Mijn planner

April vorig jaar kwam ik thuis te zitten. Burn out. Door omstandigheden had ik het extra druk gekregen op het werk en ik was ook nog ziek geweest waardoor er werk ingehaald moest worden. Ik had steeds het gevoel achter de feiten aan te lopen. Hoe dit kwam? Door mijn onvermogen om goed te plannen en door het feit dat ik moeite heb om mijn aandacht bij het werk te houden, waardoor ik er 2 keer zo lang mee bezig ben. En om die reden stel ik het werk dus uit. Kortom, er bleef teveel liggen.

Toen wist ik dat er iets moest veranderen. Ik wist het niet alleen, ik wilde dit ook graag! Ik verzoop in mijn eigen chaos.

Om goed te kunnen plannen had ik een "agenda" nodig. Maar de agenda 's in de winkel bieden mij niet wat ik nodig heb. Er moet meer in dan alleen de dagen van de week. Toen ben ik eens op Pinterest gaan rondkijken en heb daar veel ideeën op en ben tot de volgende planner gekomen. Ik heb hem zelf gemaakt en dat kost best veel tijd. Ik heb eerst de belangrijkste dingen gemaakt zodat ik hem wel meteen kon gaan gebruiken en daarna hem rustig af kon maken.

Wat heb je nodig:
- Een dik schrift, de mijne heb ik bij de Albert Heyn gekocht.
- Een grijs potlood;
- Stiften en fineliners;
- Een lineaal;
- Washitape;
- Verschillende stickers (de hema heeft er een heleboel en leuke);
- Letterstempels (ook van de hema)

Hoe ga je te werk:
Ik ben begonnen met de 1e bladzijde. Hier heb ik het woord "planner" gestempeld en 2015 eronder geschreven. En om het wat op te vrolijken een paar stickers erbij geplakt.

Daarna ben ik verder gegaan met de volgende bladzijde. Hier komen mijn persoonlijke gegevens. Naam, adres, telefoonnummer, etc. Ook heb ik weer de letterstempels gebruikt om de woorden te stempelen. De gegevens schrijf ik er gewoon achter. Op de hoekjes van de bladzijden heb ik washitape geplakt en onder het woord "persoonlijk" ook. En verder heb ik weer een paar stickers geplakt.

Dan komt de bladzijde belangrijke adressen. Hier heb ik hetzelfde gedaan als bij "persoonlijk".

Hierna komen de kalenders. Hier schrijf ik alle verjaardagen op. Het titelblad maakte ik hetzelfde als hierboven. Voor de kalenders ben ik gaan meten. Alle hokjes zijn 3 bij 3 cm. Ik ben met een stift over de potloodlijnen heengegaan en met fineliners schreef ik de data erin. De bladzijden leukte ik op met washitape. Elke maand heeft zijn eigen kleur en deze kleuren komen ook weer terug in de rest van de planner. Voor de namen van de maand gebruikte ik de letterstempels.

Hierna komt de agenda. Voor het titelblad ging ik weer hetzelfde te werk als de andere titelbladen. De dagen van de week verdeelde ik over 2 bladzijden. Elke dag heeft een hok van 5 cm breed en ongeveer 18 cm lang. Zaterdag en zondag delen een kolom. Onderaan de bladzijde is er nog ruimte voor notities. Ik stempelde de maand erboven en het woord "notes" onderaan de bladzijde. Verder leukte ik het weer op met washitape. Ik ging met een stift over de potloodlijnen heen. Elke maand kreeg dezelfde kleur als bij de kalender.

Hierna komt de menuplanning. Het voorblad kreeg weer dezelfde stijl als de rest. Ik tekende met stift (elke maand weer dezelfde kleur als de kalender en agenda) om de 3 regels een lijn. De maand stempelde ik erboven en in elk vak stempelde ik de dagen van de week.

Hierna komt het schoonmaakrooster. Titelblad weer hetzelfde als voorgaande. Voor elke dag is er een bladzijde. Ik stempelde de dag erboven met de letterstempels en plakte naast het woord 2 sterstickers (hema). Verder heb ik nog een kopje, dagelijks, maandelijks en jaarlijks. Ik heb het rooster nog niet ingevuld. Ik moet nog even goed nadenken over de invulling. Hier dus later meer over.

