Deze post gaat over 1 van mijn favoriete programma 's. Eén van de programma 's waar ik geconsentreerd naar kan kijken, iets waar ik moeite mee heb. Meestal ben ik na een minuut of 10 al afgeleid en pak ik mijn telefoon en kijk ik op facebook of pinterest. Maar Wie is de mol kan mij boeien.
Hoe komt dat? Ik denk dat dit komt door de afwisseling in het programma. Doordat je moet puzzelen. Goed moet kijken wat er gebeurt. Want er gebeurt veel. Ik kan niet alle details in me opnemen, maar meepuzzelen wie nou toch die mol is vind ik erg leuk, elk jaar weer. Al heb ik het bijna nooit goed, hoe overtuigd ik ook ben van mijn gelijk.
Ik heb ook de app van Van "wie is de mol" op mijn telefoon gezet. Hierin kan ik elke week punten inzetten op de personen waarvan ik denk dat deze de mol zijn. Als mijn mol er niet uitgaat worden mijn punten verdubbeld. Deze keer had ik ingezet op 5 mollen . Helaas is 1 van mijn mollen er nu uit. Gelukkig heb ik 4 mollen wel goed. Ik sprijd omdat ik eigenlijk in elke kandidaat wel een mol zie, ze laten allemaal wel een mollenstreek zien.
Volgende week puzzel ik gewoon weer verder!
Door welk programma raken jullie geboeid?
vrijdag 30 januari 2015
dinsdag 27 januari 2015
Mijn ADD
Een tijdje geleden schreef ik al over de diagnose die ik heb gekregen, ADD.
Voor mij een opluchting. Dit klinkt misschien gek want het is niet niks. Het is ook iets wat vooral bekend is bij kinderen. Maar er zijn dus ook volwasenen die dit hebben. Waaronder ik.
Waarom is het voor mij een opluchting: omdat iets waar ik al jaren mee worstel nu een naam heeft, ik weet nu dat het geen onwil is van mezelf, maar iets waar een oorzaak voor is. Iets waar ik nu aan kan werken o.a. door het gebruik van medicijnen. Ik hoop dat me dat meer rust gaat geven.
Waar uit zich bij mij ADD in:
- Ik ben chaotisch. Ik kan niet goed opruimen. Op zolder liggen veel papieren van mij, deze horen in mappen, maar ze liggen los op verschillende plekken.
- Als ik met een taak bezig ben, ben ik snel afgeleid. Ik zie alles om me heen gebeuren en ik moet niet teveel lawaai om me heen hebben want dan kan ik me niet focussen.
- Ik ben soms met 3-4 dingen tegelijk bezig waardoor uiteindelijk niks af komt (b.v. ik ben bezig met de administratie, dan bedenk ik me dat de kwasten ook nog schoongemaakt moeten worden en ga dan water koken om ze te laten weken, op de terugweg zie ik een puzzel liggen die nog in elkaar moet en begin daarmee, dan bedenk ik me dat er nog een mail verstuurd moet worden. Kortom ik ben met 4 dingen bezig en niks is af).
- Continu gedachten, over van alles en nog wat, het staat nooit stil.
Dit zijn voor mij de 4 belangrijkste punten waar de ADD zich in uit. Ik hoop dat medicijnen mij verlichting kunnen brengen. Zo niet, dan hoop ik dat ik door middel van praktische tips rust in mijn leven kan vinden.
Voor mij een opluchting. Dit klinkt misschien gek want het is niet niks. Het is ook iets wat vooral bekend is bij kinderen. Maar er zijn dus ook volwasenen die dit hebben. Waaronder ik.
Waarom is het voor mij een opluchting: omdat iets waar ik al jaren mee worstel nu een naam heeft, ik weet nu dat het geen onwil is van mezelf, maar iets waar een oorzaak voor is. Iets waar ik nu aan kan werken o.a. door het gebruik van medicijnen. Ik hoop dat me dat meer rust gaat geven.
Waar uit zich bij mij ADD in:
- Ik ben chaotisch. Ik kan niet goed opruimen. Op zolder liggen veel papieren van mij, deze horen in mappen, maar ze liggen los op verschillende plekken.
