dinsdag 12 juli 2016

Kamperen vs huisje.....

Het is weer bijna zomervakantie en wat kijken wij hier naar uit.

Net als vorig jaar is de vakantie alweer geboekt en kijken we er naar uit om tijd met ons gezin door te brengen. We zijn al aan het rondkijken naar uitjes die we kunnen gaan doen. We dromen weg over de rust die we zullen krijgen. We zijn stil aan al een lijstje aan het maken wat we allemaal mee moeten nemen.

En toch is er wezenlijk iets anders aan de vakantie die we dit jaar hebben geboekt. Wij (en met wij bedoel ik mezelf en manlief) zijn toch echt kampeer fans. Elk jaar weer kijken we uit naar het campingleven. Maar dit jaar gaan we niet kamperen. Dit jaar hebben we een chaletje gehuurd.
Ook zijn we echte buitenlandgangers. Het liefst zoeken we een land uit met mooie natuur (bergen) en waar we ook genoeg cultuur kunnen snuiven. Maar dit jaar gaan we niet alleen in een chaletje, we blijven ook nog eens in Nederland.

Een hele bewuste keuze. Waarom leg ik hieronder uit:
  • Hoewel het verre reizen met onze twee kinderen de afgelopen jaren best goed ging vinden we het een heerlijk idee dat we dit jaar maar 1,5 uur hoeven te rijden. We pakken `s morgens de auto in om `s middags te vertrekken. 
  • We hoeven niet na aankomst nog de tent op te zetten, de tent in te richten en alles (kasten, gasstel, etc.) op te bouwen. Een heerlijk vooruitzicht. Nu komen we aan, maken de bedden op en doen de spullen in de kasten en we kunnen met de benen omhoog.
  • Zoonlief wil niet meer in de tent. Het is een gevoelige jongen en hij heeft rust nodig om in slaap te komen. In een tent en op een camping is dit natuurlijk erg lastig.
  • We vinden het ook een heerlijk vooruitzicht dat we onze eigen douche en wc hebben. Niet meer met je hele hebben en houden naar het toiletgebouw. Maar we hebben het lekker allemaal voor onszelf.
  • Het is niet meer behelpen met eten koken en de kinderen vermaken als het regent. Anders kookten we onder de luifel, maar daar was niet heel veel ruimte. Nu hebben we een keuken tot onze beschikking.
  • We hoeven niet meer zoveel mee te slepen. Al onze campingspullen blijven dit jaar lekker op zolder liggen.
  • We kunnen onze fietsen mee. Andere jaren lieten we deze thuis omdat we in de bergen toch niet gingen fietsen, nu gaan we naar het bos en kunnen de fietsen wel mee.
Kortom, wij en de kinderen kijken erg uit naar onze vakantie. Maar we sluiten niet uit dat we volgend jaar weer gaan kamperen. Want ook kamperen blijven we erg leuk vinden, maar voor dit jaar vinden we het heerlijk om in een chaletje te gaan.

Als we terug zijn zal ik jullie laten weten hoe onze vakantie in een chaletje in Nederland is bevallen!

dinsdag 28 juni 2016

Lief 12-jarig meisje......

Lief 12-jarig meisje, wat is er met je gebeurt? Hoe kom je vanuit Groningen terecht in Rotterdam? Wat, of kan ik beter zeggen wie, heeft je bewogen om 's morgens op de trein te stappen naar Rotterdam. Terwijl je ouders dachten dat jij veilig op school was. Je hebt je ouders met grote bezorgdheid achtergelaten. Ze wisten niet waar je was, ze wilden je graag terug vinden. Via Facebook werd massaal je foto gedeeld. Hoe langer het duurde hoe groter de bezorgdheid. Er ging een nacht voorbij toen er weer nieuwe berichten kwamen, je zou in Rotterdam zijn. Aan het eind van de dag kwam gelukkig het verlossende bericht, je was gevonden, op straat in Rotterdam, in goede gezondheid. Maar wat is er met je gebeurd. Je bent een nacht van huis geweest, nog maar 12 jaar jong.

Het is maandagmorgen, inmiddels alweer 1 1/2 week geleden. Ik zit met een kopje thee en een bakje fruit op de bank. Ik heb gewerkt en neem een momentje voor mezelf. Ik kijk even op Facebook en daar komt het bericht. Er wordt een 12-jarig meisje vermist. Ze is 's morgens rond 08.00 uur van huis vertrokken om naar school te gaan. Maar op school is ze nooit aangekomen. Een familielid heeft een foto en beschrijving gedeeld. Het grijpt me aan. Zo 'n jong meisje, wat is er met haar gebeurt? Ik deel het bericht en ga weer verder met het huishouden. Maar het blijft me bezig houden. Wat is er gebeurt met dit meisje?
De volgende dag komen er wat meer details naar voren. Ze zou via instagram contact hebben gehad met iemand uit Rotterdam. Het vermoeden bestaat dat Ze ergens in Rotterdam is.
Gelukkig komt er aan het eind van die dag een goed bericht, ze is in goede gezondheid aangetroffen op straat in Rotterdam. Wat er met haar is gebeurt blijft vooralsnog onbekend.

Het hele verhaal zet mij aan het denken. Kan ik mijn kinderen nog wel veilig op straat laten spelen? Moet ik ze nog beter in de gaten houden dan ik nu al doe? Wat kan ik verwachten als ze eenmaal met de sociale media aan de slag gaan? Mijn kinderen zijn mijn dierbaarste bezit, maar ik kan ze natuurlijk niet opsluiten. Ze moeten de wereld om hen heen kunnen ontdekken. Wel zal ik ze altijd goed in de gaten houden. Als ze buiten zijn af en toe eens om het hoekje kijken. Ze hoeven me daarbij echt niet altijd te zien. Het is meer om mezelf gerust te stellen. Ik zal ze leren me te vertellen waar ze naartoe gaan zodat ik weet waar ze zijn. Ik zal ze leren om niet zomaar met een vreemde mee te gaan. Maar vooral wil ik ze de wereld leten ontdekken. Ze het gevoel geven dat ze een stukje vrijheid hebben om dit te doen.

Ik wil het vermiste meisje en haar familie sterkte wensen. Ik hoop dat ze het een plekje kunnen geven!

dinsdag 31 mei 2016

Wandelvierdaagse

Vorige week was het zover: "De wandelvierdaagse". Onze zoon deed dit jaar voor het eerst mee. Het eerste jaar dat hij op school zat vond ik hem nog te klein. Het is geen wandelaar en ik wilde niet dat het een drama zou worden. Want ik vind dat de wandelvierdaagse een leuke belevenis moet zijn voor kinderen en niet iets dat vervelend wordt. Het tweede jaar heb ik hem gevraagd of hij mee wilde doen en toen wilde hij zelf niet.

Dit jaar was het echter anders. Hij kwam helemaal enthousiast uit school met het briefje en zei dat hij graag mee wilde doen. Dus ik heb hem opgegeven voor 4 avonden wandelen. Onze dochter heb ik opgegeven voor 1 avond. Ze zit net op school en ik was bang dat 4 avonden toch echt teveel zouden zijn. Zij loopt de laatste avond mee.

Als kind heb ik mooie herinneringen aan de avond vierdaagse. Vooral toen ik ouder was. Gezellig met de hele klas lopen, liedjes zingen en uitgeput, maar voldaan de laatste avond bloemen en een medaille in ontvangst nemen. De laatste avond werd altijd afgesloten met een feestje, er liep een drumband mee en luid zingend gingen we door het dorp.

En vorige week was het dan zover. Ik moest ook werken dus ik had van tevoren al een kleine planning gemaakt m.b.t. het eten. Maandag aten we gewoon 's avonds warm, dinsdag 's middags, woensdag de kinderen 's middags bij mijn ouders en wij 's avonds en donderdag weer 's middags. Zo zou het 's avonds zo min mogelijk stress zijn.