Hierna komt het onderdeel lange termijn doelen. Hier schrijf ik per maand op wat ik wil gaan doen. Niet teveel om het overzichtelijk te houden voor mezelf. Per bladzijde heb ik 2 maanden gedaan. De maanden stempelde ik weer met de letterstempels. Verder leuk ik het op met stickers en washitape. Dit doe ik pas als ik de doelen heb opgeschreven.

Dan heb ik er voor dit jaar ook ruimte in gemaakt voor blogpost iedeeën. Aangezien ik het bloggen graag vol wil houden en ik ook nog best wat inspiratie heb, heb ik dit onderdeel er ook bij gedaan. Vooral ook om de inspiratie op te schrijven, dan vergeet ik het niet en kan ik hiernaar teruggrijpen als ik even geen inspiratie heb. Als ik een idee heb schrijf ik het meteen op zodat ik het niet kan vergeten. Ook hier weer hetzelfde ontwerp van het titelblad. Om het geen saai geheel te laten zijn markeer ik elk idee met een klein stickertje. (hema).

En tot slot zijn de laatste bladzijden bedoeld voor mijn dagelijkse lijstjes, mijn to do lijstjes. Om dingen niet te vergeten kreeg ik van mijn psycholoog de opdracht om per dag "in te plannen" wat ik ga doen. Ik probeer me hier aan te houden, maar ik ben nog bezig om voor mezelf een handige manier te vinden om hiermee bezig te gaan. Oefening baart kunst. Ik heb voorin wel een briefje gedaan om de dingen op te schrijven die moeten gebeuren zodat ik ze in kan plannen en niet vergeet. Hierover schrijf ik later meer.

Het is misschien een planner waar veel in staat. Ik vind dat fijn omdat ik alles bijelkaar heb. Zo hou ik het overzicht voor mezelf en dat vind ik fijn. Ik denk dat ik nog wel dingen anders ga doen. Maar voor nu werkt het goed en ben ik tevreden. Ik heb er onderdelen in gedaan die ik nodig heb, maar het leuke van een planner zelf maken is dat je hem kunt maken zoals je zelf wilt. Tijdens het plannen gebruik ik stickers om het vrolijker te maken en voor mezelf ook leuk. Zo hoop ik dat ik het vol blijf houden. Maar daar heb ik alle vertrouwen in.

De moestuintjes van de Albert Heyn

Je krijgt ze bij €15,00 aan boodschappen. De moestuintjes van de Albert Heyn. Ik vind dit een erg leuke actie. Het is natuurlijk ook een lokkertje voor de klanten en het stimuleert klanten om net dat ene (of zelfs meer) ding extra te kopen om aan de €15,00 te komen. Maar buiten dat vind ik het nog steeds een leuke actie.

Het leert kinderen waar hun voedsel vandaan komt. Ze verzorgen het en zien dat het daardoor gaat groeien. En wie weten willen ze wel proeven van iets wat ze zelf hebben gezaaid, verzorgd en zien groeien. En het is ook een leuke manier om samen met je kind bezig te zijn. Ook leren ze verschillende groenten herkennen.

Natuurlijk heeft de Albert Heyn hier ook een assortiment hulpmiddelen bij te koop. Het plateau op de foto bovenaan dit stukje kost €1,50. Ook is er een boekje te koop voor €0,49. Hier staat informatie in over de zaadjes en over het ontkiemen en groeien. En over het verzorgen en verpotten. Ook zit er een poster bij waarop de kinderen kunnen bijhouden hoe het plantje groeit en wanneer wat gebeurde. En er zitten stickers bij. Deze kunnen de kinderen op de poster plakken. Kortom. De kinderen worden echt betrokken bij het proces van de plantjes.

Samen met mijn zoon heb ik vanmiddag gezaaid. Een leuke bezigheid (alleen houdt hij niet van vieze handen dus met modder kliederen is er voor hem niet bij).

Wat zit er in de verpakking?
In de verpakking zit een tablet (dit wordt de aarde), een zaadmatje en een kaartje waarop staat wat het is en je kunt hierop schrijven wanneer het gezaaid is, wanneer het ontkiemd is en wanneer je het hebt verpot. En de verpakking is ook meteen de gebruiksaanwijzing.

