goedgekomen, dus hij zal vandaag ook weer aankomen. Voor even vergeet ik Parijs. Voor even geniet ik met hen mee.

Gedurende de dag en de avond check ik het nieuws. Het blijft in mijn hoofd hangen.
Ik ben stil, ik leef mee met de slachtoffers. Lees het verhaal van een moeder die in angst zit over haar dochter die stage loopt in Parijs. Ze is 19 jaar en is ver weg van huis in een gebied waar iets ergs gebeurt is. Ik begrijp de angst. Ik begrijp het veel beter nu ik zelf moeder ben.

Nu is het maandag. Op het nieuws gaat het nog steeds over Parijs. Er zijn nieuwe aanslagen aangekondigd. Ik hoop dat ze uitblijven. Ik wil niet in angst leven, ik wil mijn kinderen op laten groeien in een veilige wereld. Ik hoop dat dit gaat lukken. Voor nu scherm ik ze voor zover mogelijk af van de grote boze wereld. Is dat naïef? Misschien wel, maar ik wil ze laten genieten van de Sinterklaastijd, van hun verjaardagen, van kerst en van alle mooie dingen die deze wereld ook te bieden heeft. Laat ze nog maar lekker kind zijn.

Ik ben stil...... heel stil!

Naar school!

Nog 2 nachten slapen en dan is het zover. Dochterlief mag voor het eerst proefdraaien op school. Voor haar spannend, maar voor mij ook. Hoe gaat ze het vinden op school en hoe ga ik het vinden alleen thuis.

Eigenlijk voelt het een beetje dubbel. Ik zal haar missen, maar kijk er ook wel een beetje naar uit. Je leeft er naartoe. Vorig jaar toen ze 3 werd dacht ik al: "Volgend jaar gaat ze naar school, maar gelukkig duurt dat nog een jaar." En nu is dat jaar alweer voorbij en is het echt zover. Al een paar maanden merk ik dat ze eraan toe is om uitgedaagd te worden. Ze is dwars en haar grenzen aan het verkennen.

Zelf heeft ze er nu wel zin in. Lang heeft ze het volgehouden dat ze het niet wilde. Ze wilde niet naar juf. De omslag kwam toen we 3 week geleden een trommeltje gingen kopen. Met grote zorg en zelfverzekerdheid werd deze uitgekozen. En nu heeft ze er zin in. In het trommeltje komt fruit, en dan mag ik op school blijven en ga jij weg!

En stiekem kijk ik er, met een gemengd gevoel dat wel, ook wel naar uit. In mijn hoofd ben ik al lang bezig met wat ik allemaal ga doen als ze op school is (al zal van de helft wel niks terecht komen). Maar ik vind het ook spannend. Zal ze het wel leuk vinden, hoe zal ze het gaan doen op school, zal ze wel vriendinnetjes krijgen? Het zal vast allemaal goedkomen! Ze heeft eerst nog de steun van grote broer aangezien ze bij hem in de klas komt, een stoere groep 2 jongen.

Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen, maar ik zal haar ongelofelijk missen!

Mijn "drukke" agenda.

Wat ik nu ga doen is eigenlijk een "no go" in bloggersland. Vertellen waarom ik de afgelopen tijd minder heb geblogd. Toch heb ik besloten om hier kort wat over te schrijven.

Ik vind het bloggen nog steeds erg leuk om te doen. Ik geniet ervan om jullie mee te nemen in mijn leven en met wat mij bezighoud. Daarom schrijf ik dit stukje ook, omdat het iets is wat mij bezighoudt, het is ook een kijkje in mijn leven!

Ruststand
Tot aan de zomervakantie ben ik vooral in de ruststand geweest. En dan bedoel ik niet dat ik dagelijks met mijn benen omhoog zat. Natuurlijk hield ik mij bezig met de kinderen en met het huishouden, maar mijn agenda was nagenoeg leeg. Ik heb dat bewust gedaan om tot rust te kunnen komen. Ik heb een moeilijke tijd achter de rug (hier lees je daar meer over) en wilde even helemaal niks. Tijdens de zomervakantie heb ik zelfs meer geblogd dan ik in de maanden daarvoor had gedaan.

En toen
Inmiddels ben ik volop aan het solliciteren en heb ik nog een aantal andere dingen waar ik mee bezig ben. Mijn agenda is voor mijn doen overvol. Mijn hoofd hierdoor dus ook. Nou heb ik een leuke agenda, maar toch liep het een beetje spaak. Ik kon het even niet bolwerken, mijn hoofd zat vol, ik vergat afspraken, of ik kwam er pas op het laatste moment achter. Of ik was de afspraak niet vergeten, maar wel om oppas te regelen. Kortom het was even weer chaos! Chaos in mijn hoofd.
Hierdoor heb ik het bloggen een klein beetje op een laag pitje gezet, even wat minder aan mijn hoofd.

En nu
Inmiddels is de rust weergekeerd. Ik heb (volgens mij) alles weer redelijk op een rijtje. Ik ken deze perioden en dat heeft alles te maken met mijn ADD. Ik weet ook dat het altijd wel weer goed komt, maar op het moment zelf levert dat veel stress op. Slecht slapen, onrustig overdag. Ik moet dan alleen de hoogst noodzakelijke dingen doen en bijzaken even links laten liggen. Nu de rust is weergekeerd, de chaos in mijn hoofd weer is opgeruimd, kan ik me weer bezig houden met wat ik echt leuk vind. En die planning..... we blijven eraan werken!

Blije momenten uit mijn blije boek, september 2015

Zo, september is alweer omgevlogen en oktober staat alweer voor de deur. Het zijn op dit moment heerlijke herfstdagen. 's Morgens al wat frisser en overdag een lekkere temperatuur en over het algemeen zonnig. Weer waar ik ontzettend van kan genieten. Omdat het alweer de laatste dag van de maand is deel ik weer wat blije momenten uit mijn blije boek met jullie. Lees (en kijk) mee wat voor blije momenten ik de afgelopen maand beleefd heb.

• Ik heb deze maand verschillende workshops gevolgd in het kader van mijn zoektocht naar werk. Inspirerend, maar vooral ook goed voor mijn zelfvertrouwen. Ik kreeg namelijk meerdere malen te horen dat ik zelfverzekerd  overkom. Iets wat voor een zeer onzeker persoon als ik fijn is om te horen.
• We zijn deze maand ook heerlijk een weekendje weg geweest met onze vriendengroep. We hebben er weer van genoten. Het is een traditie die we al een aantal jaren volhouden. Eerst gingen we zeilen en toen er kinderen bijkwamen mochten de kinderen ook gezellig mee en sindsdien gaan we in een huisje. Het was erg gezellig. De kinderen hebben zich prima vermaakt en wij hebben het ook genoten!
• Ik ben met dochterlief naar de open dag geweest van school. Eind volgende maand gaat ze voor het eerst proefdraaien dus ik dacht dat het wel goed was voor haar om eens te kijken hoe het er in de klas aan toe gaat. Ze mocht meedoen met de gymles, wat ze erg leuk vond. Toen we weer naar de klas gingen om haar schoenen aan te trekken vroeg ze: "Waar is mijn stoel?" Toen ik haar vertelde dat ze die nog niet had en pas krijgt als ze echt naar school gaat was ze toch wel wat verontwaardigd. Met veel moeite kreeg ik haar weer mee. Dat geeft me veel vertrouwen voor de eerste proefdraai ochtend.
• Ik kreeg ook te horen dat ik overkwam als een geordend persoon. Fijn om te horen omdat ik daar hard voor werk en het me behoorlijk wat energie kost. Maar deze twee boekjes houden mij toch op de been!