De maandag was een erg regenachtige dag. Ik had me al voorbereid op een nat pak. Maar gelukkig viel dat erg mee. Onze zoon heeft goed gelopen en hield het prima vol. Samen met een vriendje heeft hij het prima naar de zin gehad.
Dinsdagavond was het droog en was het een prima wandeling. Ook nu hield hij het heel goed vol. Samen met een vriendje vooruit rennen en lol maken. Toen hij 's avonds in bed lag zei hij dat hij volgend jaar weer mee wilde doen.
Woensdagavond ging mijn man met hem mee. Ze kwamen vlak bij ons huis langs dus gingen dochter en ik even kijken en ze aanmoedigen. Hij was nu toch echt wel moe.
De laatste avond had ik 2 kinderen onder mijn hoede. Best pittig. Zoonlief was moe van de vorige 3 avonden en dochterlief vond het allemaal heel spannend, maar stapte dapper door. Aangekomen in het dorp werden we aangemoedigd door veel toeschouwers. Ook papa stond langs de kant met een chocolademedaille voor de 2 toppers! Van de plaatselijke supermarkt kregen ze een ijsje. Alle wandelaars verzamelden zich (de 5 en de 10 km) en onder begeleiding van een muziekkorps liepen we naar de finish. Daar stonden opa en oma ook nog met een cadeautje. Vanaf de finish liepen we door naar school waar de kinderen hun dagspeld (dochter) en medaille (zoon) kregen. Op school stonden ook nog 2 ijskarretjes waar de kinderen een ijsje mochten halen. Gelukkig waren onze kinderen al snel aan de beurt voor hun speld en medaille. Want het was al 21.00. Nadat ze een ijsje hadden gekregen liepen we naar huis en was het tijd om te gaan slapen.

We hebben echt een leuke week gehad. De kinderen vonden het spannend maar hebben ook genoten. Ik ben erg trots op mijn tpoppers! Ze zijn weer een ervaring rijker en ik denk dat we volgend jaar weer mee gaan doen. Verder vond ik het erg leuk en mooi hoe er uitgepakt was bij de afsluiting!





donderdag 19 mei 2016

Hoe is het nu met mij!

Beste lezers,

Al een tijdje heb ik niks geschreven.
Waarom niet
Ik vind het bloggen nog steeds leuk om te doen, dat was/is het probleem ook niet. Ik heb alleen momenteel niet zoveel inspiratie. Ik was een beetje leeg. Verder had ik begin dit jaar te kampen met en irisontsteking. Dat maakte het werken achter een tablet of laptop erg lastig. Ik heb toen nog wel geschreven, maar minder. Uiteindelijk heeft het herstel ook langer geduurd dan verwacht. Het heeft me veel energie gekost. Gelukkig ben ik nu weer helemaal hersteld!

Verder heb ik het ook best druk gehad met solliciteren. Brieven schrijven, websites van bedrijven bekijken en bekijken of ze nog vacatures hebben, vacature websites afspeuren of er nog leuke vacatures zijn, ik heb sollicitatie/simulatietraining gevolgd (wat anders was dan ik had verwacht, maar waar ik wel veel van heb geleerd).
Uiteindelijk heeft al mijn werk resultaat gehad. Ik zag een vacature op een website staan en heb gesolliciteerd. Tot mijn verbazing mocht ik op gesprek komen (verbazing omdat ik tot nu toe alleen maar afwijzingen had gehad). Zelf had ik een positief gevoel over dit gesprek. Gelukkig het bedrijf ook en ik ging door naar de volgende ronde, twee ochtenden meedraaien. Ik vond dit erg leuk, ik genoot ervan om weer aan het werk te zijn en het werk vond ik leuk om te doen. Naar aanleiding van het meedraaien werd ik uitgenodigd voor een tweede gesprek. Dit gesprek ging wat minder goed, maar goed genoeg om mij aan te nemen. Kort gezegd ik heb dus een NIEUWE BAAN! Een baan waar ik erg blij mee ben, een baan waarbij mijn PABO-diploma ook weer goed van pas komt.

Nu heb ik jullie denk ik ook wel nieuwsgierig gemaakt naar wat voor baan ik heb.

Ik heb een baan in de kinderopvang. En mijn eerste werkdag heb ik er inmiddels al op zitten. Ik ga drie ochtenden  werken van 07.00-09.30. En verder invallen als dit nodig is. Het zijn nog niet zoveel uren, maar ik ben er dik tevreden mee. Het geeft mij de mogelijkheid om na ruim een jaar thuis te zijn geweest rustig aan weer te wennen aan het werkende leven. Ik kijk er naar uit!

Voor ons gezin betekend dit ook wel wat veranderingen. Mijn man gaat de kinderen naar school brengen en als ik moet invallen zijn ze bij opa en oma. Voor de kinderen wel even weer wennen.

De komende periode wil ik het bloggen ook weer op gaan pakken. Ik heb een paar nieuwe ideeën die ik de komende periode ga uitwerken.

maandag 21 maart 2016

10 redenen waarom ik uitkijk naar de lente!


Jippie, vandaag is officieel de lente begonnen. Aan het eind van de winter kijk ik er altijd weer enorm naar uit. Vandaag deel ik 10 redenen met jullie waarom.

  1. De zon. Ik wordt er zo vrolijk van. De zon die het huis binnen schijnt, het licht, de warmte, heerlijk!
  2. Alle bloemetjes die weer boven de grond komen. Daar wordt ik ook erg vrolijk van de kleuren, de geur.
  3. Naar buiten, in de tuin, een wandeling maken en genieten van al het moois wat de lente te bieden heeft.
  4. Dunnere kleding, zonder jas naar buiten, kleding in vrolijke kleuren. Kortom niet meer weggedoken in de jas en sjaal naar buiten.
  5. De dagen die langer worden!
  6. De vogels die fluiten. Zo gezellig!
  7. Jonge dieren die geboren worden, lammetjes, kalfjes, vogels die nestjes maken en af en aan vliegen met eten voor de jongen, kuikentjes in de vijver. Kortom al het nieuwe leven.
  8. Dat de kinderen weer lekker buiten kunnen spelen en aan het eind van de dag met hun zongekleurde gezichtjes weer binnenkomen.  Moe maar voldaan van een dag spelen.
  9. De eerste keer buiten eten in het zonnetje!
  10. Lange weekenden (Pasen, Hemelvaart, Pinksteren) extra tijd om leuke dingen met het gezin te doen, feestdagen zoals koningsdag.

donderdag 10 maart 2016

Update van onze moestuintjes.



Inmiddels staan de kweekbakken zo `n anderhalve week in huis. ik heb ze in onze vensterbank neergezet en met het mooie weer van nu krijgen ze voldoende zon. En zoals jullie hierboven kunnen zien groeien de plantjes als kool. al na 2 dagen kwamen de eerste plantjes omhoog. De tomaten hadden er echt zin in. Maar inmiddels is bij alle soorten al wat omhoog gekomen.

Net als vorig jaar vinden de kinderen het echt heel leuk. Elke dag staan ze met hun neus boven de bakken te kijken wat er weer veranderd is. Af en toe mogen ze de plantjes een beetje water geven. En binnenkort mogen ze helpen bij het verpoten van de plantjes. Ik heb goede hoop dat het deze keer wel gaat lukken.

Vlak nadat ik de zaadjes had gezaaid las ik dat ook de AH weer zou starten met de moestuintjes. Ook dit jaar zal ik daar weer aan mee gaan doen, alleen niet zo uitgebreid als vorig jaar. Ik heb inmiddels het boekje met tips in huis gehaald en zo kan ik onze eigen plantjes en die ik van de AH ga kweken goed verzorgen!

maandag 7 maart 2016

De gewoonte voordat ik ga slapen!