Hoe werkt het?
Je doet het tablet op een schoteltje of in een bakje. Hier schenk je wat water bij (ongeveer 50 ml). Het tablet neemt het water op en daardoor groeit het en wordt het aarde. Dit wilde zoonlief best doen. Hij deed dit heel voorzichtig.

Hierna vul je het bijgeleverde potje tot ongeveer 1/3 met aarde. Dit was mijn werk want meneer wilde geen vieze handen.

Daarna mag het zaadmatje erop. Hier kon ik zoonlief wel weer voor porren. Met veel liefde werd het matje op de aarde gelegd.

Tot slot nog een laagje aarde over het zaadmatje. En klaar is kees. Nu nog het kaartje schrijven en in het potje doen.

Tot slot hebben we samen de potjes in de houder gezet. Ook weer een leuke activiteit om hem de groenten te leren. De meesten wist hij al, maar sommigen waren ook onbekend. Het was leuk en gezellig om op deze manier met hem bezig te gaan.

Nu maar hopen dat het goed gaat groeien. Ik hou jullie op de hoogte!

Afscheid nemen!

Mooie bloemen, kaartjes, paaseitjes, tekeningen, veel lieve woorden en tranen zo omschrijf ik vanmorgen!
Vandaag moest ik iets doen wat ik erg moeilijk vind, namelijk afscheid nemen.
Ik moest afscheid nemen van mijn werk, van de lieve kinderen, van hun ouders en van mijn collega 's

Negen jaar lang heb ik gewerkt als kleuterleerkracht. Ik heb ervan genoten. Het werken met de kinderen, ze dingen leren, ze steeds weer een stapje verder te brengen. Ik ga het missen.
Waarom ga je dan stoppen zul je denken. Dat zal ik uitleggen:

Al 9 jaar lang worstel ik ook. Ik vind het lesgeven leuk. Maar het is niet alleen lesgeven, het is meer. En dat meer is het nou juist waar het bij begint te wringen. De lessen moeten ook worden voorbereid, de taken voor de kinderen moeten worden klaargelegd, er moet vergaderd worden, er moeten groepsplannen geschreven worden en na een aantal maanden ook weer geëvalueerd, dan zijn er ook nog de 10-minutengesprekken 3 keer per jaar (deze moeten ook worden voorbereid en gevoerd worden), studiedagen, alle vieringen en ga zo maar door. En dit alles lukt me niet meer. Het is me teveel. Ik had het gevoel dat ik het werk niet meer goed kon doen.
En dan is er aan de andere kant ook nog mijn gezin en het huishouden. Mijn kinderen willen ook graag aandacht, het huis moet ook schoon en netjes zijn. Dit kreeg ik gewoon niet meer voor elkaar. Het deed me pijn als opa en oma voor de zoveelste keer op de kinderen kwamen passen. Ik moest dan naar school voor een vergadering of studiemiddag. En dat terwijl ik veel liever met hen naar de speeltuin wilde gaan of een spelletje wilde doen. De kinderen mopperden daar vaak over, terwijl ze gek zijn met hun opa en oma.
Ik had moeite met plannen, ik stelde het werk vaak uit en daardoor kwam ik ook weer in de problemen. Een aantal weken geleden ben ik erachter gekomen dat dit mede komt doordat ik ADD heb.
Dus voor de kerstvakantie heb ik mijn keus gemaakt. Ik ga stoppen. Natuurlijk heb ik dit niet zomaar besloten, daar zijn heel wat gesprekken met mijn man en met het werk aan vooraf gegaan. Maar iedereen merkte aan mij dat het op deze manier ook niet verder kon. Dus toen hebben we de keuze gemaakt. Stoppen, niet meer rennen en vliegen, niet meer het gevoel hebben achter de feiten aan te lopen.
Maar aan de andere kant zal ik het ook echt gaan missen. Ik moet nu iets loslaten waar ik keihard voor heb geknokt.
Gelukkig krijg ik er ook veel voor terug, namelijk tijd met mijn kinderen. Iets waar ik volop van ga genieten! Tijd om ons huis eens goed onder handen te nemen, op te ruimen. Dat is iets waar ik echt naar uitkijk. Rust krijgen in mijn leven.