• Mijn ouders waren afgelopen zaterdag alweer 48 jaar getrouwd. We hebben dit gevierd door gezellig met ons gezin ( mijn zussen en hun gezinnen en wij met ons viertjes) te eten bij mijn ouders thuis. 
• Zo blij als een kind met onze nieuwe wasmachine. Vorige week begaf de oude het. Mijn man wilde nog een poging doen om hem te repareren, maar helaas lukte dit niet. Gelukkig kan ik nu weer wassen en de grote stapel achterstallige was wegwerken. Wat een heerlijk gevoel!
• Trots op dochterlief die steeds beter zonder zijwieltjes kan fietsen. Ze moet nog leren om goed te remmen en af te stappen en om goed te sturen, maar dat gaat helemaal goedkomen. Nog even flink oefenen!

Hoe bevalt mijn zelfgemaakte planner.

Een aantal maanden geleden deelde ik foto 's van mijn planner. Inmiddels is het alweer bijna oktober, dus tijd om mijn planner te onderwerpen aan een evaluatie.

De planner bevalt heel erg goed. Ik gebruik hem dagelijks en zou ook niet meer zonder kunnen! Toch zijn er ook delen in de planner die ik minder gebruik. Ik heb een deel waarin ik mijn blogpost ideeën opschreef. Deze gebruik ik niet meer. Ik heb hier een nieuw boekje voor gekocht. Ik had op een gegeven moment zoveel ideeën dat het niet meer paste. Ook had ik een heleboel losse briefjes met aantekeningen, dit wilde ik netter bij elkaar hebben.

De ruimte voor de dagelijkse to do lijstjes gebruik ik wel elke dag. Het bevalt me heel goed om elke dag in te plannen wat ik ga doen. Ik moet nog wel leren om niet teveel te willen, maar het is fijn om taken uit te voeren en het dan weg te kunnen strepen. Het zit niet meer in mijn hoofd, maar het staat op papier en het wordt gedaan.

De agenda wordt ook goed gebruikt. Alle afspraken zet ik hier in en verplaats ze uiteindelijk naar mijn dagelijkse to do lijstjes. Toch merk ik nu ik het drukker krijg met het werk zoektraject dat ik het minder goed bij kan houden. Mijn hoofd zit weer voller. Hier moeten de puntjes dus weer even op de i!

Wat ik ook goed gebruik is de menuplanning. Elke week plan ik vooruit wat we gaan eten en
maak daar de boodschappenlijstjes bij. Dat geeft veel rust, vooral ook in de winkel. Ik hoef niet meer in de winkel na te denken over wat we gaan eten en wat ik daarvoor nodig heb. Het gebeurt nu nog zelden dat ik wat vergeet. Het notitieboekje waarin ik de boodschappenlijstjes maak ligt op een vaste plek in huis en als er iets op is schrijf ik het meteen op. Dit werkt prima.

Conclusie
Ik ben erg blij met mijn eigen planner. Ik heb het boek voor mijn planner voor 2016 al in huis en ben zelfs al een beetje begonnen. Ik ben nu inspiratie op aan het doen op instagram, daar zijn heeeeeel veeeeeel # over plannen en planners. In Amerika is planning helemaal hot. De planner worden daar wekelijks uitgedost met stickers en washitape en hiervan worden foto 's op instagram geplaatst. Nou wil ik niet wekelijks veel tijd besteden aan de aankleding van de planner, maar ik wil mijn planner voor 2016 wel wat leuker aankleden. En op deze manier doe ik genoeg inspiratie op.

Wat komt er zeker terug

• De agenda
• De dagelijkse to do lijstjes
• menuplanning
• Schoonmaakrooster
• Lange termijndoelen

Wat komt niet meer terug

• Blogpostideeën, hier heb ik nu een ander boekje voor.

Wat gaat er nog meer aan mijn planner veranderen

Ik ben van plan om de lay out van de planner toch wat te wijzigen. Ik wil voor elke dag een bladzijde maken. Hier wil ik dan de dagelijkse to do lijstjes ook in laten terugkomen. Dan heb ik het allemaal mooi bij elkaar en kan ik in één oogopslag zien welke afspraken ik heb en wat ik per dag kan en ga doen. Ik hoef dan minder te bladeren en alles dubbel op te schrijven. Dit lijkt mij wel zo handig.

Verder wil ik de planner wat vrolijker aankleden. Ik gebruik nu ook wel washitape en stickers, maar ik vind het nog steeds wat saai. Ik wil het ook weer niet overdrijven, maar het maakt plannen wel een stuk leuker en vrolijker!

Ik heb nu al ontzettend veel zin om mijn nieuwe planner te gaan maken!

Tradities

Tradities, ik hou ervan. Heerlijk veilig en vertrouwd. Thuis hadden wij vroeger ook wat vaste tradities en de herinneringen daaraan koester ik.

Op zondagmorgen gingen we altijd met het hele gezin naar de kerk. Als we dan thuiskwamen gingen we koffie drinken met een lekkere koek of wat anders lekkers. Daarna was het tijd voor de "borrel", we kregen wat drinken en er kwamen wat simpele borrelhapjes op tafel (chips, kaas, worst). Toen ik nog wat ouder was mocht ik 1 flesje shandy, zo stoer vond ik dat. De herinnering hieraan koester ik.

Op woensdagmiddag waren we altijd vrij. Dan waren er ook altijd leuke kinderprogramma's op de televisie. Ik weet nog goed dat we dan tv mochten kijken met een bakje chips. En later op de middag kregen we nog wat lekkers (twix, bounty, o.i.d.).

Ook gingen we elk jaar op vakantie naar dezelfde camping. "De Jagerstee" in Epe. Elk jaar weer. We zijn één keer naar een andere camping geweest, maar het jaar daarna toch weer naar "De Jagerstee". We zaten eerst in een stacaravan, maar later in een huisje. Ook toen mijn zussen niet meer meegingen, kwamen ze toch vaak nog even langs. Ik heb veel mooie herinneringen aan die vakanties. Volksdansen, elke avond een avondverhaaltje door het recreatieteam, toen ik ouder met het vakantievriendinnetje dat ik daar leerde kennen. We pasten vaak de vakanties op elkaar aan zodat we er tegelijk waren. Op school hoefde ik nooit te vertellen waar we geweest waren, iedereen wist dat al.
Helaas is het contact met mijn vakantievriendin verwaterd. Soms vraag ik me wel eens af hoe het met haar is.