- Als ik met een taak bezig ben, ben ik snel afgeleid. Ik zie alles om me heen gebeuren en ik moet niet teveel lawaai om me heen hebben want dan kan ik me niet focussen.
- Ik ben soms met 3-4 dingen tegelijk bezig waardoor uiteindelijk niks af komt (b.v. ik ben bezig met de administratie, dan bedenk ik me dat de kwasten ook nog schoongemaakt moeten worden en ga dan water koken om ze te laten weken, op de terugweg zie ik een puzzel liggen die nog in elkaar moet en begin daarmee, dan bedenk ik me dat er nog een mail verstuurd moet worden. Kortom ik ben met 4 dingen bezig en niks is af).
- Continu gedachten, over van alles en nog wat, het staat nooit stil.
Dit zijn voor mij de 4 belangrijkste punten waar de ADD zich in uit. Ik hoop dat medicijnen mij verlichting kunnen brengen. Zo niet, dan hoop ik dat ik door middel van praktische tips rust in mijn leven kan vinden.
maandag 26 januari 2015
Menuplanning
Plannen, het is iets waar ik ontzettend veel moeite mee heb. Ik ben soms met veel dingen bezig en uiteindelijk is niks af.
Een van de dingen wat bij mij altijd chaotisch ging waren de boodschappen. Dit deed ik elke dag. Dit koste me veel tijd. Tijd die ik beter voor andere dingen kon gebruiken.
Ook ging ik naar de winkel en moest daar dan nog bedenken wat we zouden gaan eten. Ik kwam vaak thuis met maar de helft van wat we nodig hadden.
Toen ik een aantal maanden geleden thuis kwam te zitten omdat het me teveel werd wist ik dat er iets moest veranderen. Ik ben toen op zoek gegaan naar manieren om te plannen. Een van die manieren was menuplanning.
Wat houdt dit precies in? Bij menuplanning plan je voor de hele week wat je gaat eten.
Ik ging het proberen. Ik plande voor de hele week wat we gingen eten en begon ook met het maken van een boodschappenlijstje. Dit deed ik ook niet waardoor ik dus de helft vergat.
In die periode heb ik ook een planner gemaakt. Een agenda, waarin ik dus ook ruimte heb gemaakt voor de menuplanning.
Het bevalt mij heel goed. Het geeft rust, ik doe nu 2 keer per week boodschappen en maak ook een boodschappenlijstje. Dit geeft rust. Rust in mijn hoofd en dat heb ik hard nodig. Het gebeurt minder vaak dat ik dingen vergeet. Ook het boodschappenlijstje werkt goed. Ik ben veel korter bezig omdat ik niet meer in de winkel hoef na te denken. Ik werk het lijstje af en klaar. Heerlijk!
donderdag 22 januari 2015
Busy box
We zijn weer in een nieuwe fase aanbeland met onze dochter. Ze slaapt niet altijd meer 's middags. Ik bracht haar nog wel altijd op bed. Maar in plaats van slapen haalde ze haar hele kamer overhoop. Niet helemaal de bedoeling.
Maarja die slaapmomenten geven mij wel altijd de gelegenheid om dingen voor mezelf te doen zoals schoonmaken of wat dingen voor mijn werk. Dat is niet handig met een lief peutertje dat ook graag aandacht wil.
Toevallig kwam ik op pinterest (ik hou ervan, ben een beetje verslaafd) een pin tegen over de busy box. Dit is een doos waarin je een aantal activiteiten doet voor je kind waarmee het rustig aan tafel (of op een andere plek) mee bezig kan zijn. Zo krijgt ze toch wat rust en ik een moment voor mezelf.
Ik werd er enthousiast van en besloot de proef op de som te nemen. Ik heb gekeken wat we nog in huis hadden en ik heb nog wat dingen bij de action gehaald. Daarmee heb ik de volgende busy box gemaakt:
Dit zit erin:
- Kleine beestjes (dit hadden we al en bij de action nog een hondje met een tasje gekocht);
- Banbaospulletjes (een soort lego, maar dan een goedkoper merk, ze had al wat en ik heb het nog een beetje aangevuld);
- een spettergezichtje (om lekker in te knijpen, bij de action);
- Puzzelblokken ( deze hadden we al);
- Vormenpuzzel (deze hadden we al);
- Stiften en een kleurboek (ook al in ons bezit);
- Tot slot nog een boekje (bij de action gekocht).