Als ik een paar weken rust heb genomen wil ik weer op zoek gaan naar werk. Werk dat minder van mij vraagt, werk dat goed te combineren is met mijn gezin. Ik ga met vertrouwen de toekomst in. Voor nu ga ik eerst rust nemen en genieten van mijn gezin, iets waar ik nu echt van ga genieten!

..Mijn stiekeme zonde.... TLC

Vandaag schrijf ik een post over een zender die ik stiekem heel erg leuk vind, namelijk TLC.
Ik vind het heerlijk om hier naar te kijken.
Mijn man vindt het minder leuk, als ik dit erop heb staan dan zapt hij altijd door naar wat anders. Het is ook echt een vrouwenzender dus ik begrijp hem ook wel.

Waarom ik TLC zo leuk vind:
Ik vind het leuk om te zien wat voor trouwjurk vrouwen kiezen in say yes to the dress. Maar vooral ook hoe hun gevolg reageert op de jurk. Altijd vindt het gevolg een jurk niet mooi waar de aanstaande bruid verliefd op is. Of de moeder/schoonmoeder kiest een jurk die de bruid niet mooi vindt. Meestal komt het uiteindelijk goed. Maar vaak met de nodige drama.
Dan heb je ook nog 19 kids and counting. Pfffffff, ik moet er niet aan denken om zoveel kinderen te hebben, maar het is leuk om te zien hoe deze mensen omgaan met 19 kinderen. Ook knap hoe ze elke keer een naam verzinnen met dezelfde letter, alle kinderen hebben namelijk een naam die begint met de j.
En het programma Something borrowed, something new, waarin bruiden moeten kiezen tussen de ouderwetse jurk van hun moeder of andere dierbare of een nieuwe jurk. De oude jurk wordt gepimpt zodat hij beter bij de bruid past. Welke jurk kiest ze. Zal ze haar moeder teleurstellen of blij maken. De meeste moeders zijn eerst heel stellig, ze moet mijn jurk aan. Maar uiteindelijk worden ze milder en steunen ze hun dochter in hun keuze. Heerlijk hoe het elke keer weer hetzelfde verloopt.
Dan is er ook nog Jon and Kate + eight (inmiddels Kate + eight). Ze hebben een tweeling en daarna kregen ze nog een zesling. Interessant om te zien hoe ze omgaan met 6 baby 's die opgroeien tot peuters en kleuters.
En dan is er ook nog Four weddings, waarin 4 bruiden elkaars  bruiloft beoordelen. Welke bruid krijgt de meeste punten en wint de droomreis naar een tropische bestemming.
Dan heb je ook nog Sisterwives over een polygame familie (1 man met 4 vrouwen en veel kinderen), Cakeboss, One born every minute, en nog een heleboel meer programma 's om als vrouw naar te kijken.

Ik kijk niet dagelijks en ik vind ook niet alles leuk, maar ik vind het heerlijk om naar te kijken als ik een momentje voor mezelf heb. Even lekker ontspannen. Heerlijk!

Potje versieren.

Al een tijdje proberen we af en aan om onze dochter zindelijk te krijgen, helaas zonder succes.
Ze was al heel jong, ik denk ongeveer 1 1/2 toen ze op het potje wilde. En het gebeurde toen zelfs een aantal keer dat ze er op plaste. Helaas zette ze dit niet door. Sinds die tijd heeft ze af en toe perioden dat ze enthousiast op het potje gaat, maar zodra ze voelt dat er een plas aan komt wil ze haar luier weer om, om daar in te plassen. Alsof ze het eng vindt, alsof ze dan wat kwijt is van zichzelf. Ze raakt in paniek als ze voelt dat er een plas aan komt. Ik
durf haar ook niet te dwingen, straks wil ze helemaal niet meer. Maar ze is inmiddels 3 en het wordt nu ook wel tijd om er eens rustig aan mee te beginnen.
Laatst bedacht ik me dat ik het voor haar ook leuk kan maken. Het potje dat we hebben ziet er nogal saai uit. Hij is blauw (is natuurlijk ook een jongenskleur) en haar broer heeft hem ook gebruikt. Ik bedacht me dat het voor haar misschien leuker wordt als het potje echt "van haar" wordt.
Dus heb ik stickers tevoorschijn getoverd en ben ik met haar aan de slag gegaan. Vol enthousiasme heeft ze het potje volgeplakt. Ze is erg trots op haar gepimpte potje. Ze wilde er ook gelijk op zitten (helaas nog wel zonder resultaat). Ook liet ze vol trots haar "eigen" potje aan haar grote broer zien.
We gaan rustig aan haar stimuleren om op haar "eigen" potje te gaan. Met veel geduld en doorzettingsvermogen zal het toch een keer moeten gaan lukken! Ik hou jullie op de hoogte!