Dit zijn een paar herinneringen van tradities die ik me uit mijn jeugd herinner. Ik koester ze, het zijn fijne herinneringen. Dit is ook de reden dat ik met mijn kinderen ook graag een aantal tradities wil opbouwen. Over één schreef ik al eerder, dat is het opblijven. Op zaterdagavond mag onze zoon altijd opblijven. Hij mag dan tv kijken en krijgt nog een beetje chips. Onze dochter mag dit straks ook als ze 4 wordt.

Afgelopen zondag was ook een middag waar ik, vooral in de wintermaanden, een traditie van wil maken. Het was niet erg mooi weer, dus we bleven lekker binnen deze middag. We deden spelletjes aan tafel, een beetje chips erbij en wat te drinken. Het was een erg gezellige middag, waarvan ik hoop dat er nog vele zullen volgen.

Ik hoop dat mijn kinderen later terug kunnen kijken op een fijne jeugd en dat ze zich deze tradities en gezellige momenten zullen herinneren!

Opblijven

Toen onze zoon werd geboren zag ik een beeld voor me van een klein jongentje die in zijn pyjama tv keek, op zijn knietjes bij de tafel. Dat leek me zo gezellig. En hiermee bedoel ik niet elke avond, maar één keer in de week. Ik heb het hier over opblijven. Iets wat ik vroeger als kind geweldig vond. In je pyjama nog even naar beneden, wat lekkers en tv kijken en natuurlijk lekker laat op bed. Als jongste en ook nog een beetje een nakomertje vond ik dat heel speciaal. Ik mocht ook een keer laat op bed, net als mijn zussen.

Onze zoon mag dit vanaf zijn vierde. Elke zaterdagavond mag hij opblijven. Hij moet eerst zijn pyjama aan en dan mag hij nog even naar beneden. Hij krijgt dan nog een beetje chips en een beetje drinken e  hij mag nog even tv kijken. Dit is één van de tradities in ons gezin. Een traditie die ik graag in stand houdt. Onze zoon vindt dit erg gezellig. Hij komt lekker bij één van ons op schoot, eet zijn lievelingschips (kaaschips) en heeft dikke lol om funniëst home video 's.

Onze dochter krijgt dit natuurlijk ook allemaal mee. Zij hoort dat haar grote broer mag "opblijven" en wil dit ook graag. Afgelopen oud en nieuw stond ze te springen in de kamer van blijdschap want zij mocht ook opblijven. Wat dit inhield wist ze niet, maar het leek haar geweldig. Een tijdje geleden had ze samen met haar broer pannenkoeken bij een buurmeisje gegeten. Ze had gehoord dat het buurmeisje en haar grote zus nog even beneden mochten blijven en tv kijken terwijl hun broertje op bed werd gelegd. Natuurlijk kwam ze thuis met de vraag of zij ook mocht opblijven. We konden het niet over ons hart verkrijgen om nee te zeggen. Ze mocht dus ook opblijven. Wat was ze blij, ze heeft nog nooit zo snel haar pyjama aangetrokken! Het was genieten om haar blij te zien, ze heeft de hele avond door de kamer gestuiterd van blijdschap.

Nog even en dan wordt ze 4, dan mag ze het ook. Iets waar ze het heel druk mee is en waar ze naar uitkijkt.

Het is een traditie die ik graag in ere houd!

Mogen jullie kinderen ook opblijven? Vanaf welke leeftijd? En hebben jullie nog tradities in jullie gezin die je graag in ere zou houden?

Onze frambozenstruik

Vorig jaar kocht ik hem, onze frambozenstruik. En wat een plezier en frambozen hebben we al gehad.

We wilden graag nog een struik in de tuin. Er stond altijd een druivenstruik bij ons in de tuin, maar toen we onze tuin gingen opknappen (het was nogal een oerwoud) hebben we deze eruit gehaald. Ik vind fruit uit eigen tuin altijd erg leuk en lekker, dus kocht ik  een frambozenstruik.

Inmiddels is de struik flink gegroeid en de hele zomer zitten er al frambozen aan. En deze smaken erg goed. Ook de kinderen vinden de struik erg leuk. Elke dag staan ze erbij te kijken en als er weer een rijpe framboos hangt wordt deze geplukt. Onze dochter eet zo een bakje leeg, want wat is er nou leuker dan je eigen geplukte frambozen op te eten. En zelfs zoonlief snoept er af en toe  eentje, terwijl hij normaal alleen maar appel, peer en banaan eet. En ook de slakken zijn dol op onze struik want inmiddels zitten er ook een hoop blaadjes met gaten aan de struik.

Op dit moment hangt de struik nog vol met frambozen, maar ik kijk al uit naar de volgende zomer als we weer mogen genieten van de lekkere frambozen uit eigen tuin!

Wat ik deze herfst zeker ga kijken!

De dagen worden alweer korter en langzaamaan wordt het weer wat kouder. De zomervakanties zijn nu echt afgelopen en dat betekent voor de zenders weer een nieuw tv-seizoen. Vandaag wil ik jullie meenemen naar wat ik in ieder geval ga kijken de komende tijd. Aangezien wij (nog) geen netflix hebben moeten we het doen wat de tv-zenders ons te bieden hebben.

Allereerst start op 13 september het 4e seizoen van Penoza. Bij penoza draait het om Carmen en haar gezin. Na het overlijden van haar man, die voor de ogen van haar jongste zoon is doodgeschoten, glijdt Carmen steeds verder af in de criminele wereld. Eigenlijk was ik in seizoen 2 al een klein beetje afgehaakt, maar ik ben toch blijven kijken uit nieuwsgierigheid en hoop. Ik was afgehaakt omdat in seizoen 2 Carmen steeds verder wegglijdt in de criminele wereld en daarbij dingen doet (ontvoering met een slechte afloop, moord), waarvan ik had gehoopt dat ze het niet zou doen. Mijn hoop dat Carmen op het goede pad zou komen was vervlogen. Toch blijf ik nieuwsgierig. Vooral of het Carmen gaat lukken een "normaal" bestaan op te gaan bouwen met haar gezin en nieuwe man en zijn zoon of dat ze toch weer het verkeerde pad op gaat. Want een normaal leven is wat ze het allerliefste wil! Eind seizoen 3 werd ze voor de ogen van haar gezin neergeschoten op het moment dat ze willen vluchten om een "normaal" bestaan elders op te bouwen. Ik heb alleen gelezen dat seizoen 4 een "donkere" gaat worden, dus ik ben bang dat wat ik hoop niet gaat lukken.

De tweede serie die ik ga kijken is inmiddels alweer begonnen. Dat is namelijk Flikken Maastricht. Sinds een jaar of 2 volg ik het en ik blijf het leuk vinden. Er zit een langere verhaallijn in over de hoofdpersonen, maar omdat er ook elke week een nieuwe zaak wordt behandeld is het gemakkelijk om in te stappen en hoef je niet alle seizoenen gezien te hebben om het te kijken.

