donderdag 19 februari 2015

Afscheid nemen!



Mooie bloemen, kaartjes, paaseitjes, tekeningen, veel lieve woorden en tranen zo omschrijf ik vanmorgen!
Vandaag moest ik iets doen wat ik erg moeilijk vind, namelijk afscheid nemen.
Ik moest afscheid nemen van mijn werk, van de lieve kinderen, van hun ouders en van mijn collega 's

Negen jaar lang heb ik gewerkt als kleuterleerkracht. Ik heb ervan genoten. Het werken met de kinderen, ze dingen leren, ze steeds weer een stapje verder te brengen. Ik ga het missen.
Waarom ga je dan stoppen zul je denken. Dat zal ik uitleggen:

Al 9 jaar lang worstel ik ook. Ik vind het lesgeven leuk. Maar het is niet alleen lesgeven, het is meer. En dat meer is het nou juist waar het bij begint te wringen. De lessen moeten ook worden voorbereid, de taken voor de kinderen moeten worden klaargelegd, er moet vergaderd worden, er moeten groepsplannen geschreven worden en na een aantal maanden ook weer geƫvalueerd, dan zijn er ook nog de 10-minutengesprekken 3 keer per jaar (deze moeten ook worden voorbereid en gevoerd worden), studiedagen, alle vieringen en ga zo maar door. En dit alles lukt me niet meer. Het is me teveel. Ik had het gevoel dat ik het werk niet meer goed kon doen.
En dan is er aan de andere kant ook nog mijn gezin en het huishouden. Mijn kinderen willen ook graag aandacht, het huis moet ook schoon en netjes zijn. Dit kreeg ik gewoon niet meer voor elkaar. Het deed me pijn als opa en oma voor de zoveelste keer op de kinderen kwamen passen. Ik moest dan naar school voor een vergadering of studiemiddag. En dat terwijl ik veel liever met hen naar de speeltuin wilde gaan of een spelletje wilde doen. De kinderen mopperden daar vaak over, terwijl ze gek zijn met hun opa en oma.
Ik had moeite met plannen, ik stelde het werk vaak uit en daardoor kwam ik ook weer in de problemen. Een aantal weken geleden ben ik erachter gekomen dat dit mede komt doordat ik ADD heb.
Dus voor de kerstvakantie heb ik mijn keus gemaakt. Ik ga stoppen. Natuurlijk heb ik dit niet zomaar besloten, daar zijn heel wat gesprekken met mijn man en met het werk aan vooraf gegaan. Maar iedereen merkte aan mij dat het op deze manier ook niet verder kon. Dus toen hebben we de keuze gemaakt. Stoppen, niet meer rennen en vliegen, niet meer het gevoel hebben achter de feiten aan te lopen.
Maar aan de andere kant zal ik het ook echt gaan missen. Ik moet nu iets loslaten waar ik keihard voor heb geknokt.
Gelukkig krijg ik er ook veel voor terug, namelijk tijd met mijn kinderen. Iets waar ik volop van ga genieten! Tijd om ons huis eens goed onder handen te nemen, op te ruimen. Dat is iets waar ik echt naar uitkijk. Rust krijgen in mijn leven.

Als ik een paar weken rust heb genomen wil ik weer op zoek gaan naar werk. Werk dat minder van mij vraagt, werk dat goed te combineren is met mijn gezin. Ik ga met vertrouwen de toekomst in. Voor nu ga ik eerst rust nemen en genieten van mijn gezin, iets waar ik nu echt van ga genieten!

1 opmerking:

  1. Gaat helemaal goedkomen, ik heb er alle vertrouwen in!
    Liefs, je zus.

    BeantwoordenVerwijderen