Alle spullen heb ik in een doos gestopt. Het is de bedoeling dat ze hier vaker mee gaat spelen, maar op momenten dat ik het aan haar geef. Het komt dus niet in de speelgoedkast.
Nu mijn ervaring:
Vanmiddag moest ik nog even wat regelen voor het werk. Een goed moment dus om de doos te testen.
In eerste instantie had ze er niet veel zin in. Stiekem was ze toch wel moe. Maar na een tijdje ging ze toch leuk aan de slag. Vooral de puzzel, de puzzelblokken en de poppetjes van de banbao werden goed gebruikt. Ze maakte een toren en liet de poppetjes erop klimmen. Ze maakte er ook echt een verhaal bij. Dat vind ik altijd genieten!
Het spettergezichtje vond ze een beetje vreemd. Ze kneep erin en legde het dan weer aan de kant om het vervolgens toch weer te pakken en in te knijpen.
Het kleurboek en de stiften bleven in de doos.
Uiteindelijk was de doos een succes, ze heeft er ongeveer 45 minuten mee gespeeld. En in die tijd heb ik mijn werk af kunnen krijgen.
Tot slot nog wat tips:
- Kies dingen die nieuw zijn voor je kind of waar het al een tijd niet meer mee heeft gespeeld;
- Kies dingen waarin je kind geïnteresseerd is;
- Verwacht niet dat je kind meteen enthousiast is, soms hebben ze tijd nodig om aan iets nieuws te wennen en soms hebben ze spelideeën nodig;
Lekker puzzelen en bouwen met de blokken.
Het spettergezichtje is toch wel een beetje vreemd.
Puzzelen, met deze puzzel leert ze ook nog eens de vormen kennen.
De poppetjes en de dieren krijgen allemaal een rol, er wordt heerlijk mee gespeeld.
Muis mag ook gezellig meedoen.
Maarja die slaapmomenten geven mij wel altijd de gelegenheid om dingen voor mezelf te doen zoals schoonmaken of wat dingen voor mijn werk. Dat is niet handig met een lief peutertje dat ook graag aandacht wil.
Toevallig kwam ik op pinterest (ik hou ervan, ben een beetje verslaafd) een pin tegen over de busy box. Dit is een doos waarin je een aantal activiteiten doet voor je kind waarmee het rustig aan tafel (of op een andere plek) mee bezig kan zijn. Zo krijgt ze toch wat rust en ik een moment voor mezelf.
Ik werd er enthousiast van en besloot de proef op de som te nemen. Ik heb gekeken wat we nog in huis hadden en ik heb nog wat dingen bij de action gehaald. Daarmee heb ik de volgende busy box gemaakt:
- Kleine beestjes (dit hadden we al en bij de action nog een hondje met een tasje gekocht);
- Banbaospulletjes (een soort lego, maar dan een goedkoper merk, ze had al wat en ik heb het nog een beetje aangevuld);
- een spettergezichtje (om lekker in te knijpen, bij de action);
- Puzzelblokken ( deze hadden we al);
- Vormenpuzzel (deze hadden we al);
- Stiften en een kleurboek (ook al in ons bezit);
- Tot slot nog een boekje (bij de action gekocht).
Alle spullen heb ik in een doos gestopt. Het is de bedoeling dat ze hier vaker mee gaat spelen, maar op momenten dat ik het aan haar geef. Het komt dus niet in de speelgoedkast.
Nu mijn ervaring:
Vanmiddag moest ik nog even wat regelen voor het werk. Een goed moment dus om de doos te testen.
In eerste instantie had ze er niet veel zin in. Stiekem was ze toch wel moe. Maar na een tijdje ging ze toch leuk aan de slag. Vooral de puzzel, de puzzelblokken en de poppetjes van de banbao werden goed gebruikt. Ze maakte een toren en liet de poppetjes erop klimmen. Ze maakte er ook echt een verhaal bij. Dat vind ik altijd genieten!
