Blije momenten uit mijn blije boek, januari 2016

De afgelopen maanden heb ik dit item verwaarloosd, maar hij is weer terug van weggeweest. De blije momenten uit mijn blije boek. Ik heb mijn blije boek de afgelopen maanden zwaar verwaarloosd, maar ik heb hem weer nieuw leven ingeblazen. Hieronder vind je mijn blije momenten van de maand januari.

• Oud en nieuw. De kinderen hebben hier echt van genoten. 's Avonds naar buiten waar papa vuurwerk af ging steken. De kinderen ook mee, wat echt uniek is, vorig jaar durfden ze dat beide echt niet. Ze mochten zelf met knalerwten gooien en een sterretje afsteken. Daarna nog even opblijven en een oliebol en nieuwjaarsrolletjes eten. Daarna op bed. Rond 23.15 werd zoonlief wakker. Om 00.00 mocht hij ook even mee naar buiten. Hij genoot hier zichtbaar van. Het is voor hen en voor ons onvergetelijk geworden!
• Ijsplezier! Hoewel ik na 1 dag wel zat was van al dat ijs op de weg, was het ook genieten. Vooral genieten van de kinderen. Zij hebben veel plezier gehad. Schaatsen op de weg, sleeën en gewoon lekker buiten spelen. En dan binnen opwarmen met warme chocolademelk. 

• De kinderen hebben door het ijsvrij zijn bijna 3 weken kerstvakantie gehad. Hoe gezellig het ook was met de kinderen thuis, ik vond het ook heerlijk dat ze weer naar school gingen. Kon ik het huis even weer goed door en een nieuw ritme vinden nu beide kinderen op school zitten.
• Deze maand hebben we een gezellige avond uit gehad. Half januari staat de stad Groningen in het teken van Eurosonic/Noorderslag. Een aantal dagen zijn in de stad allemaal startende bands te zien uit Europa. Op zaterdag is het de beurt aan de Nederlandse bands. Met als klap op de vuurpijl de popprijs. Samen met vrienden zijn wij naar Noorderslag geweest. Eerst gezellig uit eten met zijn zessen. Toen we in het restaurant zaten kwamen de mannen van de band Kensington binnen. Zij wilden daar ook eten, maar helaas was er geen tafel meer voor hen vrij. Daarna hebben we een gezellige avond gehad in de Oosterpoort. Zo vaak doen we dat niet, dus dan is het extra genieten.
• Bas de logeerbeer was een weekendje bij onze dochter te logeren. Zo leuk om te zien hoe ze hier mee bezig was. Bas werd regelmatig omgekleed, hij kreeg een eigen bedje en mocht meespelen. Ook werden heel serieus zijn tanden gepoetst en had hij een eigen plekje aan tafel. De meningen over een logeerbeer van school zijn verdeeld, maar bij ons thuis is het een succes!
• Zoonlief zijn eerste tand is eruit. Al een aantal maanden had hij een losse tand en er groeide inmiddels ook al een nieuwe tand achter. Vorige week vrijdag is de tand eruit gegaan op school. Hij vertelde dat hij er even aan zat en hem toen ineens in de hand had. 's Avonds mocht hij hem op zijn nachtkastje leggen en de volgende morgen lag er een muntje in het bakje. Een blije jongen hadden we! Ik mocht de tand niet bewaren van hem, maar heb hem stiekem in een tandendoosje gedaan en in mijn eigen kast gestopt.
• Horen dat het goed gaat met dochterlief op school. Al meerdere keren heeft juf mij verteld dat dochterlief het goed doet op school, ze is betrokken, durft te praten in de kring en weet antwoord op vragen waar andere kinderen nog over na moeten denken. 
• De gezelligheid aan tafel onder het eten. Voor de kerstvakantie stond het eten vooral in het teken van mopperen, haasten en af en toe strijd. Maar nu eten de kinderen heel goed en is het heel gezellig aan tafel. Dochterlief verteld veel over school en daardoor wordt zoonlief ook gestimuleerd om meer te vertellen. Ik geniet erg van deze momenten! Het is de reden dat ik het liefst met de kinderen aa  tafel eet in plaats van op de bank voor de tv. 
• Afgelopen dinsdag was mijn man jarig. Zoonlief was al een week of 3 bezig met het voorbereiden van een verassing voor papa. Hij had al een hele mooie tekening gemaakt en confetti verzameld. Zijn idee was om in een doos te gaan zitten en als papa de doos openmaakte zou hij eruit springen en met confetti gooien. De verassing hebben we uitgevoerd en het was zeer geslaagd! Ik geniet van de creativiteit van zoonlief. 