Waar ik erg nieuwsgierig naar ben is House Rules Holland. Bij dit programma verbouwen 5 stellen elkaars huis aan de hand van 5 regels. Het wordt gepresenteerd door Erik van der Hoff, die ook Het Blok en samenwonen presenteerde. Ik keek ook altijd graag naar Het Blok. Ik vond het leuk om te zien hoe stellen een complete bouwval in iets moois (of juist niet) wisten te verbouwen met een beperkt budget. Bij houserules laten de bewoners 5 regels achter over wat ze wel/niet willen qua kleur en stijl. Een jury bepaald door het geven van punten wie er naar de finale gaat. Het stel dat wint mag 2 jaar hypotheekvrij wonen. Ik ben erg benieuwd hoe het programma zal zijn. Vooral naar wat de stellen van elkaars huizen maken en of de bewoners van het huis er ook blij mee zijn. Het programma is inmiddels gestart en begint om 20.30 en wordt uitgezonden bij NET 5.

Waar ik inmiddels elke zaterdagavond van geniet is: "Ik vertrek." Hierbij worden gezinnen gevolgd die emigreren naar het buitenland om een camping, b&b of wat anders op te starten. Vaak stappen ze er toch ietwat naïef in, met te weinig geld, weinig kennis van de taal. Bijna allemaal willen ze hetzelfde weg van het gejaagde leven in Nederland en weg van de geldende regels in Nederland. Op dit moment wordt er door bekende Nederlanders teruggekeken op hun favoriete aflevering. Dit in het kader van 10 jaar Ik vertrek. Er wordt teruggekeken naar de desbetreffende uitzending. De bekende Nederlander legt uit waarom deze favoriet is en wat de verwachting is over de afloop. En er wordt met het gezin teruggekeken naar hun ervaringen. Ik vind het erg leuk om te zien of het ze uiteindelijk gelukt is of dat ze toch weer terug in Nederland zijn. Dit wordt uitgezonden op NPO 1 op zaterdag om 21.05.

Als laatste ben ik ook erg nieuwsgierig naar het programma: "Kinderen met camera `s, het ziekenhuis door kinderogen. Kinderen filmen met een eigen camera hun ervaringen in het ziekenhuis. Ze vertellen waarom ze er liggen en laten zien wat er allemaal gebeurt en hoe zij dat ervaren. Hoe beleven zij hun verblijf in het ziekenhuis. Dit wordt uitgezonden bij NPO 1 vanaf 17 november om 21.20.

En mocht het aanbod ons toch niet bevallen kunnen we altijd nog kijken of Netflix een optie is.

Werk zoeken, hoe staat het ermee!

Vandaag wil ik jullie weer even meenemen in mijn zoektocht naar een andere baan.

Een andere baan heb ik helaas nog niet, maar de zoektocht wordt wel steeds concreter. Dit betekend sollicitatiebrieven schrijven, inschrijven bij uitzendbureaus en mijn cv plaatsen op online vacaturebanken. Ik wordt hierin nog steeds begeleid.

De begeleiding die ik krijg vind ik erg fijn. Het helpt mij om de goede wegen te bewandelen richting een nieuwe baan. Ik zit inmiddels ook met een clubje mede werkzoekenden om tafel om onze ervaringen te delen en elkaar te helpen. Dit vind ik erg leuk, het geeft een goed gevoel om mijn ervaringen te delen.

En dan ga ik komende maandag nog iets leuks doen. Ik ga een workshop persoonlijke presentatie volgen. Hier heb ik erg veel zin in. Aangezien ik dit één van de dingen die ik erg moeilijk vind. Mezelf presenteren. Laten zien wie ik ben en wat ik kan. Hier heb ik dus erg veel zin in.

Verder ben ik aan het neuzen tussen de vacatures in de hoop dat daar een geschikte tussen zit. Ik hoop binnenkort een leuke baan te vinden. Een baan waarbij de balans tussen gezin en werk goed is, een baan waar ik het naar mijn zin krijg. Ik heb er alle vertrouwen in dat dit gaat lukken. Is het niet op korte termijn, op lange termijn komt er vast iets op mijn pad!

Wordt vervolgd!

Blije momenten uit mijn blije boek augustus

Augustus is alweer bijna voorbij en het is weer omgevlogen. Daarom deel ik vandaag weer een aantal mooie, blije en trotse momenten uit mijn blije boek. Lees je mee?

• Op zondag 2 augustus maakten we een flinke fietstocht. Dochterlief bij papa achterop en zoonlief mocht zelf fietsen. Vindt hij wandelen totaal niet leuk, van fietsen geniet hij echt. We hebben een flink stuk gefietst. Zelfs bij een heuvel omhoog fietste hij gewoon door, zonder ondersteuning. Ik ben erg trots op hem!

Die doos achterop is zijn pizzakoffer als hij pizzeria speelt. 

• Onze vlinderstruik stond deze maand prachtig in bloei. We hebben genoten van de vlindertjes die af en aan vlogen. Ook de kinderen vonden dit erg leuk. Ik kijk alweer uit naar volgend jaar!

• Elke zondagavond wandel ik met een goede vriendin. Op zondag 9 augustus gaf de zonsondergang echt een paar mooie plaatjes. We hebben hier erg van genoten.

• De nieuwe ikeagids kwam uit. Ik vind het altijd heerlijk om door te bladeren en ideeeën op te doen. Ik heb al een paar dingen uitgezocht die er zeker gaan komem. O.a. een kast voor op de kamer van zoonlief, die nodig opgeknapt moet worden en een nieuwe lamp boven de eethoek.

• Ik werd ook erg blij van het gezicht van mijn zoon toen ik hem na de eerste schoolochtend ophaalde. Het was namelijk een blij gezicht. Hij had helemaal geen zin om heen te gaan, maar uiteindelijk vond hij het leuk en ging hij de rest van de week met plezier naar school.
• Ik had een positief gesprek met mijn loopbaancoach en ik ga de komende periode veel leuke en leerzame dingen doen voor mijn zoektocht naar een nieuwe baan. Hier vertel ik binnenkort meer over.
• Verder wordt de afgelopen tijd mijn blog steeds meer bezocht. Ook krijg ik steeds vaker leuke, positieve reacties op wat ik schrijf. Bedankt daarvoor! Ik geniet nog steeds van het bloggen en dan is het fijn om positieve respons te krijgen.

Dit waren weer mijn positieve momenten van deze maand. Wat waren jou blije momenten in augustus?

Buisjes, was het wel nodig?