Het is 22.45. Tijd om naar bed te gaan. Ik poets mijn tanden en ik haal mijn make-up van mijn gezicht. Als ik daarmee klaar ben doe ik altijd nog iets voor ik mijn bed in duik.

Ik ga namelijk nog even bij de kinderen kijken. Ik aai ze even over hun hoofd en geef ze nog een kusje. Soms leg ik even weer de deken over ze heen. Ik word er altijd zo blij van als ik zie dat ze lekker aan het slapen zijn. Het maakt alles wat er op een dag gebeurt, leuke dingen maar ook de moeilijke dingen, weer goed. Ze zien er dan nog zo lekker onschuldig uit. Soms heb ik het gevoel dat ze merken dat ik er ben. Het is dan net of er even een glimlach op hun gezicht komt. Of ze gaan even weer lekker liggen. Pas als ik dat gedaan heb kan ik ook met een gerust hart gaan slapen.

Ik ben hiermee begonnen toen ze nog baby waren. Eerst bij de oudste. Toen hij van onze kamer naar zijn eigen kamer ging keek ik altijd nog even bij hem voor ik zelf ging slapen. Voor mij even een controle dat alles nog goed was. Lag hij nog lekker onder z`n deken, zaten de dekens nog goed vast. In het begin controleerde ik of hij nog wel ademde. De angst van elke moeder denk ik. Hij draaide al vrij jong op zijn buik en was (en is nog steeds) een buikslaper. Ik legde hem dan weer braaf op zijn rug. Ook al wist ik dat dat weinig zin had, want hij draaide altijd weer terug. Maar meer voor mijn eigen gevoel. En toen 2 jaar later onze dochter werd geboren deed ik precies hetzelfde bij haar.

Inmiddels doe ik dit niet meer uit controle. Inmiddels doe ik dit uit gewoonte. Gewoon een geruststelling voordat ik ga slapen.

Hoe lang ik dit blijf doen? Ik weet het niet. Tot de kinderen groot genoeg zijn en ze het niet meer willen. Maar ik zal deze gewoonte met pijn in het hart loslaten denk ik. Maar voorlopig ga ik nog elke avond, voor ik ga slapen mijn kinderen een aai over de bol en een kusje geven!

zaterdag 5 maart 2016

DIY schoen om veters mee te leren strikken.

Het eind van de winter is inmiddels in zicht, maar toch kocht ik nog warme schoenen voor de kinderen. Want helaas waren van beide de schoenen stuk dus moesten ze nieuwe hebben. En aangezien het nog best koud kan zijn kochten we nog schoenen voor de winter.

Zoonlief zocht schoenen uit met veters. Maar hij kan nog geen veters strikken. Aangezien ik het nu toch ook tijd vind dat hij het leert bedacht ik deze DIY. Toen ik nog voor de klas stond hadden we altijd van die handige dingen waarmee kinderen konden leren veters strikken, ritsen dicht doen, knopen dicht doen, etc. Dit lag meestal in de kasten met ontwikkelingsmateriaal zodat de kinderen dit zelf konden pakken. Vooral de schoen om te leren veters strikken vond ik erg handig. Vandaar dat ik er nu zelf 1 heb gemaakt.

Benodigdheden:
  • Karton (gekleurd of van een lege doos, ik gebruikte een lege doos van crackers)
  • Schoen (voor het omtrekken)
  • Schaar
  • Lijm
  • Veters (of een ander soort touw)
  • Eventueel verf, stiften, stickers om de schoen mooi te versieren.
Werkbeschrijving:

Stap 1:
Trek de schoen om op het karton. Ik deed dit twee keer. Daarna knip je de schoen (of schoenen) uit. Daarna plakte ik de schoenen op elkaar. Het karton wat ik gebruikte was namelijk niet stevig, dus door twee schoenen op elkaar te plakken werd het steviger.




Stap 2:
Bij deze stap ga je de schoen versieren. Wij kozen ervoor om een kleurplaat te maken, deze uit te knippen en erop te plakken. Maar je kunt natuurlijk ook verven, stickers plakken of op een andere manier de schoen versieren.


Stap 3:
Maak gaatjes in de schoen. Wij maakten 6 gaatjes. Zorg dat de gaatjes even ver van elkaar af zitten en recht tegenover elkaar. Je kunt hiervoor een perforator gebruiken.

Stap 4:
Rijg de veter door de gaatjes. Je kunt een gewone veter gebruiken, maar wij hebben gekozen voor een stuk touw.


En nu oefenen maar. Je kunt je kind als het eenmaal kan veters strikken een veterstrikdiploma geven. Op internet zijn  hier genoeg voorbeelden van te vinden. Maar vaak krijgen de kinderen op school ook een veterstrikdiploma zodra ze hun eigen veters kunnen strikken.

donderdag 3 maart 2016

Zelf groenten kweken.

 


Vorig jaar hadden ze bij de Albert Heyn een erg leuke actie met groentetuintjes. Je kreeg bij een bepaald bedrag aan boodschappen een gratis groentetuintje. Ik vond dit een leuke actie omdat ik het goed vind dat kinderen leren waar hun eten vandaan komt. Helaas is bij ons het kweken van deze groenten mislukt. Ze kwamen wel omhoog maar uiteindelijk bleken de plantjes te fragiel om uit te groeien tot groente.

Op instagram en Facebook zag ik echter regelmatig foto `s voorbij komen van mensen waarbij het wel gelukt was. Ik weet niet precies waarom het bij ons niet gelukt is. Misschien te laat overgepoot in een andere pot of juist te vroeg. In ieder geval waren de wortels van de meeste plantjes te fragiel om uit te groeien tot een goede plant.

Dit jaar doe ik weer een nieuwe poging om zelf groentes te kweken. En ik hoop dat het dit keer wel gaat lukken. Al is het maar 1 stronkje broccoli of 1 ui. Dan weet ik in ieder geval dat het wel kan lukken.

Aangezien de kinderen nu vakantie hebben ben ik met ze naar de tuinland gegaan. Ik heb zelf wat groentes uitgezocht en ook de kinderen mochten wat uitzoeken. Een tijdje geleden kocht ik bij de Lidl kweekkastjes. Eenmaal thuis heb ik samen met de kinderen de zaadjes gezaaid. Nu staan ze in de vensterbank en wachten we rustig af of we dit keer wel het geluk hebben dat we groente uit eigen tuin kunnen eten.

De kinderen waren weer net zo enthousiast als vorig jaar en wilden me graag helpen met het zaaien.

Ik hou jullie op de hoogte!

dinsdag 1 maart 2016

Blije momenten uit mijn blije boek, februari 2016


En dan is februari ook alweer voorbij en is het maart. De kinderen hebben op dit moment voorjaarsvakantie, dus we zitten even weer in de relaxstand. Dat vind ik altijd genieten. Even geen wekker die gaat, even niet opgejaagd aan het ontbijt zitten, maar rust. Hieronder kun je de blije momenten vinden van de afgelopen maand. Februari stond voor mij in het teken van wekelijkse bezoekjes aan de oogarts. De irisonsteking waar ik mee te kampen had was nogal hardnekkig. Uiteindelijk was er een injectie in het oog voor nodig om er voor te zorgen dat het overging. Gelukkig waren er deze maand ook weer een hoop leuke momenten.
  • Frozen heeft hier ook zijn intrede gedaan en dat is echt genieten. Onze dochter speelt het verhaal na en zingt de liedjes op haar eigen manier. En regelmatig wordt de film bekeken. En ik moet eerlijk bekennen, ik vind de film ook erg mooi.