Het spettergezichtje vond ze een beetje vreemd. Ze kneep erin en legde het dan weer aan de kant om het vervolgens toch weer te pakken en in te knijpen.
Het kleurboek en de stiften bleven in de doos.
Uiteindelijk was de doos een succes, ze heeft er ongeveer 45 minuten mee gespeeld. En in die tijd heb ik mijn werk af kunnen krijgen.
Tot slot nog wat tips:
- Kies dingen die nieuw zijn voor je kind of waar het al een tijd niet meer mee heeft gespeeld;
- Kies dingen waarin je kind geïnteresseerd is;
- Verwacht niet dat je kind meteen enthousiast is, soms hebben ze tijd nodig om aan iets nieuws te wennen en soms hebben ze spelideeën nodig;
maandag 19 januari 2015
Spelen met gekleurde rijst.
Er zijn momenten dat onze dochter zich "verveeld". Ze heeft dan nergens zin in en loopt wat verloren door de kamer. Op dat soort momenten haal ik het volgende uit de kast: gekleurde rijst. Hier kan ze echt tijden zoet mee zijn. Lekker scheppen en voelen.
Op dit moment vindt ze het leuk om er een theeserviesje bij te hebben. Ze schept dan de rijst in de theepot en schenkt het in de kopjes.
- kleine dieren;
- muffinblik en verschillende lepels;
- stenen en werkvoertuigen;
- playmobilpoppetjes
Waar de kinderen ook op deze manier mee kunnen spelen is macaroni.
Hoe maak je nou de gekleurde rijst:
Wat je nodig hebt is rijst, levensmiddelenkleurstof, ziplock diepvrieszakken en keukenrol.
Je gaat als volgt te werk: Je doet een 2 handen rijst in een ziplock zak. Hier doe je ook de kleurstof bij (om kleuren te mengen kun je 2 verschillende kleuren doen). Daarna doe je de zak dicht en kneed je het geheel goed doorelkaar totdat de kleurstof en de rijst goed gemengd zijn. Daarna leg je de rijst op een stuk keukenrol om te drogen. Dit herhaal je met verschillende kleuren. Als de rijst goed droog is kan het speelplezier beginnen. De rijst is lang te bewaren in een afgesloten bak. Om te spelen gebruik ik meestal een lege (lage) bak van de ikea. Zo blijft de rommel beperkt. Als er wel wat op de grond valt is het met de stofzuiger zo weer opgeruimd.
Ik wens jullie veel speelplezier!
dinsdag 13 januari 2015
En dan de diagnose........ ADD
Het stuk dat ik nu ga schrijven is heel persoonlijk. Ik heb ook lang getwijfeld of ik dit moest gaan plaatsen. Ik doe het toch. Om het van me af te schrijven, om anderen te helpen (wie weet).
Ik begon dit blog in 2013 met het idee te schrijven over mijn gezinsleven. Dit bleek lastig. Ik was 3 posts verder en dat was het. Waar lag dit aan?
Gebrek aan inspiratie? Gebrek aan tijd?
Gebrek aan inspiratie denk je nu misschien, een druk gezin geeft toch altijd inspiratie? Er was ook geen gebrek aan inspiratie. Het kwam juist meer door de hoeveelheid aan inspiratie en mijn gebrek om dit te kunnen ordenen.
En ineens was daar weer inspiratie. Niet alleen mijn gezin geeft op dit moment inspiratie, maar de situatie waar ik nu in zit geeft de inspiratie.
Hoe begon dit allemaal en waar komt de titel van deze post vandaan? Dat wil ik graag uitleggen, vooral ook om het van me af te schrijven en wie weet help ik hier lotgenoten mee. Want ik ben vast niet de enige!