Zo dit waren ze dan, mijn blije momenten van de maand januari. Nu op naar februari waarin er vast weer veel mooie en blije momenten komen waar ik van zal genieten!

review boodschappenlijstje van de action.

Een tijdje geleden liep ik bij de action en kwam ik dit boodschappenlijstje tegen:

Het leek mij een handig lijstje. Er staan al een aantal producten op die je aan kunt kruisen en je kunt het aanvullen met producten die er niet op staan maar die je wel nodig hebt.

Sinds een jaar of 2 maak ik een weekmenu en doe ik de boodschappen met een lijstje. Op deze manier hoef ik niet meer in de winkel te bedenken wat we moeten eten en vergeet ik ook niet de helft. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik ook wel eens ingrediënten vergeet op het lijstje te zetten, maar over het algemeen gaat het goed. Het geeft me een stuk meer rust tijdens het boodschappen doen. Het enige wat ik tijdens het boodschappen doen nog lastig vind is dat ik zigzaggend door de winkel ga. Ik schrijf mijn lijstje namelijk per gerecht en houd daarbij totaal geen rekening met waar de producten staan. Daarom leek dit lijstje mij handig, de boodschappen zijn namelijk ingedeeld op categorie.

Helaas ben ik na een tijdje uitproberen toch iets minder enthousiast. Hieronder leg ik uit waarom:

• De ruimte om te schrijven is vrij klein. Ik moet heel klein schrijven.
• Ik doorkruis alsnog de winkel want in de winkels waar ik mijn boodschappen doe staat niet alle zuivel bij elkaar b.v. en ook de granen liggen niet allemaal bij elkaar.
• Ik moet er toch veel nog bij schrijven doordat de producten die ik veel gebruik niet voorgedrukt staan.
• Doordat het vrij klein gedrukt is en ik klein moet schrijven vergeet ik sneller iets omdat ik eroverheen lees. 

Uiteindelijk zijn er ook een aantal voordelen aan het lijstje:

• Door de voorgedrukte producten ben ik sneller klaar met mijn lijstje (ondanks dat niet alles wat ik gebruik erop staat, maar producten als melk en brood hoef ik niet meer op te schrijven maar kan ik gewoon aankruisen)
• Onderaan kun je je weekmenu schrijven. Hiermee controleer ik of ik echt alle ingrediënten voor het menu heb, aangezien ik nog wel eens een ingrediënt vergeet op te schrijven.
• Hij is vrolijk gekleurd en dat doet toch leuker boodschappen!

Conclusie:
Uiteindelijk is mijn conclusie dat ik het niet weer zal kopen. Vooral omdat het doel voor mij was dat ik minder kriskras de winkel door hoefde en dat heb ik met dit lijstje niet bereikt. Ik ga voortaan mijn eigen lijstje weer schrijven en dan probeer ik het aan te passen aan de winkels waar ik boodschappen doe. Of ik ontwerp mijn eigen lijstje zodat ik het aan kan passen aan de winkels.

kookwekkers in de opvoeding

Ja je leest het goed. Inmiddels zijn de kookwekkers een bijna onmisbaar onderdeel in ons huishouden. En dan gebruik ik ze niet bij het koken! Ze worden veel gebruikt bij de opvoeding. En ik vind het erg fijn werken. En voor de kinderen is het ook fijn want het geeft duidelijkheid. We hebben 2 exemplaren. Een groene voor zoonlief en een roze voor dochterlief.

Omdat kleuters nog geen tijdsbesef hebben werken termen als: "nog eventjes spelen en dan...." of "Nog 5 minuten en dan...." niet zo goed. Voor hun zijn die begrippen nog te vaag omdat ze niet kunnen inschatten hoelang 5 minuten nu eigenlijk duren. En "even" is voor hen ook te vaag.