  • Dat de boze buien van onze zoon zo goed als over zijn. We hebben een pittige periode achter de rug, maar op dit moment zit hij gewoon lekker in zijn vel en gaat het goed met hem.
  • Op 13 februari mocht zoonlief oefenzwemmen. Weer een fase verder. Oefenzwemmen moet in dit geval niet verward worden met proefzwemmen. Omdat hij zwemles heeft bij een kleine zwemschool in een klein bad gaan ze oefenzwemmen. Het bad waar hij zwemles heeft is namelijk niet het bad waar hij gaat afzwemmen. Het bad waar hij gaat afzwemmen is groter en kouder en ook de kant waar hij vanaf moet duiken is hoger. Om alvast te ervaren hoe dit is gaan ze oefenzwemmen. Ik vind dit wel goed. Hij vond het erg leuk maar ook spannend. Maar hij heeft het heel erg goed gedaan!
  • Op school werken ze over de ruimte. De kinderen zijn hier erg enthousiast over. Ze hebben het er thuis veel over en spelen en tekenen erover. ook komen ze thuis met hele verhalen. Het is zo leuk om ze te zien genieten van school. Op school weten ze de thema `s ook goed uit te werken. De inleiding was door een vliegende schotel op het plein te laten landen. Wij gaan zelfs op alienjacht. Zoonlief is op zoek naar aanwijzingen.

  • Zoonlief gaat steeds beter lezen en heeft er ook veel lol in. Uit de bibliotheek halen we boekjes die hij zelf kan lezen. Hij geniet hier erg van en ik ook!

  • Onverwacht bezoek van een vriend van manlief en zijn gezin. Erg leuk om elkaar na een lange tijd weer te zien en te spreken.
  • Ook heb ik dikke pret gehad om dochterlief. Ze hadden een gezellige middag op school. Ze gingen cake versieren, kleuren en ze werden geschminkt. Maar dochterlief had het zelf gedaan en haar hele gezicht had ze eronder gekliederd. Vooral haar trotse en blije gezicht toen ze de school uit kwam lopen was onbetaalbaar!
  • Dochterlief heeft deze maand ook haar eerste zwemles gehad. Ze deed heel goed haar best. Zo schattig om haar in het water te zien met alle toeters en bellen om. Een van de kinderen ging voor B en moest een stuk verder onder water zwemmen dan de rest. Dochterlief werd wel een beetje overmoedig toen ze zei: "Ik kan ook wel zover hoor." Ze mocht van de juf, maar door alle drijfmiddelen lukte haar dat natuurlijk niet. Bij dezelfde les mocht zoonlief zijn kurkje af en deze ook afhouden. Kortom een trotse moeder hier!
  • De eerste zondag van de vakantie hebben we op een gezellige manier ingeluid. We zijn met de bus (wat voor de kinderen al een hele belevenis is) naar de stad gegaan en zijn naar de bioscoop geweest. We hebben Buurman en Buurman gezien. De kinderen kregen een kaartje mee waarop ze stempels moesten verzamelen van mensen met een Zootropolis badge. Als ze het kaartje vol hadden kregen ze een suikerspin en een detectivediploma. Elsa deelde ze uit. Dochterlief was onder de indruk, maar wilde niet met Elsa op de foto. We hebben erg gelachen en genoten van deze gezellige middag. We hebben de dag afgesloten door te gaan gourmetten.

nu gaan we genieten van maart. De maand dat het hopelijk lente gaat worden. De maand dat we Pasen gaan vieren. Er zullen ook deze maand vast weer een hoop mooie, ontroerende en blije momenten zijn!

zaterdag 27 februari 2016

Journaling oftewel dagboek schrijven


Journaling, sinds een tijdje ben ik hiermee begonnen. Ik kwam op het idee toen ik om inspiratie op te doen aan het scrollen was op instagram. Hier kwam ik heeeeeel veel leuke dingen tegen voor mijn planner, maar ik kwam ook de term "journaling" tegen. Het betekend eigenlijk gewoon dat je een dagboek bijhoudt.

Maar journaling is meer dan "gewoon" een dagboek bijhouden. Het zorgt ervoor dat je dieper kijkt naar je gevoel, naar wat je bezighoudt, naar herinneringen. Ik schrijf vooral om dingen van mij af te schrijven. Dat heb ik altijd al prettig gevonden. Het geeft me inzicht in wat er gebeurt is en het laat me vaak op een andere manier kijken naar een gebeurtenis. Dat geeft weer een ander inzicht over wat er gebeurt is. Maar ik schrijf ook om herinneringen levend te houden.

Als kind hield ik van tijd tot tijd al dagboeken bij. Toen was dit vooral: "en toen gebeurde dit, en toen gebeurde dat". Nu ga ik dieper. Ik schrijf ook op wat er gebeurde, maar wat voor mij nu vooral belangrijk is ik schrijf ook over hoe ik mij op dat moment voelde. En is dat gevoel terecht. Soms krijg ik door het schrijven ineens een heel ander beeld van de situatie. Het zet voor mij de dingen even op een rijtje. Maar ik schrijf ook over andere onderwerpen zoals: mijn droom, leuke, moeilijke maar ook gekke gebeurtenissen, maar ook over het verleden, hoe was ik vroeger en op wat voor manier ben ik veranderd. Ik vind dit erg leuk om te doen. Ik hou ervan om terug te kijken en dan vooral naar de mooie momenten. Maar ik vind het ook leuk om vooruit te kijken, na te denken over wat er in de toekomst voor mij in het verschiet ligt. Ik kan me daarin echt laten gaan en een beetje doordraven. Heerlijk is dat!

Ik heb voor Sinterklaas het boek: "Hartschrift" van Coby Kremer gekregen.  Het onderschrift luidt: "Dichter bij je hart met pen en papier." Hierin staan allemaal opdrachten om over te schrijven. Het doel hiervan is om jezelf nog beter te leren kennen en dichter bij jezelf te komen. Het klinkt misschien een beetje zweverig, maar het zijn wel erg leuke opdrachten om te doen. Je schrijft steeds kleine stukjes, dus het hoeft ook niet veel tijd te kosten. bijvoorbeeld: "Wat heeft jou naam je te zeggen?" "Wat wilde je worden als kind en ben je dit uiteindelijk ook geworden?" "Met wie of wat vergelijk jij jezelf?"
Ik schrijf af en toe aan een opdracht en ik vind dat erg leuk om te doen. Het geeft me inzicht in wie ik ben en hoe ik over sommige dingen denk.
Hieronder de uitwerking van een van de opdrachten:
De opdracht was om de letters van je naam onder elkaar te zetten en bij elke letter een woord te bedenken dat bij je past. Voor mij was vooral de laatste letter erg lastig, maar het is gelukt!



Ik decoreer mijn schrijfsels ook. Dit doe ik met washitape, stickers of gewoon met gekleurde pennen. Ik probeer het wel rustig te houden, het is dus niet meer decoratie dan tekst, maar het maakt het boekje wel leuker om door te bladeren en terug te lezen.

Het schrijven heeft me het afgelopen jaar veel geholpen. Door de dingen van mij af te schrijven haal ik de dingen uit mijn hoofd en zet ze op papier. Het zorgt ervoor dat ik minder aan het malen ben en dus ook beter slaap.

Er wordt aangeraden om dagelijks te schrijven, maar dat doe ik niet. Ik pak mijn dagboek er af en toe eens bij, op een moment dat mijn hoofd vol zit. Als ik dan begin te schrijven merk ik dat mijn hoofd langzaam aan leger wordt en dat voelt goed. Het is zeker iets dat ik vol ga houden.

maandag 22 februari 2016

Een jaar later

Het is alweer een jaar geleden, een JAAR!

Een jaar geleden nam ik afscheid van mijn werk. Het was een afscheid met een dubbel gevoel. Ik nam afscheid van iets wat ik leuk vond om te doen, ik nam afscheid van iets dat mijn kinderdroom was. En aan de andere kant was het ook een opluchting. Een opluchting omdat ik ook afscheid nam van iets wat niet goed voor mij was, van iets waar ik en mijn gezin aan ten onder gingen.
De druk, de vele extra taken, het was voor mij teveel. Ik kon de balans niet meer goed krijgen tussen werk en privé.