Hoe is het nou zover gekomen? Ik werk al 9 jaar als juf in het kleuteronderwijs. In al die jaren is er veel verandert. Veel is er verandert in onderwijsland, meer werkdruk. En mijn gezinsleven veranderde ook, er kwamen 2 schatten van kinderen bij. Na al die jaren had ik nog steeds het gevoel het niet te kunnen bolwerken. Vooral in drukke periodes (rapporten, 10-minutengesprekken, vieringen) was ik het overzicht kwijt. Het lukte me dan ook niet om dit terug te krijgen tot grote frustratie van mezelf en ook wel eens van collega's. Ik maakte taken niet af of erg laat af. Hier had ik ook mijn collega's mee en dat voelde niet goed.
Dit werd erger toen de kinderen kwamen. Mijn prioriteiten verschoven.
Twee jaar geleden heb ik op het werk aangegeven dat het niet goed ging met me. Ik kreeg toen begeleiding. Even leek dit goed te gaan. Ik was zelfs zover dat ik me verder kon gaan ontwikkelen, iets wat ik graag wilde maar me ook steeds niet lukte. En toen werd mijn duocollega langdurig ziek waardoor veel taken bij mij terecht kwamen. Toen begon het weer van voren af aan, tot ik thuis kwam te zitten.
Toen besloot ik dat er iets moest gebeuren, zo kon ik niet langer doorworstelen. Want dat is wat ik deed, worstelen! Ik ben naar de huisarts gegaan, deze verwees me door naar de praktijkondersteuner psychische zaken. Hier werd na een kort gesprek de term ADD genoemd. Ik werd doorverwezen naar een psycholoog. Ook ben ik gaan zoeken op internet en toen vielen er wel wat puzzelstukjes op hun plek. Veel van wat ik las ging over mij.
En nu, na een aantal gesprekken met de psycholoog is daar de diagnose, ik heb ADD. Een diagnose waar ik mee verder kan. Hoe? Dat weet ik nog niet. Wat ik wel weet is waar ik jarenlang mee heb geworsteld nu een naam heeft en dat moet nog een plekje krijgen. Ik heb wel spijt dat ik niet eerder hulp heb gezocht.
Met deze blog wil ik jullie op de hoogte houden van het "hoe nu verder". Maar stiekem zal ik ook wel schrijven over mijn gezin. Zij zijn erg belangrijk voor me en ik ga nu nog meer genieten van het gezinsleven!
Ik begon dit blog in 2013 met het idee te schrijven over mijn gezinsleven. Dit bleek lastig. Ik was 3 posts verder en dat was het. Waar lag dit aan?
Gebrek aan inspiratie? Gebrek aan tijd?
Gebrek aan inspiratie denk je nu misschien, een druk gezin geeft toch altijd inspiratie? Er was ook geen gebrek aan inspiratie. Het kwam juist meer door de hoeveelheid aan inspiratie en mijn gebrek om dit te kunnen ordenen.
En ineens was daar weer inspiratie. Niet alleen mijn gezin geeft op dit moment inspiratie, maar de situatie waar ik nu in zit geeft de inspiratie.
Hoe begon dit allemaal en waar komt de titel van deze post vandaan? Dat wil ik graag uitleggen, vooral ook om het van me af te schrijven en wie weet help ik hier lotgenoten mee. Want ik ben vast niet de enige!
Hoe is het nou zover gekomen? Ik werk al 9 jaar als juf in het kleuteronderwijs. In al die jaren is er veel verandert. Veel is er verandert in onderwijsland, meer werkdruk. En mijn gezinsleven veranderde ook, er kwamen 2 schatten van kinderen bij. Na al die jaren had ik nog steeds het gevoel het niet te kunnen bolwerken. Vooral in drukke periodes (rapporten, 10-minutengesprekken, vieringen) was ik het overzicht kwijt. Het lukte me dan ook niet om dit terug te krijgen tot grote frustratie van mezelf en ook wel eens van collega's. Ik maakte taken niet af of erg laat af. Hier had ik ook mijn collega's mee en dat voelde niet goed.
Dit werd erger toen de kinderen kwamen. Mijn prioriteiten verschoven.