Wij gebruiken de kookwekkers in de volgende situaties:

• Om aan te geven hoe lang ze nog mogen spelen voordat we naar boven gaan om op bed te gaan, gaat de kookwekker dan is het tijd. Soms kijken ze even op de kookwekker om te zien bij welk streepje het pijltje staat. Zo kunnen ze zelf redelijk inschatten of ze nog "even" of  "wat langer" kunnen spelen;
• Om aan te geven hoe lang ze nog achter de tablet mogen voordat ze moeten wisselen, handen wassen of gewoon wanneer de tablet uit moet;
• Om aan te geven hoeveel tijd ze hebben om hun pyjama aan te trekken. Lukt het niet dan wordt het een korter verhaaltje voor het slapen gaan,. En ze hebben ineens een stuk sneller hu  pyjama aan;
• Om aan te geven hoe lang ze nog kunnen spelen voor ze weer naar school moeten tussen de middag;
• Om aan te geven hoeveel tijd ze nog hebben om hun bord leeg te eten voordat we gaan afruimen, anders is het pech en wordt ook het bord dat niet leeg is afgeruimd (is tot nu toe nog nooit gebeurt).

En ik moet zeggen dat het echt goed werkt. De pyjama `s zijn binnen no time aan, de tablet gaat uit als het belletje gaat. Zodra het belletje gaat voor het naar school gaan, gaan ze zonder mopperen naar de wc en trekken de jassen en schoenen aan. En wat ik nog het allerfijnste vind, het geeft een stuk meer rust. Niet meer boos worden omdat ze niet willen stoppen of tijd rekken. Voor de kinderen en mij geeft het rust en duidelijkheid en dat is erg fijn!

Hoe zorgen jullie dat de kinderen snel hun bord leeg eten, gaan opruimen op het moment dat jij het wil, stoppen achter de tablet/i-pad als jij dat wilt. Kortom hoe ga jij om met tijdsaanduidingen bij je kinderen?

Irisontsteking.

Vrijdag liep helaas een beetje anders dan normaal. Normaal gesproken doe ik altijd boodschappen op vrijdagmorgen, maar helaas zat ik afgelopen vrijdagmorgen de hele ochtend in het ziekenhuis bij de oogarts.

Aan het begin van de week had ik een beetje een rood oog. Ook had ik pijn rond mijn oogkas, vooral als ik in het licht keek. Erg vervelend, maar gelukkig trok dit ook weer weg, dus besteedde ik er ook geen aandacht meer aan. Tot het donderdag de kop weer opstak. Ik herkende de symptomen van 7,5 jaar eerder. Toen had ik echt een heftig rood oog en veel pijn. En dat begon op dezelfde manier. Het bleek toen een irisontsteking te zijn. Erg pijnlijk en vervelend, helemaal omdat het een paar weken voor ons trouwen was.

Omdat de pijn donderdagavond echt erger werd en ik met ibuprufen op ben gaan slapen (ik neem dat niet zomaar, dan is het vaak wel nodig) heb ik toch de huisarts gebeld de volgende morgen. Hij stuurde me na wat onderzoeken meteen door naar het ziekenhuis. Hij verwachte een ontsteking aan het oogwit. Gelukkig mocht ik meteen komen. Maar omdat ik geen afspraak had moesten we erg lang wachten. Toen ik eenmaal aan de beurt was werd al vrij snel duidelijk dat het weer een irisontsteking was.

Een irisontsteking is een ontsteking aan het gekleurde deel van het oog. Als je hier te laat achter komt dan kan het best heftige gevolgen hebben. O.a. minder zicht aan het oog. Ik heb nog gevraagd wat de oorzaak kan zijn, maar volgens de oogarts wordt deze vrijwel nooit gevonden. Het schijnt wel vaak voor te komen bij mensen met reuma. Maar dat heb ik niet. De kans is ook aanwezig dat het nogmaals terug komt. En dat heb ik inmiddels wel gemerkt  want dit is de tweede keer dat ik het heb. Alleen had ik het de vorige keer aan mijn rechteroog en nu aan mijn linkeroog.