Vanmorgen, het is nog vroeg. Mijn man maakt me wakker. Ik heb de wekker niet gehoord. Ook niet gek want ik ben bij zoonlief in bed in slaap gevallen.
Snel spring ik onder de douche en daar begint het malen.
Ik ben niet zomaar wakker geworden op de kamer van mijn zoon. Ik was even bij hem gaan liggen om hem te troosten, want hij had erge oorpijn. En dat is niet de eerste keer dat hij dit heeft sinds hij buisjes in de oren heeft gekregen. Voordat hij buisjes kreeg had hij nooit last van zijn oren. Terwijl het toch meestal andersom is. De meeste kinderen die buisjes krijgen hebben vaak oorontsteking, zijn vaak verkouden. Maar mijn zoon had dat niet.
Daarom vraag ik me af of het bij hem ook echt nodig was. Toen we bij de KNO-arts waren had hij aan 1 kant een flink gehoorverlies. De arts had zijn oren net schoongemaakt, en toch hoorde hij niet goed. Vandaar het vermoeden dat er vocht achter zat, maar ze kon het niet helemaal goed zien. Toch maar buisjes, want hij hoorde echt niet goed.
Na de operatie vertelde de arts dat hij veel oorsmeer had weggehaald en dat had lang geduurd. Maar achter het trommelvlies was het schoon.
Bij mij blijft de vraag nu hangen of het echt nodig is geweest. Helemaal nu hij steeds last van zijn oren heeft.
Als het zo blijft neem ik weer contact op met de arts, want het is niet fijn om je kind zoveel pijn te zien hebben.

tekenopdrachten vakantieschriften

In de blogpost met manieren om kinderen bezig te houden tijdens een lange reis deelde ik een schriftje dat ik had gemaakt. Hierin stonden verschillende opdrachten die de kinderen konden doen onderweg. Hierin had ik ook een aantal tekenopdrachten gemaakt. Het leek mij leuk om een aantal resultaten met jullie te delen.

Opdrachten van zoonlief
Teken een gek gezicht, ik had de oogjes alvast getekend.

Teken een robot, ik had het gezicht alvast getekend

Teken een weg met auto 's. Als autofreak natuurlijk een erg leuke opdracht. De automerken heeft zijn vader erbij getekend.

Opdrachten dochterlief
Versier de prinsessenjurk

Versier de kroon

En natuurlijk was er ook ruimte voor wat eigen fantasie!

De eerste schoolweek zit er alweer op!

Zo de eerste schoolweek zit er alweer op. Wat zijn we al snel weer terug in het ritme, alsof het nooit vakantie is geweest. Het voelt ook een beetje alsof zoonlief alweer weken naar school gaat.

De eerste dag
De eerste dag had zoonlief er niet zoveel zin in. We waren hem er al een week op aan het voorbereiden, dat heeft hij ook nodig. Hij moet even weer aan het idee wennen. 's Morgens ging het thuis allemaal prima, we waren mooi op tijd op school. Tot zover ging het goed. Het moment van afscheid was moeilijk, hij bleef aan mij hangen en ik mocht niet weg. Gelukkig mocht hij even bij juf op schoot, maar ik ging niet lekker naar huis.

Vorig jaar
Vorig jaar mocht zoonlief al naar groep 2. Hij is van december en juf vond hem al toe aan groep 2.
Na een half jaar groep 1 ging zoonlief dus al naar groep 2. Prima, als hij daar aan toe is. Maar al snel bleek dit nog net een stapje te ver, hij vond werken niet leuk en begon dan te mopperen. Ook wij zagen thuis een gefrustreerd kind. Na een week of 3 kwam juf bij mij of het goed was dat hij weer de taken van groep 1 zou gaan doen. Hij bleef gewoon in groep 2, maar deed een stapje terug. Prima! Het is een jongentje dat erg van spelen houdt, hij heeft veel fantasie en houdt niet zo van knutselen. Hij knapte hier dan ook zichtbaar van op. Hij zat ook in een hele fijne klas, waar iedereen geaccepteerd wordt zoals hij is. Of je nu stottert (zoals onze zoon), wat drukker bent of niet zo goed kan leren. Iedereen hoorde erbij. Hij had veel vriendjes en lag goed in de groep. Als het aan hem lag wilde hij elke dag wel bij iemand spelen.
Maar in mei verhuisde zijn grootste vriend. Hij kent dit jongentje al vanaf de crèche en daar speelden ze altijd al samen. Gelukkig had hij in de klas nog veel vriendjes over. Maar vlak voor de zomervakantie hoorden we dat nog een vriendje zou gaan verhuizen. En een groot deel van zijn vriendjes zou wel naar groep 3 gaan.
Vandaar dat hij ook tegen school op zag. Er blijven niet veel jongentjes voor hem in groep 2. Hij moet zijn plekje zien te vinden.

De eerste schooldag
We stonden op tijd op en waren ook mooi op tijd klaar. Tot zover was er niks aan de hand. Alles verliep soepel. Tot het moment dat we op school waren. Hij bleef aan mij hangen. Het advies dat ik ouders vaak gaf als het afscheid moeilijk was, snel weggaan, werkte niet. Als ik me eindelijk had losgemaakt had hij me in no time alweer vast. Uiteindelijk heb ik hem bij juf op schoot gezet en kon ik weggaan. Ik ging niet leuk weg en bleef de hele ochtend een naar gevoel houden. Dat hij nog een jaar groep 2 gaat doen is een goede keuze, maar je kind op die manier achter laten is niet leuk. Ik was dan ook blij dat het 12.00 uur was en we hem weer op konden halen. Toen ik hem in de rij zag staan zag ik al een heel ander koppie. Een blij en ontspannen koppie zwaaide vrolijk naar mij. Gelukkig, het was allemaal goed gegaan.

Metamorfose
En nu, het lijkt wel alsof hij een metamorfose heeft ondergaan. Waar hij in de vakantie af en toe boos was, is hij nu blij en vrolijk. Hij verteld over school. Dit deed hij vorig jaar niet. Als we dan vroegen: "Hoe was het op school?" Kregen we een simpel: "Leuk." te horen. En als we vroegen: "Wat heb je gedaan?" Kregen we als antwoord: "Moet je raden!"  Kortom er kwam weinig uit. De eerste dag kwam hij al thuis met hele verhalen. Hij had met de lego gespeeld en hij had een verjaardagskalender gemaakt. Ik hoop dat hij dit doorzet.
Ik hoop dat dit voor hem een mooi schooljaar wordt. Een schooljaar waarin hij kan groeien, blijft spelen, maar het werken ook leuk gaat vinden. Ik hoop dat hij straks er echt aan toe is om naar groep 3 te gaan. Ik heb er in ieder geval alle vertrouwen in!

Waarom ik stiekem weer naar de herfst en winter verlang!

De meeste mensen vinden het heerlijk dat het mooi weer is. Het kan ze niet lang genoeg duren. Ik ben er stiekem wel weer een beetje klaar mee.

Ik verlang weer naar de herfst. Naar de mooie kleuren die dan verschijnen, naar de kortere dagen en naar de kou.

