Ladiesrun, the day after!

Een tijdje geleden schreef ik over het feit dat ik me had opgegeven voor de ladiesrun. Voor mij echt iets nieuws aangezien ik geen hardloper ben.

Ik kreeg ook wat tips om te trainen. Iets wat ik me ook echt had voorgenomen om te doen, maar wat me welgeteld maar 1 keer is gelukt. Wel ben ik vrij veel aan het wandelen geweest, in een behoorlijk tempo. Maar goed, dat is nog geen hardlopen.

Gisteren was het dus zover, de dag van de ladiesrun. Ik moest om 14.30 starten, dus ik kon 's ochtends lekker rustig aan doen. Na het brood eten ben ik me gaan omkleden en rustig naar de stad gefietst. Na het ophalen van mijn startnummer ben ik nog even gaan kijken naar de hardlopers van de 5 km, die om 13.30 gestart waren. Daar deden de 2 andere oudercommissieleden aan mee. Om 14.00 was de gezamelijke warming up, en rond 14.20 kwamen de laatste deelnemers binnen van de 5 km en konden wij ons naar de start begeven. Na het startschot ben ik rustig aan begonnen. Ongeveer op de helft stonden mijn man en kinderen om me aan te moedigen. Tot zover heb ik ook hardgelopen. Toen ze uit het zicht waren ben ik een stukje gaan lopen. Toen was ik al ontzettend trots op mezelf, dat ik het tot zover al hardlopend had gered. Daarna nog een keer gelopen en uiteindelijk hardlopend over de finish.

Bij de finish kregen we een natte spons om wat af te koelen, een flesje drinken en ook een medaille.

's Avonds kreeg ik een mailtje met de tijd van mijn finish, 17.59. Een tijd waar ik best trots op ben als onervaren hardloper. Al met al was dit een ervaring om nooit te vergeten! Volgend jaar wil ik weer meedoen en over 3 jaar misschien wel met mijn dochter!