Inmiddels moet ik mijn oog druppelen met 2 soorten druppels. De eerste is om de pupil groot te houden en dat zijn geen fijne druppels. Fel licht is erg vervelend aan de ogen. Dus de zonnebril is echt onmisbaar op dit moment. En de andere druppels zijn om de ontsteking tegen te gaan. Ik hoop dat het deze keer sneller voorbij is, want de vorige keer heb ik er een paar weken mee gezeten.

Voor mijn kinderen ga ik met elk wissewasje naar de huisarts. Met hen ga ik liever een keer teveel dan dat ik te laat ben. Liever wel heen dat het niks ernstigs is dan dat ik niet heen ga en het blijkt wel ernstig te zijn. Voor mezelf ga ik echter niet zo snel, dan moet het me echt belemmeren in mijn doen en laten. Alleen in dit geval wist ik dat het niet goed zat. De huisarts zei ook tegen mij dat als je pijn hebt aan het oog het niet goed is en dat je dan moet komen. En omdat ik de symptomen herkende wist ik ook dat ik heen moest. Aanstaande vrijdag moet ik weer voor controle naar de oogarts. Ik hoop maar dat de druppels hun werk dan gedaan hebben. Het is nu even afzien, maar het is voor een goed doel. Ik heb maar 1 paar ogen en daar ben ik zuinig op!

Ik en mijn notitieboeken....

Notitieboeken, ooit had ik er niet zoveel mee. Ik wist niet goed waar ik ze voor moest gebruiken, anders dan to-do lijstjes. En daar begon ik aan zonder het door te zetten. Inmiddels heb ik een hele verzameling en wil ik jullie een kijkje geven in mijn verzameling notitieboekjes en hoe en waarvoor ik ze gebruik.

Planner
De eerste is ook gelijk mijn belangrijkste, mijn planner. Alle afspraken en alles wat ik op een dag wil doen schrijf ik hierin. Hij ligt altijd voor het grijpen, zodat ik afspraken gelijk kan opschrijven en kan afvinken wat ik heb gedaan. Binnenkort kunnen jullie weer een kijkje verwachten in mijn planner voor 2016!

Mijn blije boek
Hierin schrijf ik mooie herinneringen, blije gebeurtenissen en mooie quotes. Ook plak ik er foto 's bij. Dit om me aan alle mooie momenten te herinneren.  Helaas ben ik hier de laatste maanden minder actief mee geweest, maar ik ga het zeker weer oppakken.

Dagboek (journal)
Hier ben ik sinds kort mee begonnen. Het is een dagboek om dingen van me af te kunnen schrijven. Het is fijn om dingen van me af te schrijven, het maakt mijn hoofd leeg. Voor Sinterklaas heb ik het boek: "Hartschrift" gekregen. Hierin staan schrijfopdrachten om dichter bij jezelf te komen. Ik schrijf dus niet alleen over dagelijkse dingen, maar ook volgens opdrachten. Ik vind het erg leuk en fijn om te doen.

Blogboekje
In dit kleine boekje schrijf ik alle ideeeën op voor het bloggen en ik houd bij wat ik heb geplaatst. Ook maak ik hierin aantekeningen voor de posts.

Wat zit er in de vriezer
Dan heb ik ook nog een notitieboek waarin ik bijhoud wat er in de vriezer zit. Vaak koop ik dingen terwijl de vriezer er nog vol mee ligt. We hebben namelijk 10 kroketten, omdat ik elke keer denk dat de kroketten op zijn en ik dus weer nieuwe koop. En zo gaat het met meer dingen. Het boek gebruik ik als ik mijn boodschappenlijstje maak. Zo weet ik wat ik wel en niet moet halen. Als ik iets uit de vriezer heb gepakt streep ik het weg.

Recepten
Ik neem altijd de gratis tijdschriften met recepten mee uit de supermarkten. erg leuk, maar vaak scheur ik de recepten en eruit en ze verdwijnen ergens in de kast of uiteindelijk bij het oud papier. Nu ik dit schrift heb probeer ik de recepten uit en wat lekker is schrijf ik over in dit schrift. Ik pak hem er regelmatig bij om de gerechten te maken.

Boodschappenschrift
Al een aantal maanden houd ik bij wat we uitgeven aan de boodschappen. Ik had hier totaal geen zicht op. Eigenlijk geven we structureel te veel uit. Nu kan ik zien wat we uitgeven en waaraan we het uitgeven. Dit geeft veel overzicht.