Waarom
Ik ben eigenlijk een 4-seizoenen mens. Ik vind de lente en de zomer fijn, alle bloemen die bloeien, de zon, het buiten zijn, lopen op slippers....., ik vind het fijn.
Maar rond augustus begint het bij mij weer te kriebelen. Ik wil weer heerlijk binnen zijn. Lekker in elkaar gedoken onder een dekentje wegkruipen op de bank met een kop thee. Ik hou ervan.
Waarom? Ik ben een echte huismus. Ik vind het fijn om thuis te zijn. En ik hou van de gezelligheid die de donkere avonden met zich mee brengen. De kaarsjes kunnen weer aan. De kinderen zijn weer meer binnen. Ik vind dat gewoon fijn.
De zondagmiddagen vind ik nog het meest gezellig. We zijn dan vaak met zijn vieren thuis. Zitten aan de eethoek, doen een spelletje, lezen een boek, de kinderen knutselen of kleuren. Of we kijken tv. Een beetje chips erbij, wat te drinken. Voor mij is dat hoe het gezinsleven hoort te zijn. Samen zijn, gezelligheid. In de zomer hebben we dat minder. De kinderen zijn dan aan het buiten spelen, wij zitten in de tuin. Ook lekker, maar ik vind dat minder gezellig.
Dan heb je in de herfst ook nog al die prachtige kleuren. De bomen verkleuren en daar kan ik echt van genieten. Op een mooie zonnige dag lekker het bos in. En daarna weer thuis opwarmen met een kop thee of warme chocolademelk.
Verder heb ik meer herfst-/winterkleding in mijn kast liggen. Dus veel meer keus. Ook de schoenen. Ik loop bijna de hele zomer op slippers, maar als het wat minder weer is heb ik niet e ht leuke schoenen. Op de één of de andere manier kan ik nooit leuke, lekker zittende schoenen vinden voor de zomer. In de winter kunnen de laarzen weer aan en thuis lekkere warme spaanse sloffen!

Conclusie
Voor mij staan de herfst en de winter in het teken van gezelligheid en gezin en daar geniet ik intens van. Tot het eind februari is....... dan verlang ik weer naar mooi weer, naar de zon, naar het buiten leven! Kortom, ik hou van alle seizoenen en ben daarom ook blij dat ik in Nederland woon, waar de 4 seizoenen duidelijk aanwezig zijn!

Mamachallenge #8 Een week lang dingen voor mezelf doen!

Dit vind ik toch wel de leukste, maar ook de moeilijkste opdracht. Want 7 dagen in de week 2 kinderen om me heen maakt het wel lastig, ik moet het vooral van de avonduren hebben. Maar ook dan kan ik vast wel genieten van wat tijd voor mezelf!
Lees hieronder wat ik gedaan heb tijdens deze challenge.

Dag 1 Eindelijk dat boek uitlezen wat al een tijdje op mijn nachtkastje ligt
Een tijdje geleden was ik al in dit boek begonnen. Een spannend boek waarin ik steeds weer wilde doorlezen. Na een tijdje, ik was al bijna aan het eind, kwam ik er niet meer aan toe om hem uit te lezen. Heerlijk om eindelijk een moment gevonden te hebben om hem toch uit te lezen! En het eind was totaal niet zoals ik het verwachte. Binnenkort kunnen jullie een review van mij verwachten, want ik vind het boek wel een aanrader!

Dag 2 Wandelen
Een heerlijke wandeling maken met een vriendin. Het was heerlijk om in beweging te zijn, bij te kletsen en mijn hart te luchten. En daarbij hadden we ook het geluk dat er een mooie zonsondergang was.

Dag 3 Kleuren
Terwijl manlief aan het fietsen was en de kinderen heerlijk aan het spelen waren, kon ik even kleuren. Lekker buiten onder de parasol. Ik had voor de vakantie een wat duurder kleurboek voor mezelf gekocht dus ik kon goed aan de slag. Ik vind het heerlijk om af en toe even te kleuren, hierdoor kan ik lekker ontspannen.

Dag 4 Bloggen
Bloggen. Voor de één is bloggen werk (wat bloggers met veel plezier doen), voor mij is het ook echt iets voor mezelf. Ik heb vandaag echt even de tijd genomen om nieuwe blogjes te schrijven en een paar blogjes af te maken. Heerlijk ontspannen doen en schrijven over wat ik leuk vind en wat mij bezig houdt.

Dag 5 Heerlijk chillen in bed
Ik ben gewoon een avondje op bed gaan liggen. Ik heb tv gekeken en wat dingen opgezochtop de tablet. Heerlijk ontspannen in bed. Soms vind ik dat gewoon fijn. Ik doe datwel vaker. Als mijn man voetbal wil kijken en ik daar geen zin in heb of graag wat anders wil zien op t.v.

Dag 6 Knutselen
Al een tijdje had ik de houten letters "HOME" in de kast liggen. Ik was al een tijdje van plan om ze te verven en met lichtjes op de kast te zetten. Eindelijk ben ik hieraan toegekomen. Gezellig samen met mijn dochter aan tafel verven. Zij haar wc-rolletjes (al een tijdje haar hobby) en ik de letters. Hieronder het eindresultaat.

Dag 7 Een stuk fietsen
Heerlijk, de zon scheen weer na een paar dagen regen, de kinderen naar de creche en school en ik ben lekker een stuk gaan fietsen. Genieten van het mooie weer, de omgeving en het in beweging zijn!

Dit waren mijn 7 dagen. Wat doen jullie graag om te ontspannen?

Boekreview: Dodelijke zomer

Vandaag waag ik me voor het eerst aan een review van een boek dat ik heb gelezen. Lees mee wat ik van het boek: "Dodelijke zomer" van Antonio Hill vond.

Wat prikkelde mij om het boek te lezen
Voor de zomervakantie was ik op zoek naar een spannend boek om te lezen. In een boekenwinkel vond ik dit boek voor maar 5,00. Het sprak me aan door de titel, maar ook door het plaatje op de voorkant. Een pop met het hoofd naar beneden in een zwembad. Toen ik las waar het boek over ging was mijn nieuwsgierigheid helemaal gewekt.

Waar gaat het over
In het boek worden eigenlijk 3 verhalen verteld. Twee verhalen komen aan het eind bij elkaar. Het derde verhaal draait om de hoofdpersoon.
Inspecteur Hector Salgado komt terug na een maand verlof. Hij moest met verlof omdat hij een verdachte uit een eerdere moordzaak in elkaar heeft geslagen. Het eerste verhaal draait dan ook hierom. De verdachte verdwijnt. Zijn collega neemt deze zoektocht op zich. Alles wijst erop dat Hector ermee te maken heeft. Of is er iemand die dit zo wil laten lijken? Hector mag zich niet met deze zaak bemoeien en krijgt aan andere zaak voor zijn rekening. Hij moet de dood onderzoeken van een jongeman die uit het raam is gevallen. Alles wijst op een ongeluk maar is dit ook zo? Bij deze zaak komt ook een verhaal uit het verleden naar boven. Een jong meisje dat verdronken is in een zwembad. Toen ze gevonden werd lagen er allemaal poppen in het zwembad. Is de jongen wel echt uit het raam gevallen of is hij gesprongen of misschien wel geduwd? Zijn de vrienden die bij hem waren op de avond van zijn dood echt zo onschuldig? En wat heeft eeuwigiris hiermee te maken?

Wat vond ik van het boek
Ik vond het een spannend boek. Ik wilde graag weten hoe het af zou lopen en had moeite om het weg te leggen. En het plot is echt verrassend. Ik had niet verwacht dat het op deze manier zou aflopen en dat deze mensen iets met de zaken te maken zouden hebben. Ik vind dit boek een aanrader. Vooral omdat het eind verrassend is. Het is spannend van het begin tot het eind!

mamachallenge #7 back to school

Het is alweer zover, zoonlief moet weer naar school. De vakantie is voorbij gevlogen. Voor mij dus ook tijd om mijn back to school tips te delen.