Hier een foto van hoe het potje er eerst uitzag (saai en blauw)

Deze stickers heb ik gebruikt, ze komen bij de action vandaan.

En dan kan de pret beginnen!

Het eindresultaat:

Helemaal trots op haar eigen potje!

Spelen met snippers

Soms doen er zich momenten voor dat de kinderen onverwacht en spontaan lekker rommel kunnen maken. Bij ons thuis was gisteren zo 'n moment.
Ik had eindelijk eens tijd (en gelegenheid) om mijn papieren op te ruimen en vooral ook weg te gooien. Heerlijk!
Voor dat opruimen had ik de papierversnipperaar van mijn vader geleend. Wat overbleef waren wel 6 tassen met snippers. De reden van opruimen schrijf ik volgende week over.
Op een gegeven momen zag ik die tasen staan en bedacht ik me dat de kinderen daar ook wel erg leuk mee zouden kunnen spelen. Toen ik mijn zoon had opgehaald uit school en ze wat gegeten en gedronken hadden mochten ze van mij 1 tas leeggooien. Wat een lol hebben ze gehad! Met een aanloop erin springen, zwembad spelen, omhoog gooien alsof het sneeuw is, een kasteel bouwen, elkaar ingraven het kwam allemaal voorbij. Zij hebben ervan genoten, maar ik ook, heerlijk om ze zo te zien genieten!
Ook het opruimen daarna ging prima. Daar hadden ze ook weer lol in.
Soms moet je gewoon je bezwaren van rommel even opzij zetten en de kinderen gewoon lekker laten genieten. Iets wat ik te weinig gedaan heb en wat ik de komende periode zeker weer ga doen!

Kijk- en zoekboeken.

Wij zijn de afgelopen zomervakantie naar Oostenrijk geweest. Dit is natuurlijk een flink eind rijden. Als je met zijn tweeën bent al, maar met 2 kleine kinderen achterin helemaal. Regelmatig stoppen was dan ook een onderdeel van de reis. Verder had ik voor de kinderen een tasje gemaakt waar van alles in zat. Speelgoed, boekjes, stickers, etc. Maar voor de kinderen had ik ook de volgende 2 boeken gekocht (bij de intertoys):

Dit zijn 2 kijk-en zoekboeken. Eén voor een jongen en één voor een meisje. Onze beide kinderen vinden lezen en voorgelezen worden erg leuk. En dit is ook erg belangrijk voor de ontwikkeling. Deze 2 boeken zijn niet alleen om te lezen, maar ook om te zoeken. Op elke bladzijde staat een kort verhaaltje. Daarna moeten de kinderen de 2 personages uit het verhaaltje opzoeken op de grote plaat. Daarna staan er nog een aantal andere dingen naast de plaat die ze ook mogen zoeken. Ook staat erbij hoeveel ervan gezocht moeten worden.

Als de kinderen alles hebben gevonden staan er op de laatste pagina nog een aantal plaatjes die op elke plaat terug te vinden zijn.

Genoeg plezier voor de kinderen. Onze zoon kan dit al helemaal zelfstandig. Hij kent ook de cijfers dus wist ook precies hoeveel van alles er gezocht moest worden. Maar hij vindt het ook nog erg leuk om dit samen te doen. Onze dochter heeft hier nog wel wat hulp bij nodig. Ze kan de voorwerpen prima zelf zoeken, maar ze kent de cijfers nog niet, dus weet ze niet hoeveel. Maar beide kinderen vinden dit erg leuk om te doen.