Nu een jaar later ben ik nog steeds blij met en ook trots op mijn keuze. Ik heb er geen spijt van. Maar al met al is het toch ook best een pittig jaar geweest. Want ondanks dat er rust kwam was en is er ook grote onzekerheid over de toekomst. Vind ik wel een nieuwe baan, zo niet gaan we het financieel dan wel redden? Een nieuwe baan is ook wel weer spannend. Het wordt geen onderwijs, dus iets waar ik weinig tot geen ervaring in heb. Is er een bedrijf of organisatie die mij een kans wil geven? En het solliciteren vind ik ook wel lastig. Wat wil ik eigenlijk? Hoe maak ik een goede sollicitatiebrief? Allemaal vragen en onzekerheden waar ik mee worstel.
En het stoppen met werken, het afscheid nemen van mijn kinderdroom is toch ook moeilijker geweest dan ik dacht. Het is als het ware toch een rouwproces geweest. Ik moest het boek naar het verleden sluiten en dat koste me meer moeite dan ik had verwacht. maar inmiddels kan ik zeggen dat het boek echt gesloten is. Ik wil niet weer terug naar het onderwijs en kijk vooruit, naar de toekomst.

Toch heeft dit afgelopen jaar me ook heel veel leuks gebracht. Ik ben gestart met een outplacementtraject waar ik veel geleerd heb. Ik kreeg een psychologische test om te kijken wat voor werk bij mij zou passen en welk opleidingsniveau ik heb. Ik kreeg een rapport terug waar ik echt heel trots op mag zijn! Ik ben bij een stylist geweest voor advies over sollicitatiekleding. Ook dit was erg leuk en leerzaam. Ik heb met mede werkzoekenden ervaringen uitgewisseld over het solliciteren. Ik heb een workshop gevolgd over persoonlijke presentatie. Allemaal leuke en leerzame dingen. Ik heb het gevoel dat ik mezelf echt heb ontwikkeld. Iets wat ik toen ik nog werkte minder deed, gewoon omdat het dagelijkse werk me zo opslokte.

En het allerbelangrijkste van het afgelopen jaar is toch wel dat ik meer tijd met en voor mijn kinderen heb gehad. Ik heb er echt enorm van genoten om tijd met hen door te brengen. Eindelijk heb ik de moeder kunnen zijn die ik altijd voor hen heb willen zijn. En dat is toch de belangrijkste reden geweest voor mij om een punt achter mijn juffencarrière te zetten. Hoe moeilijk het ook soms geweest is, ik heb er absoluut geen spijt van!

En dan nu. Ik ben nu aan het solliciteren. Ik ben het huis op orde aan het brengen.
Ik wil heel graag weer werken, maar thuis verveel ik me ook zeker niet. Ik ga vol vertrouwen de toekomst in en ik zie wel wat de toekomst mij brengt. Wat ik daarbij erg belangrijk vind is dat het voor mezelf en mijn gezin goed is.

zaterdag 20 februari 2016

Mijn planner 2016



Vorig jaar heb ik mijn planner aan jullie laten zien. Ook dit jaar wil ik dat weer doen. Ik heb wederom mijn planner zelf gemaakt. Vooral omdat ik in de winkels niet kan vinden wat ik zoek, maar ook omdat ik het gewoon erg leuk vind om hem zelf te maken.

Dit jaar heb ik voor een heel andere lay out gekozen. Vorig jaar had ik 1 week verdeeld over 2 bladzijden, een apart gedeelte waar ik de menuplanning deed en een apart gedeelte waar ik de dagelijkse to-do lijstjes opschreef. Ik vond het vervelend dat ik elke keer weer ergens anders naar toe moest bladeren. Daarom heb ik er dit jaar voor gekozen om voor elke dag een pagina te nemen. Hier schrijf ik de afspraken op, mijn to-do lijstjes en de menuplanning.

Kijk maar mee naar hoe mijn planner er dit jaar uitziet:

 
 
Ik heb voor hetzelfde boek gekozen als vorig jaar. Deze heeft genoeg ruimte en heeft een vrolijke lay out.



Ook dit jaar weer ruimte voor belangrijke adressen, telefoonnummers en e-mailadressen. Altijd handig om deze bij de hand te hebben.


Ook dit jaar weer de verjaardagskalenders. Vorig jaar had ik 1 maand verdeeld over 2 bladzijden. Dit jaar heb ik 1 bladzijde per kalender. Ik vind het handig om een overzicht te hebben van wie er jarig zijn in de maand.



Elke maand begint met een lege bladzijde. Hier schrijf ik op wat mijn "doelen" zijn voor deze maand. Deze doelen zijn vooral kleine doelen, zoals fotoboeken die ik wil maken, wat wil ik opruimen of extra goed schoonmaken. Aan het eind van de maand kijk ik welke doelen klaar zijn en welke doelen ik mee moet nemen naar de volgende maand.



En dan tot slot de daadwerkelijke agenda. Zoals ik al eerder schreef heeft elke dag een bladzijde. Alleen zaterdag en zondag delen een bladzijde. Aan de linkerkant van de bladzijde schrijf ik alle afspraken op. Rechts van boven naar beneden: to do, schoonmaken, menu en bijzonderheden. Bij to do schrijf ik taken op die ik die dag moet doen, bij schoonmaken wat ik die dag ga schoonmaken, bij menu schrijf ik op wat we die dag eten, bij bijzonderheden schrijf ik dingen op die ik niet wil vergeten zoals een bijzondere gebeurtenis die dag of een grappige opmerking van een van de kinderen.

Elke week aan het begin van de week decoreer ik mijn planner met washitape en bij menu plak ik sticky notes om het menu op te schrijven. Als ik dit gedaan heb plan ik mijn week. Afspraken staan er vaak al in en aan de hand daarvan kijk ik wat ik per dag kan doen wat betreft schoonmaken en to do.
Ik werk nu een paar weken op deze manier en het bevalt me heel goed. Het overzicht wat ik heb is fijn. Het is heerlijk om te plannen wat ik ga doen en te kunnen wegstrepen wat ik heb gedaan. Het geeft mij veel overzicht en duidelijkheid.

donderdag 18 februari 2016

De creativiteit van mijn kinderen


Op dit moment ben ik enorm aan het genieten van mijn kinderen. Ze zitten lekker in hun vel en zijn vooral ook erg leuk aan het spelen. Ze ontwikkelen zich momenteel in een razend tempo en zijn erg creatief in hun spel. Ze gebruiken materialen vaak op een hele andere manier dan waar het voor bedoeld is.

Mijn zoon kreeg bijvoorbeeld het spelletje "Jenga" voor zijn verjaardag. Het is een goedkopere versie van de action, maar daarom niet minder leuk. Het spelletje hebben we er nog nooit mee gedaan, maar hij gebruikt de blokjes wel om er flink mee te bouwen. Ik heb er dan ook meer blokjes bij gekocht zodat hij nog meer kan bouwen.

Allereerst heeft hij er een vrachtschip met een kade van gebouwd. Als vrachtschip gebruite hij een stuk van de hotwheels racebaan en de blokjes deden dienst als vracht. Dit naar aanleiding van een filmpje dat hij had gezien op you tube.



Nu staat er bij ons in huis een echte autowinkel.



Het is zo leuk wat hij bedenkt. Ook op school past hij zijn spel aan op het thema waar ze aan werken. Met kerst had hij een kerstbomenwinkel gebouwd van lego en op dit moment werken ze over de ruimte en nu bouwt hij raketten van lego en tekent hij wereldbollen.

In navolging van papa en mama gebruikt hij boeken als laptop. Vooral de kinderatlas die hij van Sinterklaas kreeg is daar zeer voor geschikt. Hij zoekt de landen op, vraagt van welk land de vlaggen zijn en doet alsof hij aan het typen is. Dochterlief doet dit inmiddels ook op haar eigen manier.