1. Als eerste ging ik samen met hem kijken bij onze zelfgemaakte weekplanner en uitleggen hoeveel nachtjes het nog slapen was voor hij weer naar school gaat.
   
2. Je kunt een aftelkalender maken zodat je kind inzicht krijgt in hoeveel nachtjes het nog slapen is. Elke dag mag hij een vakje kleuren, een kruisje zetten of een sticker plakken.
3. Ik had een gesprekje met hem over wat hij verwacht het komende schooljaar, wat wil hij leren, waar denkt hij dat ze over gaan werken, etc. Ik heb dit opgeschreven en aan het eind van het schooljaar gaan we kijken of zijn verwachtingen zijn uitgekomen.
4. Vorige week zijn we ook weer gaan wennen aan het gewone ritme. Dus niet meer 's avonds buiten spelen, maar op tijd op bed. De relaxte ochtenden hebbe  we er nog wel even ingehouden, want dat was nog wel erg lekker.
5. Op woensdag ging dochterlief naar de crèche. Zoonlief was alleen bij mij. We hebben samen een leuk uitje gedaan. We zijn naar het speelgoedmuseum geweest. Nog even de aandacht voor hem alleen. Het was zeer geslaagd! 
   
   
   
   
   
   En dan zijn we nu weer terug in ons normale ritme. Ik vind het wel weer lekker. 6 weken vakantie is heerlijk, maar een gewoon ritme is ook weer goed. Zoonlief had vanmorgen wat moeite met afscheid, maar hij heeft een lieve juf dus ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen!

Mamachallenge #6 waterpret of beter gezegd modderpret!

Hierbij deel ik nog een activiteit met water tijdens de mamachallenge van deze zomer. Een tijdje geleden kocht ik voor €18,00 een zand- watertafel van de action. Zelf vond ik hem erg leuk, vooral de combinatie van zand en water. Op wat koelere dagen doe je er zand in en op de warmere dagen water. Ideaal voor de kinderen om lekker mee te spelen.

Modderdag
Maandag 29 juni was het nationale modderdag. Een dag om kinderen te stimuleren om lekker buiten te gaan spelen en vies te worden. Het is ingevoerd omdat kinderen steeds minder buitenspelen en meer achter schermen in huis zitten. Bij zoonlief op school werd er aandacht aan besteed. Op het plein werd water in de zandbak gedaan waar de kinderen lekker in konden kliederen (behalve zoonlief, die houdt niet van vies worden). Dochterlief leek dat ook wel wat, maar ze zit nog niet op school. Thuis heb ik de watertafel voor haar klaargezet, zand erin, water erbij en kliederen maar. Ze had dikke pret! Ons buurmeisje kwam er ook nog bij, toen was de pret nog groter. Ze kregen een plantenspuit met water zodat ze zelf nog extra water erbij konden doen. Blubber in de emmers scheppen, kneden, bouwen en gewoon kliederen. Ze heeft ervan genoten.

Andere mogelijkheden met de zand- watertafel
De volgende dingen zou je ook nog met deze tafel kunnen doen:

• Doe er zand in (logisch)
• water erin doen (ook logisch, er zitten bootjes bij en stoppers zo kunnen ze hun eigen waterweg aanleggen).
• Doe er eens rijst, mais of macaroni in. Dit levert weer hele andere spelmogelijkheden op.
• Er zitten verschillende vormpjes bij, neem deze mee naar het strand en bouw daar een zangkasteel.

Etui van de HEMA

Ik was voor de vakantie op zoek naar een manier om mijn stiften, fineliners, washitape en pennen mee te nemen. Ik had het nu in verschillende etuis en mapjes, maar ik wilde het eigenlijk allemaal bij elkaar kunnen opruimen.
Ik zocht naar doorzichtige etuis en een toilettas, zodat ik daar de etuis in kon doen. Dan had ik alles mooi bij elkaar.
Ik was al bij verschillende winkels geweest, maar zoals altijd kon ik niet vinden wat ik mijn hoofd had. Ik heb namelijk wel vaker ideeën die ik dan niet kan vinden.

En toen kwam ik bij de HEMA. Eerst kon ik hier ook niet vinden wat ik zocht. Niet bij de schrijfwaren en niet bij de toilettassen. Ik wilde de moed al bijna opgeven, maar ik besloot nog wat meer dingen te halen bij de HEMA. En toen zag ik ze, etuis. Vrolijk gekleurde etuis in verschillende formaten. Dit was precies wat ik zocht! Nee, dit was nog beter dan wat ik zocht!
Ik kocht 1 grote etui en 3 kleindere etuis. In de kleinere etuis stopte ik mijn stiften, fineliners en washitapes. De drie etuis pasten weer in de grotere etui. Zo had ik alle spullen bij elkaar en het pakketje was nog kleiner en platter dan mijn eerste idee. Ik was dik tevreden. En in de grote etui was nog genoeg ruimte voor wat notitieboekjes. En het is ook nog vrolijker dan mijn oorspronkelijke idee.

Hieronder de grote etui:

En deze 3 etuis stopte ik erin:

Hieronder zie je hoe het er uiteindelijk in zat:

Ook thuis ben ik er nog steeds blij mee, aangezien ik nu alles bij elkaar heb en het gemakkelijk op te ruimen is. Het slingert nu niet meer overal rond.

Vakantie Oostenrijk 2015 deel 2

Vandaag deel 2 van onze vakantie in Oostenrijk. Was de eerste week redelijk relaxed, de 2e week was een stuk pittiger doordat onze dochter de waterpokken kreeg. Ze had veel last van de jeuk, waardoor ze 's nachts ook wakker was. Dit is natuurlijk niet ideaal als je op een camping staat. Maar ondanks de waterpokken hebben we nog veel leuke dingen gedaan en mooie momenten gehad. Lees en kijk maar mee!

Maandag 20 juli
Vandaag beginnen we met 2 chagrijnige kinderen. Het laat op bed gaan begint een beetje zijn tol te eisen. Maar ondanks dat besluiten we er toch op uit te gaan. Aangezien zoonlief modeltreinen erg leuk vind besluiten we naar st. Veit te gaan. Hier is het st. Veitmuseum waar een modelspoorbaan is. Verder zijn er nog meer dingen te zien rond verkeer en vervoer. Ook is er een rijsimulator. Helaas blijkt deze bij aankomst gesloten en pas weer om 14.00 open te zijn (we waren er rond 12.00). Ook de modeltreinen rijden niet. Maar ondanks deze teleurstelling vermaken de kinderen zich prima. Als we uitgekeken zijn eten we op een terrasje een tosti terwijl de kinderen nog even lekker kunnen spelen. Daarna rijden we nog naar Feldkirchen. Hier mogen de kinderen een cadeautje kopen van het geld dat ze van opa en oma hebben gekregen.