Sollicitatieschrift
Hierin staat alle informatie die ik tot nu toe vergaard heb rond het solliciteren. Het gaat dan om aantekeningen van de workshops die ik heb gevolgd, gegevens van mijn sollicitaties tot nu toe en aantekeningen van mijn gesprekken met mijn loopbaancoach. Ik pak hem er regelmatig bij als ik met een sollicitatiebrief bezig ben. Ik lees dan terug wat er in een brief moet komen, aan wie ik hem moet sturen, etc. Ik vind hem erg handig.

Dit waren mijn notitieboeken tot nu toe. Ik sluit niet uit dat er in de toekomst nog meer bijkomen. Ik vind het fijn om dingen op te schrijven. Ik onthoud de dingen dan beter en ik pak het er sneller bij om na te lezen. Als het in de computer staat doe ik dat toch minder snel. En het maakt mijn hoofd leeg. Door het op te schrijven onthoud ik het ook beter. En er zijn tegenwoordig ook zoveel leuke notitieboekjes te koop!

Hebben jullie ook notitieboekjes en waar gebruik je ze dan voor?

jongenspret.

Persoonlijk ben ik geen grote fan van pistolen voor de kinderen. Van mij krijgen ze het dus ook niet. Toch heeft mijn zoon een nerfgun. Deze kreeg hij 2 jaar geleden voor zijn verjaardag. Heel lang heb ik hem kunnen verstoppen, tot hij vorig jaar gevonden werd door zoonlief. En nu komt hij af en toe te voorschijn. Het spelen is wel gebonden aan 1 belangrijke regel: "niet op mensen schieten."

Laatst kwam hij weer eens tevoorschijn uit de kast. Mijn zoon wilde er graag samen mij mee spelen en ik bedacht dit spelletje ermee. Nou ja, zelfbedacht, eigenlijk is dit een spelletje dat al jaren bestaat en op veel verschillende manieren gespeeld kan worden. Maar wij hebben er in ieder geval veel plezier mee gehad.

Ik heb in huis een aantal ronde voorwerpen gezocht in verschillende grootte. Deze heb ik omgetrokken en in elke cirkel heb ik punten opgeschreven. En toen hadden we ons eigen dartbord. Met plak gum heb ik hem op de deur gehangen en met de nerf gingen we hier op schieten. Een succesvol spelletje, we hebben veel plezier gehad met zijn tweeën. Helaas ben ik niet zo goed in schieten en heb ik verloren.

Voor het opschrijven van de punten kreeg ik hulp van zoonlief. Gelijk een goede oefening voor het tellen en het opschrijven van de cijfers.

agenda als dagboekje

Een tijdje geleden kocht ik deze vrolijke agenda bij "Het Kruidvat."

Ik vond hem zo vrolijk dat ik hem voor die paar € niet kon laten liggen.

Ik had bedacht om deze te gaan gebruiken als een soort dagboekje. Ik wil proberen om van elke dag op te schrijven wat we hebben gedaan of wat er is gebeurt. Vooral ook om leuke herinneringen te bewaren (vast te leggen) en om het te gebruiken voor de fotoboeken van de kinderen. Ik kan dan snel terugvinden waarom bepaalde foto 's gemaakt zijn en wat er gebeurde. En ook gewoon leuk om nog eens na te lezen. Het zal de ene dag meer zijn dan de ander.

Mijn plan is om 1x in de week het boekje bij te werken. Vaak heb ik op zondag wel een momentje om daar even voor te gaan zitten. Om dingen te onhouden gebruik ik sticky notes  en die plak ik bij de desbetreffende dag. Of ik het vol ga houden weet ik niet maar voor nu ben ik helemaal bij.

Het zullen geen ellenlange verhalen worden, soms misschien zelfs puntsgewijs.

IJsvrij, leuk voor de kinderen, maar wat doet het met mij?

Wat liep deze week anders dan gepland. Zo dacht ik nog: "Lekker, morgen de kinderen weer naar school, kan ik het huis weer even goed door." Wordt de volgende morgen mijn hele planning in de war geschopt. Het ijzelde, de wegen waren spiegelglad. Om 07.15 een mailtje van school. Er was besloten dat de school dichtbleef, ivm de veiligheid van leerkrachten en kinderen. Ook manlief besloot om thuis te gaan werken.