Ook gebruikt dochterlief de bakken voor onder het bed van de IKEA als bed of boot. Hij wordt dan op de bank gezet, volgestopt met kussens en knuffels en de reis kan beginnen! Ook doen ze wel een dienst als de voertuigen van de honden van Paw Patrol.

Verder speelt dochterlief graag met playmobil en met de barbies. Hele verhalen worden er gespeeld. Veel van wat ze meemaakt op school of thuis speelt ze na.

Vorige week wilde ze met de strijkkralen spelen. Ze begon met een vorm te vullen met kralen, maar al snel bedacht ze wat anders. De kraaltjes moesten in een bak, serviesje erbij en ze is er een hele tijd mee zoet geweest. En ik kreeg steeds overheerlijke, gekleurde kraaltjesthee.

Tot slot hebben ze soms ook wat beweging nodig. Helemaal als het buiten regenachtig is. Vooral na het eten gaat het helemaal los. Er worden dan hordenbanen aangelegd met al het materiaal wat maar voor handen is. Lege dozen, kussens, speelgoedbakken, enz. Ze rennendan heen en weer en hebben dikke lol.


Het is genieten van hoe ze hun fantasie gebruiken en hun creativiteit. Ik hoop dat ze dit nog lang volhouden, want dit is de manier waarop ze leren, waarop ze hun energie kwijt kunnen en hun fantasie gestimuleerd wordt. Soms moet ik hierin grenzen stellen, maar ik probeer ze hierin vooral ook vrij te laten! Kortom ik geniet!

























donderdag 4 februari 2016

7 redenen waarom het mij maar niet lukt om vroeger naar bed te gaan!

"Hoe gaat het met je"
"Goed, alleen moe" hoor ik mezelf vaak antwoorden op deze vraag.
Ik ben inderdaad vaak moe. Hoe dat komt?
Ik ga eigenlijk standaard te laat op bed. En ik weet heel goed dat ik eerder op bed zou moeten gaan, maar op de één of andere manier lukt me dat toch niet. Ik neem me ook heel vaak voor om vroeger naar bed te gaan, maar het lukt me bijna nooit!
Hoe dat komt?
Hieronder een aantal redenen waarom het me maar niet lukt om op tijd naar bed te gaan.

  • Er zijn laat op de avond vaak praatprogramma 's. Vaak komen daar onderwerpen in voor die ik interessant vind. Kortom, ik blijf voor de t.v. hangen;
  • In de winter zit het toch wel heel lekker bij de kachel, op een stoel, lekker met een deken over. Waarom zou ik dan naar boven gaan waar het koud is?
  • Vaak ben ik nog bezig achter de laptop. Met een fotoboek, bloggen of met solliciteren. Als ik stop moet ik niet meteen op bed gaan, want dan blijft het door mijn hoofd zeuren en kost het me moeite om in slaap te vallen. Meestal stel ik voor mezelf een tijd dat ik ga stoppen, maar vaak ga ik langer door omdat ik net lekker bezig ben.
  • In de zomer zit het toch wel erg lekker buiten. Heerlijk die rust!
  • De stoel zit nog zo lekker, eigenlijk ben ik te moe om op te staan en naar boven te gaan.
  • Als het me een keertje wel lukt om vroeg naar bed te gaan lukt het vaak niet om in slaap te vallen. Dus, hup t.v. aan en voor ik het weet is het weer laat. En ben ik er dus eigenlijk niks mee op geschoten. Het enige voordeel hiervan is dat ik al in bed lig, dus als ik wil gaan slapen dan kan dat.
  • Vaak voel ik me moe als ik de hele dag druk bezig ben geweest, maar zodra ik zit kom ik tot rust en voel ik me lang zo moe niet. Met als resultaat dat ik toch later op bed ga.
Uiteindelijk komt het allemaal een beetje op hetzelfde neer. Ik blijf plakken beneden en voor ik het weet is het alweer 23.00 en baal ik van mezelf dat het weer niet gelukt is om op tijd naar bed te gaan. Maar ik blijf hoop houden! Ooit lukt het me om op tijd naar bed te gaan...... toch?

zaterdag 30 januari 2016

Blije momenten uit mijn blije boek, januari 2016


De afgelopen maanden heb ik dit item verwaarloosd, maar hij is weer terug van weggeweest. De blije momenten uit mijn blije boek. Ik heb mijn blije boek de afgelopen maanden zwaar verwaarloosd, maar ik heb hem weer nieuw leven ingeblazen. Hieronder vind je mijn blije momenten van de maand januari.



  • Oud en nieuw. De kinderen hebben hier echt van genoten. 's Avonds naar buiten waar papa vuurwerk af ging steken. De kinderen ook mee, wat echt uniek is, vorig jaar durfden ze dat beide echt niet. Ze mochten zelf met knalerwten gooien en een sterretje afsteken. Daarna nog even opblijven en een oliebol en nieuwjaarsrolletjes eten. Daarna op bed. Rond 23.15 werd zoonlief wakker. Om 00.00 mocht hij ook even mee naar buiten. Hij genoot hier zichtbaar van. Het is voor hen en voor ons onvergetelijk geworden!
  • Ijsplezier! Hoewel ik na 1 dag wel zat was van al dat ijs op de weg, was het ook genieten. Vooral genieten van de kinderen. Zij hebben veel plezier gehad. Schaatsen op de weg, sleeën en gewoon lekker buiten spelen. En dan binnen opwarmen met warme chocolademelk. 


  • De kinderen hebben door het ijsvrij zijn bijna 3 weken kerstvakantie gehad. Hoe gezellig het ook was met de kinderen thuis, ik vond het ook heerlijk dat ze weer naar school gingen. Kon ik het huis even weer goed door en een nieuw ritme vinden nu beide kinderen op school zitten.
  • Deze maand hebben we een gezellige avond uit gehad. Half januari staat de stad Groningen in het teken van Eurosonic/Noorderslag. Een aantal dagen zijn in de stad allemaal startende bands te zien uit Europa. Op zaterdag is het de beurt aan de Nederlandse bands. Met als klap op de vuurpijl de popprijs. Samen met vrienden zijn wij naar Noorderslag geweest. Eerst gezellig uit eten met zijn zessen. Toen we in het restaurant zaten kwamen de mannen van de band Kensington binnen. Zij wilden daar ook eten, maar helaas was er geen tafel meer voor hen vrij. Daarna hebben we een gezellige avond gehad in de Oosterpoort. Zo vaak doen we dat niet, dus dan is het extra genieten.
  • Bas de logeerbeer was een weekendje bij onze dochter te logeren. Zo leuk om te zien hoe ze hier mee bezig was. Bas werd regelmatig omgekleed, hij kreeg een eigen bedje en mocht meespelen. Ook werden heel serieus zijn tanden gepoetst en had hij een eigen plekje aan tafel. De meningen over een logeerbeer van school zijn verdeeld, maar bij ons thuis is het een succes!
  • Zoonlief zijn eerste tand is eruit. Al een aantal maanden had hij een losse tand en er groeide inmiddels ook al een nieuwe tand achter. Vorige week vrijdag is de tand eruit gegaan op school. Hij vertelde dat hij er even aan zat en hem toen ineens in de hand had. 's Avonds mocht hij hem op zijn nachtkastje leggen en de volgende morgen lag er een muntje in het bakje. Een blije jongen hadden we! Ik mocht de tand niet bewaren van hem, maar heb hem stiekem in een tandendoosje gedaan en in mijn eigen kast gestopt.
  • Horen dat het goed gaat met dochterlief op school. Al meerdere keren heeft juf mij verteld dat dochterlief het goed doet op school, ze is betrokken, durft te praten in de kring en weet antwoord op vragen waar andere kinderen nog over na moeten denken. 
  • De gezelligheid aan tafel onder het eten. Voor de kerstvakantie stond het eten vooral in het teken van mopperen, haasten en af en toe strijd. Maar nu eten de kinderen heel goed en is het heel gezellig aan tafel. Dochterlief verteld veel over school en daardoor wordt zoonlief ook gestimuleerd om meer te vertellen. Ik geniet erg van deze momenten! Het is de reden dat ik het liefst met de kinderen aa  tafel eet in plaats van op de bank voor de tv. 
  • Afgelopen dinsdag was mijn man jarig. Zoonlief was al een week of 3 bezig met het voorbereiden van een verassing voor papa. Hij had al een hele mooie tekening gemaakt en confetti verzameld. Zijn idee was om in een doos te gaan zitten en als papa de doos openmaakte zou hij eruit springen en met confetti gooien. De verassing hebben we uitgevoerd en het was zeer geslaagd! Ik geniet van de creativiteit van zoonlief. 