Maar naast dat dit voor de kinderen leuk is, is het ook goed voor hun ontwikkeling. Het helpt hen later bij het leren lezen. Door goed te leren kijken naar de verschillen en overeenkomsten tussen de plaatjes ontwikkelen ze hun visuele vaardigeheden. Als kinderen gaan leren lezen is het belangrijk dat ze letters leren herkennen en ook de verschillen tussen de letters. Op deze manier wordt hier al mee geoefend. Verder ontwikkelen de kinderen hun woordenschat. Door de plaatjes te zoeken met je kind, maar ook door met je kind de grote plaat te bekijken en dat wat ze zien te benoemen of het hen te laten benoemen. Zo ben je op een leuke, ongedwongen manier bezig met de ontwikkeling van je kind.

mijn eerste week met medicijnen.

De afgelopen week was een volgende fase in de omgang met mijn ADD. Namelijk medicijnen.

Vorige week ben ik bij de arts geweest om medicijngebruik te bespreken. Er zijn verschillende vormen van medicijnen waarvan methylfenidaat de bekendste is. Dit medicijn is vooral bekend onder de naam ritalin, dit is een merknaam.

Ik wilde er eerst niet aan beginnen. Ik had op internet gelezen over de bijwerkingen, o.a. hartkloppingen, hoofdpijn, hoge bloeddruk en vanuit mijn werk had ik ervaren dat als de medicijnen niet op tijd worden ingenomen de klachten heftiger zijn. Ik had niet veel zin om totaal te gaan stuiteren.

Gelukkig kon de arts mij geruststellen. Er wordt regelmatig gecontroleerd hoe het met je gezondheid gaat. De bloeddruk wordt gemeten, de hartslag wordt gecontroleerd  en ook het gewicht wordt gecontroleerd. Want dat kan ook een bijwerking zijn, minder eetlust. Verder vertelde ze me dat de medicijnen niet afgebouwd hoeven te worden en dat je er dus meteen mee kan stoppen als er vervelende bijwerkingen zijn. Ook komen bij de meeste mensen nauwelijks bijwerkingen voor. Het verergeren van de klachten duurt ongeveer een half uur en daarna is dit weer voorbij. En niet iedereen krijgt hier last van.

De voordelen van de medicijnen zijn dat de concentratie verbeterd. De arts vertelde mij in Jip en Janneke taal wat ADD precies inhoudt. Mensen die geen ADD hebben, hebben in de hersenen een filter die ervoor zorgt dat prikkels worden genegeerd. Zij kijken dus niet op van hun werk als er een vogel voorbij vliegt of als ze geluiden horen. Mensen met ADD hebben dit filter niet. Zij reageren dus wel op die vogel en op de geluiden. Dit was voor mij erg herkenbaar. De medicijnen zorgen ervoor dat dit filter er kunstmatig komt. Voor mij uiteindelijk een reden om toch voor de medicijnen te kiezen. Ik ben toe aan rust, ik ben eraan toe om orde op zaken te krijgen. Ik ga de uitdaging met medicijnen aan!

Ik kreeg van de arts 2 papieren mee met klachten en bijwerkingen. De eerste week moest ik invullen in hoeverre de klachten en bijwerkingen voorkomen zonder medicijnen. De tweede week moest ik dit bijhouden met de medicijnen. Ik ben dus de eerste week begonnen met het bijhouden van de verschijnselen. Vooral de punten: snel afgeleid, slechte concentratie, prikkelbaar en chaotisch kwamen naar voren als punten waar ik echt door belemmerd werd. Verder komt naar voren dat ik moe ben. Dit wist ik al, maar om het nu op papier te zien staan is toch wel confronterend.