Kortom, niet het huis door, alles wat gepland stond kon de ijskast in. Uitslapen (wat natuurlijk wel heerlijk was), rustig aan op gang komen en vervolgens naar buiten met de kinderen. Schaatsen op de weg, wandelen (of beter gezegd glibberen). Ach één dag later het huis door is ook geen drama.

Maar toch vind ik dat lastig. In mijn hoofd wordt het dan een chaos. Ik wil zoveel, maar kan op mijn manier niks meer. Ik wordt daar knorrig van. Ik wil wel iets doen, maar kom tot niks. En als ik dan ergens aan begin wordt ik "gestoord" door één van de kinderen. Even hiermee helpen, spullen pakken, ze maken ruzie. Het maakt bij mij de chaos nog groter. Uiteindelijk werd 1 dag, 3 dagen. Woensdag heb ik de kinderen als noodgreep voor de tv gezet om zelf te kunnen stofzuigen en dweilen. Pedagigisch gezien niet de beste manier, maar voor mij wel even een moment van "rust" om toch iets te doen.

Tuurlijk heb ik ook genoten van de kinderen. Wat vonden ze het leuk om te schaatsen op de weg. Wat vonden ze het leuk om door mij op de slee getrokken te worden. Tuurlijk word ik blij van die schaterlachjes van de kinderen. Maar toch overheerst bij mij een gevoel van onmacht. Maar ook een gevoel van spijt. Want wat had ik hier graag nog meer van willen genieten. Wat zou ik me graag minder druk maken over wat ik gepland had en genieten van de onverwachte gebeurtenissen zoals dit! Weer een leerschool voor de volgende keer, loslaten, go with the flow......

Maar nu, nu alles weer in het gewone is, het ijs weg is en we niet meer glibberend over de stoep hoeven te lopen. Nu komt bij mij de rust weer een beetje terug. Nu de kinderen weer naar school zijn is het stil in huis. Mis ik ze omdat ik graag nog wat leuks met ze had gedaan. Maar nu ga ik eerst het huis door, lekker schoonmaken en ze straks gezellig weer ophalen uit school en ze knuffelen en een spelletje doen!

Schaatsen op de weg

Bij de titel denk je misschien, wat! Schaatsen op de weg?
Ja inderdaad, schaatsen op de weg. Dat was gisteren bij ons in het noorden van het land trending topic op facebook. En ja, ik heb er zelf ook aan meegedaan. Niet aan het schaatsen, maar aan het delen op facebook. Want mijn kinderen hebben wel geschaatst.

Gisteren hadden de kinderen hun tweede extra dagje kerstvakantie. Maandag ook al door een studiedag van de leerkrachten. Toen konden de kinderen al genieten van sneeuw.

En vandaag dus weer. Dit keer door de ijzel. En niet een klein beetje ijzel, maar echt een flinke laag ijs op stoepen en wegen. Manlief besloot al om thuis te blijven omdat er werd gewaarschuwd voor ernstige gladheid. En een half uur later hadden we al een mailtje van school dat ook de school dicht zou blijven. Eerst alleen in de ochtend, maar al snel kwam er een mailtje dat er de hele dag geen school zou zijn. Nog een dagje extra vakantie dus.

's Morgens deden we eerst lekker rustig aan. En na het broodje eten zijn we naar buiten gegaan. En toen mochten de kinderen schaatsen op de weg. Vooral zoonlief had de smaak flink te pakken. Eerst met een keukentrapje en later ook los. Hij heeft een flink stuk door de straten van ons dorp geschaatst, samen met mij, dochterlief en manlief. Na deze wandeling/schaatstocht mocht dochterlief nog even schaatsen. Ze vond het erg leuk, maar was inmiddels koud, dus na een klein stukje door onze eigen straat zijn we naar binnen gegaan om op te warmen. Daar lagen ze, heerlijk onder een dekentje op de bank. Na een uurtje wilde zoonlief wel weer schaatsen, dus wederom naar buiten. En aan het eind van de middag nog even samen met papa in het donker. Hij heeft er echt van genoten.