Zo dit waren ze dan, mijn blije momenten van de maand januari. Nu op naar februari waarin er vast weer veel mooie en blije momenten komen waar ik van zal genieten!

woensdag 27 januari 2016

review boodschappenlijstje van de action.

Een tijdje geleden liep ik bij de action en kwam ik dit boodschappenlijstje tegen:



Het leek mij een handig lijstje. Er staan al een aantal producten op die je aan kunt kruisen en je kunt het aanvullen met producten die er niet op staan maar die je wel nodig hebt.

Sinds een jaar of 2 maak ik een weekmenu en doe ik de boodschappen met een lijstje. Op deze manier hoef ik niet meer in de winkel te bedenken wat we moeten eten en vergeet ik ook niet de helft. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik ook wel eens ingrediënten vergeet op het lijstje te zetten, maar over het algemeen gaat het goed. Het geeft me een stuk meer rust tijdens het boodschappen doen. Het enige wat ik tijdens het boodschappen doen nog lastig vind is dat ik zigzaggend door de winkel ga. Ik schrijf mijn lijstje namelijk per gerecht en houd daarbij totaal geen rekening met waar de producten staan. Daarom leek dit lijstje mij handig, de boodschappen zijn namelijk ingedeeld op categorie.

Helaas ben ik na een tijdje uitproberen toch iets minder enthousiast. Hieronder leg ik uit waarom:


  • De ruimte om te schrijven is vrij klein. Ik moet heel klein schrijven.
  • Ik doorkruis alsnog de winkel want in de winkels waar ik mijn boodschappen doe staat niet alle zuivel bij elkaar b.v. en ook de granen liggen niet allemaal bij elkaar.
  • Ik moet er toch veel nog bij schrijven doordat de producten die ik veel gebruik niet voorgedrukt staan.
  • Doordat het vrij klein gedrukt is en ik klein moet schrijven vergeet ik sneller iets omdat ik eroverheen lees. 
Uiteindelijk zijn er ook een aantal voordelen aan het lijstje:

  • Door de voorgedrukte producten ben ik sneller klaar met mijn lijstje (ondanks dat niet alles wat ik gebruik erop staat, maar producten als melk en brood hoef ik niet meer op te schrijven maar kan ik gewoon aankruisen)
  • Onderaan kun je je weekmenu schrijven. Hiermee controleer ik of ik echt alle ingrediënten voor het menu heb, aangezien ik nog wel eens een ingrediënt vergeet op te schrijven.
  • Hij is vrolijk gekleurd en dat doet toch leuker boodschappen!
Conclusie:
Uiteindelijk is mijn conclusie dat ik het niet weer zal kopen. Vooral omdat het doel voor mij was dat ik minder kriskras de winkel door hoefde en dat heb ik met dit lijstje niet bereikt. Ik ga voortaan mijn eigen lijstje weer schrijven en dan probeer ik het aan te passen aan de winkels waar ik boodschappen doe. Of ik ontwerp mijn eigen lijstje zodat ik het aan kan passen aan de winkels.

donderdag 21 januari 2016

kookwekkers in de opvoeding


Ja je leest het goed. Inmiddels zijn de kookwekkers een bijna onmisbaar onderdeel in ons huishouden. En dan gebruik ik ze niet bij het koken! Ze worden veel gebruikt bij de opvoeding. En ik vind het erg fijn werken. En voor de kinderen is het ook fijn want het geeft duidelijkheid. We hebben 2 exemplaren. Een groene voor zoonlief en een roze voor dochterlief.

Omdat kleuters nog geen tijdsbesef hebben werken termen als: "nog eventjes spelen en dan...." of "Nog 5 minuten en dan...." niet zo goed. Voor hun zijn die begrippen nog te vaag omdat ze niet kunnen inschatten hoelang 5 minuten nu eigenlijk duren. En "even" is voor hen ook te vaag.

Wij gebruiken de kookwekkers in de volgende situaties:
  • Om aan te geven hoe lang ze nog mogen spelen voordat we naar boven gaan om op bed te gaan, gaat de kookwekker dan is het tijd. Soms kijken ze even op de kookwekker om te zien bij welk streepje het pijltje staat. Zo kunnen ze zelf redelijk inschatten of ze nog "even" of  "wat langer" kunnen spelen;
  • Om aan te geven hoe lang ze nog achter de tablet mogen voordat ze moeten wisselen, handen wassen of gewoon wanneer de tablet uit moet;
  • Om aan te geven hoeveel tijd ze hebben om hun pyjama aan te trekken. Lukt het niet dan wordt het een korter verhaaltje voor het slapen gaan,. En ze hebben ineens een stuk sneller hu  pyjama aan;
  • Om aan te geven hoe lang ze nog kunnen spelen voor ze weer naar school moeten tussen de middag;
  • Om aan te geven hoeveel tijd ze nog hebben om hun bord leeg te eten voordat we gaan afruimen, anders is het pech en wordt ook het bord dat niet leeg is afgeruimd (is tot nu toe nog nooit gebeurt).
En ik moet zeggen dat het echt goed werkt. De pyjama `s zijn binnen no time aan, de tablet gaat uit als het belletje gaat. Zodra het belletje gaat voor het naar school gaan, gaan ze zonder mopperen naar de wc en trekken de jassen en schoenen aan. En wat ik nog het allerfijnste vind, het geeft een stuk meer rust. Niet meer boos worden omdat ze niet willen stoppen of tijd rekken. Voor de kinderen en mij geeft het rust en duidelijkheid en dat is erg fijn!

Hoe zorgen jullie dat de kinderen snel hun bord leeg eten, gaan opruimen op het moment dat jij het wil, stoppen achter de tablet/i-pad als jij dat wilt. Kortom hoe ga jij om met tijdsaanduidingen bij je kinderen?

dinsdag 19 januari 2016

Irisontsteking.

Vrijdag liep helaas een beetje anders dan normaal. Normaal gesproken doe ik altijd boodschappen op vrijdagmorgen, maar helaas zat ik afgelopen vrijdagmorgen de hele ochtend in het ziekenhuis bij de oogarts.

Aan het begin van de week had ik een beetje een rood oog. Ook had ik pijn rond mijn oogkas, vooral als ik in het licht keek. Erg vervelend, maar gelukkig trok dit ook weer weg, dus besteedde ik er ook geen aandacht meer aan. Tot het donderdag de kop weer opstak. Ik herkende de symptomen van 7,5 jaar eerder. Toen had ik echt een heftig rood oog en veel pijn. En dat begon op dezelfde manier. Het bleek toen een irisontsteking te zijn. Erg pijnlijk en vervelend, helemaal omdat het een paar weken voor ons trouwen was.

Omdat de pijn donderdagavond echt erger werd en ik met ibuprufen op ben gaan slapen (ik neem dat niet zomaar, dan is het vaak wel nodig) heb ik toch de huisarts gebeld de volgende morgen. Hij stuurde me na wat onderzoeken meteen door naar het ziekenhuis. Hij verwachte een ontsteking aan het oogwit. Gelukkig mocht ik meteen komen. Maar omdat ik geen afspraak had moesten we erg lang wachten. Toen ik eenmaal aan de beurt was werd al vrij snel duidelijk dat het weer een irisontsteking was.