Dinsdag 21 juli
Vanmorgen zijn dochterlief en ik al op tijd uit bed. We gaan gezellig samen kleuren en knutselen. Als zoonlief en manlief ook wakker zijn kunnen we ontbijten en vertrekken we naar de apenberg in Landskron. Dit zit vlakbij de camping, dus geen lange autorit dit keer. We gaan wel met de auto, aangezien het op de berg ligt. De apenberg is de apenheul in het klein. We krijgen een rondleiding door een gids. Het is erg leuk, vooral de moeder met de baby vinden de kinderen erg leuk. Na afloop vragen we of de kinderen het leuk vonden. Zoonlief antwoordt van niet, want het was veel te kort. Maar aan zijn schaterlach tijdens de rondleiding weet ik zeker dat hij het best leuk vond. Tot slot mogen de kinderen nog even spelen in de speeltuin. We besluiten om nog een stukje te gaan rijden zodat dochterlief kan slapen, maar helaas hebben de kinderen andere plannen, want die hebben dikke lol op de achterbank. Aan het eind van de middag begint het te regenen. De kinderen mogen even een filmpje kijken in de tent, toch nog een klein rustmomentje.

Woensdag 22 juli
Vandaag weer een dagje bij de tent. Er wordt een wasje gedraait en we doen spelletjes bij de tent. Voor het eerst met zijn vieren. We spelen memory. Verder doen we nog mens erger je niet en zoo mix max ( een grappig spelletje dat ik bij de aldi kocht). s ' Middags gaan we weer even lekker zwemmen bij het meer. Tijdens het omkleden ontdek ik de eerste waterpokken bij dochterlief. Gelukkig heeft ze er nog niet erg veel last van.

Donderdag 23 juli
Als dochterlief vanmorgen wakker wordt zijn er een stuk meer waterpokken bij gekomen. Ondanks dat gaat het nog goed met haar, al begint ze wel wat last te krijgen van de jeuk. Na het ontbijt besluiten we de Villacher Alpenstrasse te gaan rijden. Een panoramastraat met een aantal (11) parkeerplaatsen met uitzichtpunten. Het is een prachtige rit. De uitzichten zijn echt prachtig. Ook de kinderen genieten ervan. Waar we wat problemen verwachten bij het uit en weer in de auto moeten, gaat dit juist erg goed. Onderweg picknicken we, wat ze ook erg leuk vinden. En natuurlijk wordt de beloning ook met gejuich ontvangen, namelijk spelen in de speeltuin. Terug bij de tent doen we het rustig aan. En 's avond koken we een keertje niet, maar halen we pizza bij de naastgelegen camping. Dochterlief is moe, dus vanavond maar lekker op tijd op bed. Helaas treft ze een koude douche waar ze niet blij van wordt. Maar gelukkig valt ze al snel in slaap.

Vrijdag 24 juli
Helaas was het een niet al te beste nacht want dochterlief had veel last van de jeuk. Ik ben bij haar gaan liggen zodat ik haar meteen kon troosten, wat wel betekende dat ik bijna niet kon slapen. Maar ondanks de slechte nacht besluiten we er toch op uit te trekken. Maar we rijden eerst langs de apotheek voor een middeltje om de jeuk van dochterlief te verzachten. We krijgen drupjes en een sudocreme achtige lotion. Onze bestemming van vandaag is het Porchemuseum in Gmünd. Een klein museum waar zoonlief ontzettend blij van werd, al die mooie auto 's. Voor een autofreak als hij natuurlijk helemaal geweldig. Als we uitgekeken zijn rijden we door naar de Fallbachwaterval in het Maltatal. Een uitje dat we vorig jaar ook hebben gemaakt. Nu dus op herhaling omdat het zo leuk was! Bij de waterval is namelijk een speeltuin met allemaal waterattracties. Vooral zoonlief geniet enorm. Dochterlief heeft vooral erg veel last van de jeuk. Maar op de goede momenten heeft zij veel plezier op de glijbaan. Terug op de camping blijven we bij de tent.

Zaterdag 25 juli
Vandaag weer een tentdagje. Dat hebben we ook wel even nodig na weer een onrustige nacht. De dag begint met een driftbui van zoonlief. We vermoeden dat hij wat last heeft van heimwee. Hij mist het spelen met zijn autokleed. Als de rust is weergekeerd eten we een broodje en gaan we even naar de speeltuin op de camping. Verder doen we nog wat spelletjes. 's Avonds mag zoonlief nog even opblijven. Samen doen we nog even een spelletje mens erger je niet. Fijn om na een driftbui even aandacht aan hem te geven. Dat is er door de waterpokken van zijn zusje toch wat bij ingeschoten. Hij is er trots op dat het al donker is als hij op bed gaat. En wat is er nou leuker dan met een zaklamp over de camping te lopen! We besluiten deze dag ook om een dagje eerder naar huis te gaan. We zijn allemaal moe en het is goed zo. Ook de weersverwachting is niet goed, dus genoeg reden om op maandag te vertrekken in plaats van dinsdag.

Zondag 26 juli
Na een iets betere nacht gaan we vandaag naar minimundus. Een soort madurodam. Bij minimundus zijn allemaal bekende gebouwen van over de hele wereld nagebouwd. Maar er rijden ook modeltreinen en daar maken we zoonlief natuurlijk erg blij mee. Het is een leuke afsluiting van de vakantie. Naast minimundus is ook reptielenzoo happ. Hier gaan we ook nog naartoe. We kijken naar de vele slangen, schildpadden en andere dieren en we maken een wandeling door de dinotuin. Ook mag zoonlief nog een slang om zijn nek, erg stoer dat hij dat durft. Dochterlief vindt het zo leuk dat we haar schreeuwend meenemen. In de auto komt ze tot rust en als we eenmaal rijden valt ze al snel in slaap. Het was een leuke afsluiting van de vakantie, ondanks dat we hier vorig jaar ook al zijn geweest.

Maandag 27 juli
Vandaag vertrekken we van de camping. Na een enerverend nachtje hebben we rond 10.00 de boel opgeruimd en kunnen we vertrekken. We rijden naar Wurzburg waar we een hotel hebben geboekt. Het is een leuke kamer. Weliswaar kleiner dan op de heenweg, maar netjes en prima voor 1 nachtje. We maken ' s a vonds nog een wandeling door Wurzburg en eten bij de MC Donalds. Rond 21.30 gaan we slapen. De kinderen slapen in een stapelbed.

Dinsdag 28 juli
Na een zeer goede nacht, waarin beide kinderen weer doorslapen, ontbijten we nog in het hotel. Rond 8.30 vertrekken we voor onze laatste rit naar huis. Rond 16.00 komen we na een voorspoedig verlopen reis weer thuis. Heerlijk al onze eigen spullen weer om ons heen, een eigen douche en wc en onze eigen, heerlijke bedden.

We kijken terug op een mooie, maar enerverende vakantie. We vinden kamperen met een tent leuk, maar ook veel werk. We willen nog wel kamperen, maar of dat weer met de tent zal zijn.......?

We hebben best veel gedaan. Om al die activiteiten te kunnen doen hebben we een Karinthiëkaart gekocht. Voor ongeveer €90,00 kun je in veel attracties zonder te betalen. Voor sommige attracties (zoals minimundus) krijg je korting. Deze kaart kan al snel uit. Je kunt de Karinthiekaart voor skiliften, attractieparken, boottochtjes, een aantal panoramastraten en dierentuinen.