Twee jaar geleden heb ik op het werk aangegeven dat het niet goed ging met me. Ik kreeg toen begeleiding. Even leek dit goed te gaan. Ik was zelfs zover dat ik me verder kon gaan ontwikkelen, iets wat ik graag wilde maar me ook steeds niet lukte. En toen werd mijn duocollega langdurig ziek waardoor veel taken bij mij terecht kwamen. Toen begon het weer van voren af aan, tot ik thuis kwam te zitten.
Toen besloot ik dat er iets moest gebeuren, zo kon ik niet langer doorworstelen. Want dat is wat ik deed, worstelen! Ik ben naar de huisarts gegaan, deze verwees me door naar de praktijkondersteuner psychische zaken. Hier werd na een kort gesprek de term ADD genoemd. Ik werd doorverwezen naar een psycholoog. Ook ben ik gaan zoeken op internet en toen vielen er wel wat puzzelstukjes op hun plek. Veel van wat ik las ging over mij.
En nu, na een aantal gesprekken met de psycholoog is daar de diagnose, ik heb ADD. Een diagnose waar ik mee verder kan. Hoe? Dat weet ik nog niet. Wat ik wel weet is waar ik jarenlang mee heb geworsteld nu een naam heeft en dat moet nog een plekje krijgen. Ik heb wel spijt dat ik niet eerder hulp heb gezocht.
Met deze blog wil ik jullie op de hoogte houden van het "hoe nu verder". Maar stiekem zal ik ook wel schrijven over mijn gezin. Zij zijn erg belangrijk voor me en ik ga nu nog meer genieten van het gezinsleven!
maandag 12 januari 2015
Spelen met sneeuwklei
Vorige week was ik op pinterest ideeën aan het zoeken om ons huis in winterse sferen te brengen (al past herfstdecoratie meer). Ik kwam toen een pin tegen met sneeuwklei. Ik werd enthousiast en heb het gemaakt voor mijn dochter. Zij houdt echt van kliederen en experimenteren met materialen. Ideaal dus voor haar.
Het eerste recept dat ik probeerde was met maizena, bakpoeder en water. Je moest dit door elkaar doen en dan koken. Het mislukte totaal het werd een plakkerige en slijmerige massa.
Ik ben toen verder gaan zoeken en vond nog een recept met maizena en olie. De verhouding was 1 kopje maizena en ongeveer 1/3 kopje olie. Ik heb er uiteindelijk nog wat maizena bijgedaan omdat het te plakkerig werd.
Toen kon het spelen beginnen. Ze heeft zich er prima mee vermaakt. Ze maakte een hoge sneeuwberg en daarna trok ze het weer uit elkaar. Ook sloeg ze de stukjes plat. Ik heb nog geprobeert om haar te leren bolletjes te maken voor een sneeuwpop. Ze drukte veel te hard en dan druk je het zo plat. De klei is niet heel stevig. Het voelt aan als warme sneeuw en het maakt ook dat knisperende geluid.
Schoonmaken is redelijk gemakkelijk. Het plakt wel wat vast aan de tafel/onderlegger, maar de grote stukken pak je zo weg en wat nog blijft zitten veeg je weg met een nat doekje. Ik bewaar het in een afgesloten bakje zodat ze er nog eens mee kan spelen.
Het eerste recept dat ik probeerde was met maizena, bakpoeder en water. Je moest dit door elkaar doen en dan koken. Het mislukte totaal het werd een plakkerige en slijmerige massa.
Toen kon het spelen beginnen. Ze heeft zich er prima mee vermaakt. Ze maakte een hoge sneeuwberg en daarna trok ze het weer uit elkaar. Ook sloeg ze de stukjes plat. Ik heb nog geprobeert om haar te leren bolletjes te maken voor een sneeuwpop. Ze drukte veel te hard en dan druk je het zo plat. De klei is niet heel stevig. Het voelt aan als warme sneeuw en het maakt ook dat knisperende geluid.
Schoonmaken is redelijk gemakkelijk. Het plakt wel wat vast aan de tafel/onderlegger, maar de grote stukken pak je zo weg en wat nog blijft zitten veeg je weg met een nat doekje. Ik bewaar het in een afgesloten bakje zodat ze er nog eens mee kan spelen.
Abonneren op:
Posts (Atom)