Een irisontsteking is een ontsteking aan het gekleurde deel van het oog. Als je hier te laat achter komt dan kan het best heftige gevolgen hebben. O.a. minder zicht aan het oog. Ik heb nog gevraagd wat de oorzaak kan zijn, maar volgens de oogarts wordt deze vrijwel nooit gevonden. Het schijnt wel vaak voor te komen bij mensen met reuma. Maar dat heb ik niet. De kans is ook aanwezig dat het nogmaals terug komt. En dat heb ik inmiddels wel gemerkt  want dit is de tweede keer dat ik het heb. Alleen had ik het de vorige keer aan mijn rechteroog en nu aan mijn linkeroog.

Inmiddels moet ik mijn oog druppelen met 2 soorten druppels. De eerste is om de pupil groot te houden en dat zijn geen fijne druppels. Fel licht is erg vervelend aan de ogen. Dus de zonnebril is echt onmisbaar op dit moment. En de andere druppels zijn om de ontsteking tegen te gaan. Ik hoop dat het deze keer sneller voorbij is, want de vorige keer heb ik er een paar weken mee gezeten.

Voor mijn kinderen ga ik met elk wissewasje naar de huisarts. Met hen ga ik liever een keer teveel dan dat ik te laat ben. Liever wel heen dat het niks ernstigs is dan dat ik niet heen ga en het blijkt wel ernstig te zijn. Voor mezelf ga ik echter niet zo snel, dan moet het me echt belemmeren in mijn doen en laten. Alleen in dit geval wist ik dat het niet goed zat. De huisarts zei ook tegen mij dat als je pijn hebt aan het oog het niet goed is en dat je dan moet komen. En omdat ik de symptomen herkende wist ik ook dat ik heen moest. Aanstaande vrijdag moet ik weer voor controle naar de oogarts. Ik hoop maar dat de druppels hun werk dan gedaan hebben. Het is nu even afzien, maar het is voor een goed doel. Ik heb maar 1 paar ogen en daar ben ik zuinig op!

zaterdag 16 januari 2016

Ik en mijn notitieboeken....




Notitieboeken, ooit had ik er niet zoveel mee. Ik wist niet goed waar ik ze voor moest gebruiken, anders dan to-do lijstjes. En daar begon ik aan zonder het door te zetten. Inmiddels heb ik een hele verzameling en wil ik jullie een kijkje geven in mijn verzameling notitieboekjes en hoe en waarvoor ik ze gebruik.


Planner
De eerste is ook gelijk mijn belangrijkste, mijn planner. Alle afspraken en alles wat ik op een dag wil doen schrijf ik hierin. Hij ligt altijd voor het grijpen, zodat ik afspraken gelijk kan opschrijven en kan afvinken wat ik heb gedaan. Binnenkort kunnen jullie weer een kijkje verwachten in mijn planner voor 2016!



Mijn blije boek
Hierin schrijf ik mooie herinneringen, blije gebeurtenissen en mooie quotes. Ook plak ik er foto 's bij. Dit om me aan alle mooie momenten te herinneren.  Helaas ben ik hier de laatste maanden minder actief mee geweest, maar ik ga het zeker weer oppakken.



Dagboek (journal)
Hier ben ik sinds kort mee begonnen. Het is een dagboek om dingen van me af te kunnen schrijven. Het is fijn om dingen van me af te schrijven, het maakt mijn hoofd leeg. Voor Sinterklaas heb ik het boek: "Hartschrift" gekregen. Hierin staan schrijfopdrachten om dichter bij jezelf te komen. Ik schrijf dus niet alleen over dagelijkse dingen, maar ook volgens opdrachten. Ik vind het erg leuk en fijn om te doen.



Blogboekje
In dit kleine boekje schrijf ik alle ideeeën op voor het bloggen en ik houd bij wat ik heb geplaatst. Ook maak ik hierin aantekeningen voor de posts.





Wat zit er in de vriezer
Dan heb ik ook nog een notitieboek waarin ik bijhoud wat er in de vriezer zit. Vaak koop ik dingen terwijl de vriezer er nog vol mee ligt. We hebben namelijk 10 kroketten, omdat ik elke keer denk dat de kroketten op zijn en ik dus weer nieuwe koop. En zo gaat het met meer dingen. Het boek gebruik ik als ik mijn boodschappenlijstje maak. Zo weet ik wat ik wel en niet moet halen. Als ik iets uit de vriezer heb gepakt streep ik het weg.




Recepten
Ik neem altijd de gratis tijdschriften met recepten mee uit de supermarkten. erg leuk, maar vaak scheur ik de recepten en eruit en ze verdwijnen ergens in de kast of uiteindelijk bij het oud papier. Nu ik dit schrift heb probeer ik de recepten uit en wat lekker is schrijf ik over in dit schrift. Ik pak hem er regelmatig bij om de gerechten te maken.



Boodschappenschrift
Al een aantal maanden houd ik bij wat we uitgeven aan de boodschappen. Ik had hier totaal geen zicht op. Eigenlijk geven we structureel te veel uit. Nu kan ik zien wat we uitgeven en waaraan we het uitgeven. Dit geeft veel overzicht.



Sollicitatieschrift
Hierin staat alle informatie die ik tot nu toe vergaard heb rond het solliciteren. Het gaat dan om aantekeningen van de workshops die ik heb gevolgd, gegevens van mijn sollicitaties tot nu toe en aantekeningen van mijn gesprekken met mijn loopbaancoach. Ik pak hem er regelmatig bij als ik met een sollicitatiebrief bezig ben. Ik lees dan terug wat er in een brief moet komen, aan wie ik hem moet sturen, etc. Ik vind hem erg handig.

Dit waren mijn notitieboeken tot nu toe. Ik sluit niet uit dat er in de toekomst nog meer bijkomen. Ik vind het fijn om dingen op te schrijven. Ik onthoud de dingen dan beter en ik pak het er sneller bij om na te lezen. Als het in de computer staat doe ik dat toch minder snel. En het maakt mijn hoofd leeg. Door het op te schrijven onthoud ik het ook beter. En er zijn tegenwoordig ook zoveel leuke notitieboekjes te koop!

Hebben jullie ook notitieboekjes en waar gebruik je ze dan voor?

woensdag 13 januari 2016

jongenspret.

Persoonlijk ben ik geen grote fan van pistolen voor de kinderen. Van mij krijgen ze het dus ook niet. Toch heeft mijn zoon een nerfgun. Deze kreeg hij 2 jaar geleden voor zijn verjaardag. Heel lang heb ik hem kunnen verstoppen, tot hij vorig jaar gevonden werd door zoonlief. En nu komt hij af en toe te voorschijn. Het spelen is wel gebonden aan 1 belangrijke regel: "niet op mensen schieten."

Laatst kwam hij weer eens tevoorschijn uit de kast. Mijn zoon wilde er graag samen mij mee spelen en ik bedacht dit spelletje ermee. Nou ja, zelfbedacht, eigenlijk is dit een spelletje dat al jaren bestaat en op veel verschillende manieren gespeeld kan worden. Maar wij hebben er in ieder geval veel plezier mee gehad.

Ik heb in huis een aantal ronde voorwerpen gezocht in verschillende grootte. Deze heb ik omgetrokken en in elke cirkel heb ik punten opgeschreven. En toen hadden we ons eigen dartbord. Met plak gum heb ik hem op de deur gehangen en met de nerf gingen we hier op schieten. Een succesvol spelletje, we hebben veel plezier gehad met zijn tweeën. Helaas ben ik niet zo goed in schieten en heb ik verloren.



Voor het opschrijven van de punten kreeg ik hulp van zoonlief. Gelijk een goede oefening voor het tellen en het opschrijven van de cijfers.