Toen ik vertelde dat vandaag in ieder geval tot 10 uur de school nog steeds gesloten was kreeg ik als reactie: "oh, misschien kan ik dan nog wel even op de weg schaatsen!" Een hele leuke en bijzondere belevenis voor de kinderen. Dit zullen ze niet snel meer vergeten. 2016, het jaar dat begon met sneeuw, ijsvrij en schaatsen op de weg. Inmiddels hebben we te horen gekregen dat ook vandaag de scholen dichtblijven, dus weer schaatspret vandaag!

Mijn blog in 2016

Inmiddels ben ik alweer een jaar actief aan het bloggen en ik vind het erg leuk om te doen. De afgelopen maanden ben ik minder actief geweest. Ik wist niet meer zo goed wat ik wilde met mijn blog en ik had door de drukke tijd meer moeite om de tijd te vinden om te bloggen. Ik deed het vaak tussen de bedrijven door en daar kwam ik (op mijn manier) niet meer aan toe. Ik heb dan ook een aantal blogs klaarstaan die nog half af zijn. Binnenkort ga ik kijken of ik er nog wat mee kan.

Dit jaar wil ik het bloggen anders aan gaan pakken. Ook wil ik de insteek van mijn blog gaan veranderen. Toen ik eind 2014 besloot om het bloggen weer op te pakken wilde ik er een mamablog van maken. Alleen zijn er al veel mamablogs en heb ik niet het gevoel dat ik daar erg uniek in ben. Ook wilde ik mijn ervaringen delen over mijn ADD. Toch vond ik dit lastig. ADD beïnvloed wel mijn dagelijks leven, maar ook weer niet zoveel dat ik er heel veel over kan schrijven.

Wat ik het afgelopen jaar merkte was dat mijn persoonlijke blogs veel werden gelezen. Vooral de blog over de reden dat ik gestopt ben met werken is goed gelezen. Ik heb me hier kwetsbaar in opgesteld, moeilijk, maar voor mij schrijft dat wel het gemakkelijkst. Als ik schrijf over iets dat mij bezig houd kan ik daar mijn gevoel in leggen en dat vind ik fijn schrijven.

Wat zul je in het komende jaar kunnen lezen op mijn blog:

• Persoonlijke verhalen over wat mij bezig houdt. Dit kan gaan over mezelf, over ADD, over de kinderen of over mijn zoektocht naar werk.
• Activiteiten voor de kinderen. Ook de post voor het zelf kinetisch zand maken is goed gelezen. Maar dat zal niet de hoofdzaak worden op mijn blog.
• Ervaringen en tips delen over plannen er organiseren. Het afgelopen jaar deelde ik al mijn planner en schreef ik wat andere artikelen over plannen. Dit wil ik in 2016 meer gaan doen. Ook wil ik proberen op printebles te maken. Dat lijkt me erg leuk om te doen. Ook ga ik in huis de boel flink opruimen. Ik wil graag mijn ervaringen en tips delen.
• Tot slot wil ik meer reviews gaan schrïjven. Dit vond ik ook erg leuk om te doen. En ook deze werden best goed gelezen.

Om ervoor te zorgen dat ik niet weer een periode krijg waarin ik minder blog wil ik het bloggen gaan plannen. Hoe ik dat ga aanpakken weet ik nog niet zo goed, daar ga ik me nog in verdiepen. Ook wil ik mooiere foto 's maken. We hebben een prachtige camera, maar ik gebruikte veelal foto 's gemaakt met de tablet of telefoon. En de kwaliteit van de foto 's is gewoon minder.

Ik kijk uit naar het komende blogjaar. Ik heb erg veel zin om leuke, inspirerende en persoonlijke artikelen te schrijven. Ik hoop dat ze veel gelezen gaan worden en dat ik anderen help, inspireer of blij maak met wat ik schrijf. Ik wens jullie veel leesplezier op mijn blog!

Nieuwjaarswens!

Langs deze weg wens ik jullie allemaal een heel gelukkig nieuwjaar. Ik hoop dat 2016 voor jullie allemaal mooie dingen in het verschiet heeft! Mochten er mindere momenten zijn hoop ik dat je de steun krijgt die je nodig hebt. Kortom alle goeds voor 2016, dat het maar een mooi jaar mag worden.