Na het bijhouden van de eerste lijst ben ik begonnen met de medicijnen. De eerste dag voelde ik me wazig en duizelig. Ik had het gevoel meteen maar weer te stoppen, want dat voelde niet goed. Toch wilde ik het nog een kans geven. Gelukkig maar, want wat een verschil! Ik was erg bang dat ik een heel ander persoon zou worden door de medicijnen. Gelukkig was dat niet het geval. De eerste keer dat ik besefte dat ik een mail had getypt  zonder op te kijken bij lawaai of beweging was fijn. Ik besefte dat ook pas later. Bij mij werkt het. Ook reageer ik rustiger naar mijn kinderen. Ik kon nog wel eens uitvallen als het anders ging als dat ik wilde. Nu reageerde ik daar veel rustiger op. hieronder zet ik de voordelen en nadelen voor mij even op een rijtje:

Voordelen:
- Betere concentratie;
- Meer doorzettingsvermogen om taken te gaan doen en af te maken;
- Rustiger reageren naar de kinderen;
- Minder snel afgeleid;
- Harde geluiden komen minder hard binnen;
- Klachten worden bij het uitwerken van de medicijnen niet verergert, het gaat geleidelijk aan;
- Ik kan mezelf beter beheersen (minder snaaien, waar ik eerder dacht ik neem geen snoepje meer om het vervolgens toch te pakken, pakte ik het snoepje nu ook echt niet).

Negatief:
- Hoofdpijn;
- Wazig gevoel (dit verminderde na een paar dagen).

Conclusie:
Ik functioneer beter met de medicijnen. Ik heb ook het gevoel wat steviger in mijn schoenen te staan. Ik had verwacht een totaal ander persoon te worden. Hierdoor was ik eerst niet enthousiast. Maar ik blijf mezelf, met minder klachten. Ik heb hierdoor het gevoel een "beter" mens te worden. Voor mij een reden om door te gaan. Ik ben er nog lang niet, maar dit helpt mij al wel een heel stuk op weg!

weekplanner van de hema.

Elk jaar rond oud en nieuw kijk ik weer terug op het afgelopen jaar en dan vooral wat er terecht is gekomen van mijn goede voornemens. Eén  van die voornemens is ook altijd goed plannen. Maar elk jaar moet ik aan het eind concluderen dat het me weer niet is gelukt. En daar baal ik stevig van.
Zo ging het ook tijdens de laatste oud en nieuw.
Om 2015 fris te beginnen ben ik naar de Hema gegaan. Vooral om leuke spulletjes te kopen voor mijn nieuwe planner (agenda). Ik heb dan ook groots ingeslagen, vooral leuke en handige stickers. Toen ik aan het rondkijken was tussen al die leuke spulletjes kwam ik daar de volgend planner tegen:

Ik werd er meteen enthousiast. Dit was iets waar ik wat mee kon. Hij is overzichtelijk, duidelijk en er is voldoende ruimte om de afspraken in op te schrijven. Het leuke vind ik ook dat hij voor ons hele gezin geschikt is. Voor een gezin bestaande uit 5 of meer personen is hij minder geschikt, maar met een beetje creativiteit is hij vast geschikt te maken.

Hoe gebruik ik hem?

Bovenaan staan 5 kolommen. In de eerste kolom staat het kopje week. Hierin schrijf ik op welke week het is. De andere 4 kolommen gebruik ik voor onze gezinsleden. Elk gezinslid heeft dus zijn/haar eigen kolom. In elke vakje schrijf ik de naam van de gezinsleden, ook van de kinderen.
onder elke kolom staan 7 vakjes, voor elke dag een vakje. In de eerste kolom (onder week) staan alle dagen van de week. Ik heb hier de data in geschreven. De afspraken die we hebben schrijf ik onder de naam bij de goede datum. Elk gezinslid heeft zijn eigen kleur. Zo is goed te zien wie wanneer een afspraak heeft. Voor de kinderen zijn dit natuurlijk nog niet zoveel. Maar de oudste heeft wel eens een feestje of een uitje van school of de bso. Ook de jongste moet wel eens naar het consultatiebureau of heeft iets op de creche. Als de week voorbij is scheur je hem eraf en dan komt de volgende week tevoorschijn.
Ik heb met letterstempels (ook van de hema) de maanden er boven gestempeld. Achterin zitten ook nog stickers om belangrijke gebeurtenissen te markeren.
Tot nu toe bevalt deze planner mij goed. Nu maar hopen dat ik het plannen dit jaar wel goed ga volhouden! Maar met deze planner moet dat zeker gaan lukken!

De planner zoals ik hem gebruik en gemaakt heb:

De stickers om belangrijke afspraken te markeren:

De stickers en andere spullen die ik heb ingeslagen: